Τα τελευταία χρόνια έχει προσβάλει την Αριστερά και την Κεντροαριστερά μια σοβαρή ασθένεια, η οποία αποτυπώνεται με μεγάλη ένταση στον δημόσιο λόγο, αλλά και στις αντιλήψεις πολλών: η λαγνεία για την επικοινωνία. Από τότε που οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι την ανακάλυψαν – την επικοινωνία, ντε… – σχεδόν εξαφανίστηκε από το σκεπτικό τους η πολιτική.
Παρότι ο κύριος ρόλος της επικοινωνίας είναι να διαχέει και να κάνει κατανοητή και προσιτή την πολιτική, η θλιβερή κατάληξη είναι από τη μια να αδιαφορούν για την πολιτική και από την άλλη να κακοποιούν την επικοινωνία με την κακή χρήση και την κατάχρησή της.
Το αποτέλεσμα είναι από τη μια να καταγγέλλουν τον… Γκρίνμπεργκ, έναν από τους διασημότερους επικοινωνιολόγους του πλανήτη, και από την άλλη να μετέρχονται διάφορα αυτοσχέδια κόλπα που αγγίζουν τα όρια πότε της ασχετοσύνης και πότε της γελοιοποίησης – τόσο της πολιτικής όσο και του… εαυτού τους.
Εάν πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα χτυπήσουν την κυβέρνηση, μάλλον κάνουν λάθος. Επικοινωνία χωρίς πολιτικό περιεχόμενο είναι σούπα χωρίς αλάτι. Πολιτική πριν απ’ όλα λοιπόν…
