Ο Ρότζερ Φέντερερ αποχαιρέτησε τον Ραφαέλ Ναδάλ με ένα ξεχωριστό γράμμα τριών σελίδων. Οι δυο τους, μαζί με τον Τζόκοβιτς, έφτασαν το τένις σε επίπεδα που κανείς άλλος δεν είχε καταφέρει ποτέ και το μετέτρεψαν στο πιο δημοφιλές ατομικό άθλημα παγκοσμίως.
Ο Φέντερερ ήταν ο πρώτος που αποχώρησε και χθες, είπε και ο Ναδάλ αντίο στα courts.
Οι δύο θρύλοι, αν και ήταν οι μεγαλύτεροι αντίπαλοι εντός γηπέδου, είχαν μία εκπληκτική σχέση μεταξύ τους και αυτό αποτυπώνεται στο γράμμα του Φέντερερ, ο οποίος στο δικό του αντίο, είχε μαζί του τον Ναδάλ, ο οποίος κλαίγοντας του κρατούσε το χέρι.
Το γράμμα του Φέντερερ
«Καθώς αποχωρείς από το τένις, έχω λίγα λόγια να μοιραστώ μαζί σου, πριν συγκινηθώ. Ας ξεκινήσω με το προφανές: Με νίκησες. Πολλές φορές. Περισσότερες απ’ ότι εγώ εσένα. Με έφτασες σε επίπεδα που κανείς άλλος δεν κατάφερε. Στο χώμα, ένιωθα σαν να πατάω στην αυλή σου και με έκανες να δουλεύω όσο κανείς άλλος για να κρατηθώ στον χώρο μου. Με έκανες να επανασχεδιάσω και να φανταστώ διαφορετικά το παιχνίδι μου. Μέχρι και το μέγεθος της ρακέτας μου άλλαξα εξαιτίας σου, ελπίζοντας να κερδίσω κάτι.
Δεν είμαι πολύ προληπτικός άνθρωπος, αλλά εσύ το πήγες σε άλλο επίπεδο. Όλη η διαδικασία σου. Όλες αυτές οι τελετουργίες. Να βάζεις τα μπουκαλάκια νερού σου στη σειρά σαν στρατιωτάκια, να φτιάχνεις τα μαλλιά σου, να τακτοποιείς το εσώρουχό σου… Όλα αυτά με τη μέγιστη ένταση. Μυστικά, λάτρευα όλο αυτό. Γιατί ήταν τόσο μοναδικό—ήταν τόσο εσύ.
Και ξέρεις κάτι, Ράφα; Με έκανες να απολαύσω το παιχνίδι ακόμα περισσότερο.
Εντάξει, ίσως όχι στην αρχή. Μετά το Australian Open του 2004, κατάφερα για πρώτη φορά να γίνω νούμερο 1 στην κατάταξη. Νόμιζα ότι ήμουν στην κορυφή του κόσμου. Και ήμουν—μέχρι που δύο μήνες αργότερα, μπήκες στο γήπεδο στο Μαϊάμι με το κόκκινο, χωρίς μανίκια μπλουζάκι σου, επιδεικνύοντας τους δικέφαλους σου, και με νίκησες πειστικά. Όλη αυτή η φήμη που είχα ακούσει για σένα—για αυτόν τον απίστευτο νεαρό παίκτη από τη Μαγιόρκα, ένα ταλέντο γενεών, που μάλλον θα κέρδιζε κάποιο Grand Slam κάποια μέρα—δεν ήταν απλά υπερβολές.
Ήμασταν και οι δύο στην αρχή του ταξιδιού μας, και καταλήξαμε να το διανύσουμε μαζί. Είκοσι χρόνια μετά, Ράφα, πρέπει να πω: Τι απίστευτη πορεία που είχες. Συμπεριλαμβανομένων 14 French Open—ιστορικό! Έκανες την Ισπανία περήφανη… έκανες ολόκληρο τον κόσμο του τένις περήφανο.
Συνεχίζω να σκέφτομαι τις αναμνήσεις που μοιραστήκαμε. Την προώθηση του αθλήματος μαζί. Τον αγώνα στο γήπεδο μισό-γρασίδι, μισό-χώμα. Το σπάσιμο του ρεκόρ προσέλευσης, παίζοντας μπροστά σε περισσότερους από 50.000 φιλάθλους στο Κέιπ Τάουν, στη Νότια Αφρική. Το να γελάμε ο ένας με τον άλλον. Το να εξαντλούμαστε στο γήπεδο και μετά, μερικές φορές, να πρέπει σχεδόν κυριολεκτικά να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον κατά τη διάρκεια των τελετών απονομής.
Είμαι ακόμα ευγνώμων που με κάλεσες στη Μαγιόρκα για να βοηθήσω στα εγκαίνια της Rafa Nadal Academy το 2016. Βασικά, κάπως αυτοπροσκαλέστηκα. Ήξερα ότι θα ήσουν πολύ ευγενικός για να επιμείνεις να είμαι εκεί, αλλά δεν ήθελα να το χάσω. Ήσουν πάντα ένα πρότυπο για τα παιδιά όλου του κόσμου, και η Μίρκα κι εγώ είμαστε τόσο χαρούμενοι που τα παιδιά μας έχουν προπονηθεί στις ακαδημίες σου. Πέρασαν υπέροχα και έμαθαν τόσα πολλά—όπως χιλιάδες άλλοι νεαροί παίκτες. Αν και πάντα ανησυχούσα μήπως τα παιδιά μου γυρίσουν σπίτι παίζοντας τένις ως αριστερόχειρες.
Και μετά ήταν το Λονδίνο—το Laver Cup το 2022. Ο τελευταίος μου αγώνας. Σημαίνει τα πάντα για μένα που ήσουν εκεί δίπλα μου—όχι ως αντίπαλος, αλλά ως παρτενέρ στο διπλό. Το να μοιραστώ το γήπεδο μαζί σου εκείνη τη νύχτα, και να μοιραστώ εκείνα τα δάκρυα, θα είναι για πάντα μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της καριέρας μου.
Ράφα, ξέρω ότι είσαι συγκεντρωμένος στην τελευταία φάση αυτής της επικής καριέρας. Θα μιλήσουμε όταν τελειώσει. Προς το παρόν, θέλω απλώς να συγχαρώ την οικογένεια και την ομάδα σου, που έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην επιτυχία σου. Και θέλω να ξέρεις ότι ο παλιός σου φίλος θα σε υποστηρίζει πάντα, και θα υποστηρίζει εξίσου έντονα ό,τι κάνεις από εδώ και πέρα.
Ράφα, έτσι!
Με τις καλύτερες ευχές,
ο θαυμαστής σου,
Ρότζερ».
Vamos, @RafaelNadal!
As you get ready to graduate from tennis, I’ve got a few things to share before I maybe get emotional.
Let’s start with the obvious: you beat me—a lot. More than I managed to beat you. You challenged me in ways no one else could. On clay, it felt like I…
— Roger Federer (@rogerfederer) November 19, 2024
