Οι εξελίξεις των τελευταίων δύο εβδομάδων είναι ένας ακόμα ματωμένος κρίκος στην μακρά αλυσίδα των βασάνων του Συριακού λαού.
Ο λαός της Συρίας που για δεκαετίας βίωνε τις συνέπειες τις αντιλαϊκής πολιτικής του αστικού καθεστώτος Άσαντ, το 2011 δέχτηκε την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών (επί κυβέρνησης Ομπάμα), διαρκείς βομβαρδισμούς από το Ισραήλ, εισβολή και κατοχή εδαφών από την Τουρκία, τζιχαντιστές του ISIS και άλλων αντίστοιχων ομάδων να τρομοκρατούν και να λεηλατούν το λαό, σε μια χώρα που ήταν ντε φάκτο διαμελισμένη. Εκατομμύρια Σύριοι, με το πιστόλι στον κρόταφο, πήραν το δρόμο της προσφυγιάς, χιλιάδες πνίγηκαν στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου, ενώ όσοι έμειναν πίσω επιβίωσαν σε συνθήκες εξαθλίωσης, είχαν ρεύμα για λίγες ώρες την μέρα σε μια χώρα με τεράστιο ενεργειακό πλούτο.
Η επικράτηση των τζιχαντιστών στην Συρία με τη στρατιωτική στήριξη των ΗΠΑ, της Τουρκίας και του Ισραήλ, έρχεται να προστεθεί στα υπόλοιπα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα στη Μέση Ανατολή, τη συνεχιζόμενη σφαγή του λαού της Παλαιστίνης, των επιθέσεων κατά του λαού του Λιβάνου, την διάλυση της Λιβύης κλπ. Είναι εγκλήματα που φέρουν βαθιά την σφραγίδα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και όλων των ελληνικών κυβερνήσεων που τα έχουν στηρίξει ποικιλοτρόπως εμπλέκοντας τον λαό μας σε πολύ επικινδύνους σχεδιασμούς. Βεβαίως, από το κάδρο των ευθυνών δεν βγαίνουν ούτε άλλες καπιταλιστικές δυνάμεις όπως η Ρωσία και το Ιράν που προώθησαν τα δικά τους συμφέροντα στη Συρία, ενώ μέσω της συμμετοχής τους στην λεγόμενη διαδικασία της Αστανά έγινε «κανονικότητα» η ξένη επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας.
Το rebranding που επιχειρούν τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία για τους τζιχαντιστές και προωθεί η πλειοψηφία των εγχώριων αστικών ΜΜΕ, δηλαδή να τους βαφτίσουν «μετριοπαθείς αντάρτες» είναι εξόφθαλμα προκλητικό. Η ελληνική κυβέρνηση και όλα τα κόμματα που στηρίζουν την εγκληματική επέμβαση στη Συρία και ξεπλένουν τους τζιχαντιστές, αναλαμβάνουν μεγάλες ευθύνες για τις εξελίξεις, που επιδεινώνουν πάρα πέρα τη ζωή του λαού και φουντώνουν τη φωτιά του πολέμου στην περιοχή.
Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει πως έχει τεράστιες ιδεολογικοπολιτικές διαφορές με το αστικό συριακό καθεστώς του Άσαντ και παρά την κριτική στην πολιτική του, καταδίκασε από την αρχή τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, στο πλαίσιο της λεγόμενης «Αραβικής Άνοιξης» και του επικίνδυνου σχεδίου για τη «Μεγάλη Μέση Ανατολή». Καταδικάζει την συνεχιζόμενη επέμβαση των ΗΠΑ, του Ισραήλ και της Τουρκίας, στις εσωτερικές υποθέσεις ανεξάρτητης χώρας. Ο λαός της Συρίας πληρώνει σήμερα και αυτός τις συνέπειες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, της επιλογές της συριακής αστικής τάξης, της διαπάλης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τις πρώτες ύλες, τους αγωγούς και δρόμους μεταφοράς, τις στρατιωτικές βάσεις, τα γεωπολιτικά στηρίγματα, τα μερίδια των αγορών.
Το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα στη Συρία από εδώ και μπρος δεν μπορεί να προβλεφθεί αυτή την ώρα. Ίσως μια πρώτη απάντηση να είναι οι δηλώσεις του Τζολάνι, αρχηγού των τζιχαντιστών του HTS, πως η Δύση δεν έχει να φοβάται τίποτα από το νέο καθεστώς και πως οι βασικοί του αντίπαλοι είναι το Ιράν και η Χεσμπολάχ… Το δεδομένο είναι πως, εδώ και μια βδομάδα, το Ισραήλ από τον νότο και η Τουρκία από βορρά έχουν εισβάλει σε μια ανεξάρτητη χώρα και χαράσσουν ζώνες κατοχής, ενώ το Ισραήλ έχει βομβαρδίσει στρατιωτικές εγκαταστάσεις μέχρι τη βόρεια Συρία, καταστρέφοντας ολοσχερώς τον συριακό στρατό.
Βεβαίως για όλα αυτά η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα του Ευρωατλαντικού τόξου τηρούν σιγήν ιχθύος, στηρίζοντας έμμεσα τις ωμές στρατιωτικές επεμβάσεις που αλλάζουν τα σύνορα στην περιοχή. Δεν λένε κουβέντα ούτε για την παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάνης από την Τουρκία, που καθορίζει τα σύνορα της περιοχής, όταν αντίστοιχα στην Ουκρανία, με την εισβολή της Ρωσίας, έχουν ξεσαλώσει στη στήριξη του καθεστώτος Ζελένσκι, με το πρόσχημα ότι έτσι υπερασπίζονται την κυριαρχία μιας τρίτης χώρας από τον «αναθεωρητισμό» και τη μη αλλαγή συνόρων!
Το ΚΚΕ με συνέπεια και σταθερότητα έχει τοποθετηθεί για τις εξελίξεις στη Συρία από τις αρχές του 2011, αποκαλύπτοντας τις επικίνδυνες αλλαγές κατά των λαών που ακολούθησαν τη λεγόμενη Αραβική Άνοιξη. Οι ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και οι σύμμαχοί τους στην περιοχή, Ισραήλ και Τουρκία, που ενορχήστρωσαν την εκστρατεία των τζιχαντιστών, καμιά ειρήνη και καμιά ασφάλεια δεν μπορούν να εγγυηθούν στην περιοχή. Το μόνο που εγγυώνται είναι η κλιμάκωση των συγκρούσεων και ένα ακόμα πιο μαύρο μέλλον για τον συριακό λαό, που βλέπει τη χώρα του να γίνεται ξανά θέατρο συγκρούσεων και ανταγωνισμών ανάμεσα σε αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα.
Το ΚΚΕ εκφράζει με κάθε τρόπο η αλληλεγγύη στον λαό της Συρίας και στους Σύριους κομμουνιστές. Καλεί τον ελληνικό λαό να καταδικάσει μαζικά την ιμπεριαλιστική επέμβαση και να γίνει καθολικό λαϊκό αίτημα η απεμπλοκή της χώρας από τα μέτωπα του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Διέξοδο για τον λαό της Συρίας μπορεί να δώσει μόνο η δική του πάλη, ενάντια στην αστική τάξη της χώρας και τους ξένους συμμάχους της. Ενάντια σε κάθε μορφή διακυβέρνησης που υπηρετεί τα συμφέροντά της, είτε με τον μανδύα της «δημοκρατίας», είτε με το μαστίγιο του σκοταδισμού και της αντίδρασης.
*Ο Άρης Ευαγγελίδης είναι μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ
