Μυστήριο παρέμενε για χρόνια η προέλευση και ο σκοπός μιας βαριάς πλάκας από ψαμμίτη που ονομάζεται Πέτρα του Βωμού στο κέντρο του Στόουνχεντζ.
Μια νέα γεωλογική ανάλυση αποκάλυψε ότι χρειάστηκε ένα αξιοσημείωτο ταξίδι για να γίνει μέρος ενός από τα αρχαία θαύματα της ανθρωπότητας και έβαλε ένα λιθαράκι στο να λυθεί το μυστήριο του περίφημου μεγαλιθικού μνημείου.
Το γεωχημικό αποτύπωμα της πέτρας ταιριάζει απόλυτα σε βραχώδες υπόβαθρο που εντοπίστηκε στη βορειοανατολική Σκωτία, δήλωσαν την Τετάρτη οι ερευνητές, υποδεικνύοντας ότι αυτός ο ορθογώνιος κολοσσός – που εκτιμάται ότι ζυγίζει έξι τόνους – μεταφέρθηκε περίπου 700-750 χιλιόμετρα από τους δημιουργούς του Στόουνχεντζ, μέχρι την πεδιάδα Σάλσμπερι της Αγγλίας.
Τα ευρήματα άφησαν άναυδους τους ερευνητές. Καμία πέτρα από οποιοδήποτε άλλο μνημείο της περιόδου δεν πιστεύεται ότι είχε μεταφερθεί τόσο μακριά. Η άποψη που επικρατούσε ήταν ότι η πέτρα προέρχεται από την Ουαλία, όπως κάποια άλλα μεγάλα τμήματα της κατασκευής.
Η πέτρα του βωμού, που καλύπτεται εν μέρει από δύο άλλες πεσμένες πέτρες, είναι η μόνη από τις μεγάλες πέτρες του μνημείου που δεν αποτελεί μέρος του κυκλικού σχεδιασμού του. Αν και η ακριβής τοποθεσία από την οποία προήλθε παραμένει άγνωστη, η μεταφορά ενός τόσο μεγάλου φορτίου από τη Σκωτία στη νοτιοδυτική Αγγλία υπογραμμίζει τη σημασία της Πέτρας του Βωμού για τους κατασκευαστές του Στόουνχεντζ.
Η μεταφορά της σε τέτοια απόσταση – ίσως τόσο από τη στεριά όσο και από τη θάλασσα – υποδηλώνει έναν βαθμό κοινωνικής οργάνωσης μεταξύ των νεολιθικών κοινοτήτων της Βρετανίας απροσδόκητο για την εποχή, και πιστεύεται ότι πραγματοποιήθηκε πριν από περίπου 4.600-2.500 χρόνια, ταυτόχρονα περίπου με την κατασκευή των μεγάλων πυραμίδων της αρχαίας Αιγύπτου.
Το Στόουνχεντζ, που χτίστηκε σε πολλαπλά στάδια σε διάστημα περίπου 500 ετών, ξεκινώντας περίπου το 3000 π.Χ., παραμένει ένας τόπος γοητείας, προσελκύοντας ένα πλήθος τουριστών από όλο τον κόσμο που έρχονται να θαυμάσουν το μνημείο, ο ακριβής σκοπός του οποίου εξακολουθεί να αποτελεί μυστήριο.
