Μια νέα μελέτη επιστημόνων από το University College London και το Πανεπιστήμιο Aberystwyth ρίχνει φως στο διάσημο νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο του Στόουνχεντζ στη Βρετανία μετά από 5.000 χρόνια.
Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη έρευνα, το Στόουνχεντζ (που πήρε το όνομά του από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν «κρεμαστοί λίθοι») κατασκευάστηκε πιθανότατα ως σύμβολο ενοποίησης τριών διαφορετικών περιοχών της νήσου της Βρετανίας, πολύ πριν την ύπαρξη ενός ενοποιημένου βασιλείου.
Γεωλογικές αναλύσεις αποκάλυψαν ότι οι τεράστιοι λίθοι του κυκλικού μνημείου μεταφέρθηκαν στην πεδιάδα του Σάλσμπερι στο Γουΐλτσιρ από μακρινές περιοχές του βορρά, του νότου και της δύσης της νήσου, πριν από περίπου 5.000 χρόνια.
Το γεγονός ότι αυτοί οι λίθοι, βάρους αρκετών τόνων, μεταφέρθηκαν σε απόσταση εκατοντάδων μιλίων με πρωτόγονα εργαλεία και μεθόδους υποδηλώνει ότι το μνημείο είχε σκοπό ενοποίησης, υποστηρίζει η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Archaeology International.
Ο Mike Parker Pearson, επικεφαλής της έρευνας και καθηγητής Αρχαιολογίας στο University College London, δήλωσε: «Το γεγονός ότι όλοι οι λίθοι προέρχονται από μακρινές περιοχές είναι κάτι που καθιστά μοναδικό το Στόουνχεντζ ανάμεσα σε περισσότερους από 900 λίθινους κύκλους στη Βρετανία. Αυτό [το χαρακτηριστικό] υποδηλώνει ότι το μνημείο μπορεί να είχε και πολιτικό εκτός από θρησκευτικό σκοπό – ως σύμβολο ενοποίησης για τους λαούς της Βρετανίας που τιμούσε παράλληλα τους αιώνιους δεσμούς τους με τους προγόνους και το σύμπαν».
Νέες αποκαλύψεις για την αρχιτεκτονική του Στόουνχεντζ
Πρόσφατες μελέτες για τον πέτρινο «βωμό» στο εσωτερικό του κύκλου, που ζυγίζει έξι τόνους, αποκαλύπτουν λεπτομέρειες που δεν γνωρίζαμε για τη μυστηριώδη κατασκευή.
Μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο Aberystwyth προσδιόρισε ότι η πέτρα προέρχεται από τη βορειοανατολική Σκωτία και όχι από τη δυτική Ουαλία, όπως πιστευόταν προηγουμένως.
Αυτό το εύρημα εξηγεί γιατί η πέτρα είναι τοποθετημένη οριζόντια, θυμίζοντας τους χαρακτηριστικούς λίθινους κύκλους που απαντούν μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή της σημερινής Σκωτίας.
«Τώρα εξηγούνται καλύτερα οι ομοιότητες στην αρχιτεκτονική και την κουλτούρα των υλικών ανάμεσα στην περιοχή του Στόουνχεντζ και τη βόρεια Σκωτία. Αυτή η ανακάλυψη μας βοήθησε να λύσουμε τον γρίφο, γιατί τόσο μακρινές περιοχές είχαν τόσα πολλά κοινά» σχολιάζει ο καθηγητής Parker Pearson.
Σύμφωνα με το Sky News, οι ιστορικοί πιστεύουν ότι γεωργοί από όλη τη Βρετανία συγκεντρώνονταν κοντά στο μνημείο το χειμερινό ηλιοστάσιο, στις 21 Δεκεμβρίου, για να γιορτάσουν το γεγονός ότι οι μέρες θα ξανάρχιζαν να γίνονται μεγαλύτερες.
Η Heather Sebire, ανώτερη επιμελήτρια του English Heritage, σχολίασε στο βρετανικό μέσο ότι οι αρχαίοι λαοί της Βρετανίας είχαν περισσότερες επαφές μεταξύ τους απ’ ό,τι πιστευόταν παλαιότερα. «Παρόλο που είχαν διαφορετικές τεχνολογίες, υπήρχαν πιθανώς άνθρωποι που ήθελαν να φύγουν από την κοινότητά τους και να επικοινωνήσουν με άλλους».
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά τόσο μεγάλων λίθων παραμένει μυστήριο, ωστόσο η διασύνδεση των αρχαίων πολιτισμών και η ανάγκη για ενότητα φαίνεται ότι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του Στόουνχεντζ.
