Δεν ξέρουμε τι ακριβώς περιλαμβάνει το λεγόμενο rebranding του Αλέξη Τσίπρα, ήτοι η ανακατασκευή και η επαναπροώθηση της πολιτικής του εικόνας. Ξέρουμε όμως ότι καλό θα ήταν να περιλαμβάνει κάτι πολύ συγκεκριμένο: την αυτοκριτική του για το γεγονός ότι επί χρόνια, κυρίως από το 2010 και ύστερα, περιμάζευε στον ΣΥΡΙΖΑ ή αναδείκνυε εκ των ένδον διάφορους άκυρους τύπους, οι οποίοι με το πέρασμα του χρόνου στρέφονταν εναντίον του κόμματος ή ακόμα και εναντίον του ιδίου. Μερικοί
μάλιστα αποδείχθηκαν κυριολεκτικά καταστροφικοί.
Εάν πάντως δεν έχει τη διάθεση κάνει δημόσια αυτοκριτική επί του συγκεκριμένου θέματος, χρήσιμο θα ήταν να αντιληφθεί πως, εάν πρόκειται να επιστρέψει στην πολιτική σε πρωταγωνιστικό ρόλο,
όπως έντονα φημολογείται από καιρό, η επιλογή των προσώπων θα είναι βαρόμετρο για την επιτυχία ή την αποτυχία του εγχειρήματος.
Άκρως απαραίτητο αυτό, ειδικά σε μια εποχή που τα «νούμερα» αυξάνονται και πληθύνονται ως η άμμος της θαλάσσης, με κίνδυνο να πνίξουν το πολιτικό σύστημα και να το οδηγήσουν στον πάτο
της σοβαρότητας και της αξιοπιστίας.
