Ρωσία: Το οριστικό τέλος του δόγματος αποτροπής του Ψυχρού Πολέμου

Η χρήση βαλλιστικού πυραύλου από τη Ρωσία την Πέμπτη είναι η πιο πρόσφατη κλιμάκωση στον πόλεμο της Ουκρανίας.

Σηματοδοτεί επίσης μια αποφασιστική και δυνητικά επικίνδυνη στιγμή στη σύγκρουση της Μόσχας με τη Δύση, σύμφωνα με ανάλυση του CNN.

Η χρήση του βαλλιστικού πυραύλου – όπως είπε ο Βλαντιμίρ Πούτιν – ήταν ένας πύραυλος με πολλαπλές κεφαλές και είναι μια σαφής απόκλιση από τις δεκαετίες του δόγματος αποτροπής του Ψυχρού Πολέμου.

Οι βαλλιστικοί πύραυλοι με πολλαπλές κεφαλές, γνωστοί ως «οχήματα επανεισόδου πολλαπλών ανεξάρτητα στόχων» ή MIRV, δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ για να χτυπήσουν έναν εχθρό, λένε οι ειδικοί.

«Από όσο γνωρίζω, ναι, είναι η πρώτη φορά που το MIRV χρησιμοποιείται σε μάχη», είπε ο Χανς Κρίστενσεν, διευθυντής του Έργου Πυρηνικής Πληροφορίας στην Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων.

Οι βαλλιστικοί πύραυλοι ήταν το υπόβαθρο της αποτροπής, προσφέροντας αυτό που είναι γνωστό ως «αμοιβαία εξασφαλισμένη καταστροφή» ή MAD, στην πυρηνική εποχή.

Το σκεπτικό είναι, αν έστω και λίγοι πύραυλοι επιβιώσουν από ένα πυρηνικό πρώτο χτύπημα, θα μείνει αρκετή δύναμη πυρός στο οπλοστάσιο του αντιπάλου για να εξαφανιστούν πολλές μεγάλες πόλεις του επιτιθέμενου, διασφαλίζοντας επομένως ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν θα μπορέσει να ξεφύγει από τις συνέπειες των πυρηνικών ενεργειών.

Σε αυτό το πνεύμα, οι βαλλιστικοί πύραυλοι σχεδιάστηκαν για να στέκονται φρουροί σε ένα μέλλον όπου τα πυρηνικά όπλα δεν θα εκτοξεύονταν ποτέ ξανά με βάση το θυμικό.

Αλλά οι αναλυτές, μεταξύ αυτών και ο Κρίστενσεν, υποστηρίζουν ότι οι πύραυλοι MIRV μπορεί να προκαλέσουν, αντί να αποτρέψουν, ένα πρώτο χτύπημα.

Η εξαιρετικά καταστροφική ικανότητα των MIRV σημαίνει ότι είναι και πιθανά όπλα πρώτου χτυπήματος και στόχοι πρώτου χτυπήματος, έγραψαν ο Κρίστενσεν και ο συνεργάτης του Ματ Κόρντα στην Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο.

Αυτό συμβαίνει επειδή, είναι πιο εύκολο να καταστρέψεις πολλές κεφαλές πριν εκτοξευθούν, παρά να προσπαθήσεις να τις καταρρίψεις καθώς πέφτουν με υπερηχητική ταχύτητα στους στόχους τους.

Και σύμφωνα με μια πρόσφατη ανάρτηση από την Union of Concerned Scientists, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό υπεράσπισης της επιστήμης με έδρα τις ΗΠΑ, αυτό δημιουργεί ένα σενάριο τύπου «χρησιμοποιήστε τα ή χάστε τα» – ένα κίνητρο για να χτυπήσετε πρώτοι σε μια περίοδο κρίσης. «Διαφορετικά, μια πρώτη επίθεση χτυπήματος που θα κατέστρεφε τους πυραύλους MIRV μιας χώρας θα έβλαπτε δυσανάλογα την ικανότητα της χώρας να ανταποκριθεί».

Βίντεο από το ρωσικό χτύπημα της Πέμπτης έδειξαν ότι οι πολλαπλές κεφαλές πέφτουν σε διαφορετικές γωνίες στον στόχο και κάθε κεφαλή θα έπρεπε να νικηθεί με έναν αντιπυραυλικό πύραυλο, μια τρομακτική προοπτική ακόμη και για τα καλύτερα συστήματα αεράμυνας.

Και ενώ οι κεφαλές που έπεσαν στην ουκρανική πόλη Ντνίπρο την Πέμπτη δεν ήταν πυρηνικές, η χρήση τους σε συμβατικές επιχειρήσεις μάχης είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει νέα αβεβαιότητα σε έναν κόσμο που ήδη βρίσκεται στα κάγκελα.

Είναι σημαντικό ότι η Ρωσία ειδοποίησε τις Ηνωμένες Πολιτείες για τη χρήση του πυραύλου που εκτοξεύτηκε την Πέμπτη εκ των προτέρων. Αλλά ακόμα και με αυτήν την προειδοποίηση, οποιεσδήποτε περαιτέρω εκτοξεύσεις από το καθεστώς του Πούτιν αναπόφευκτα θα αυξήσουν τους φόβους σε ολόκληρη την Ευρώπη, με πολλούς να ρωτούν: Μόλις τελείωσε η αποτροπή;

Τα παγκόσμια MIRV

Δεν είναι μόνο η Ρωσία και οι Ηνωμένες Πολιτείες που διαθέτουν τεχνολογία MIRV. Η Κίνα το έχει στους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους της, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Όπλων και Μη Διάδοσης Όπλων, και το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία, μαζί με τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, έχουν εδώ και καιρό τεχνολογία MIRV στους βαλλιστικούς πυραύλους τους που εκτοξεύονται από υποβρύχια.

Και υπάρχουν νέοι παίκτες στο παιχνίδι MIRV, επίσης. Το Πακιστάν φέρεται να δοκίμασε έναν πύραυλο με πολλαπλές κεφαλές το 2017 και νωρίτερα αυτό το έτος η Ινδία δήλωσε ότι είχε δοκιμάσει επιτυχώς ένα MIRVed ICBM.

Οι αναλυτές ανησυχούν για τα επίγεια MIRVs περισσότερο από ότι τα υποβρύχια. Αυτό συμβαίνει επειδή τα υποβρύχια είναι κρυφά και δύσκολο να εντοπιστούν. Οι χερσαίοι πύραυλοι, ειδικά αυτοί που βρίσκονται σε σταθερά σιλό, βρίσκονται πιο εύκολα και ως εκ τούτου είναι πιο δελεαστικοί στόχοι.

Στην έκθεσή τους τον Μάρτιο, οι Κρίστενσεν και Κόρντα έγραψαν για τους κινδύνους του επεκτεινόμενου κλαμπ MIRV, αποκαλώντας το «ένα σημάδι μιας μεγαλύτερης ανησυχητικής τάσης στα παγκόσμια πυρηνικά οπλοστάσια» και μια «αναδυόμενη κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών».

Η Ινδία δήλωσε ότι η επιτυχία του MIRV κατά τη διάρκεια μιας δοκιμής τον ίδιο μήνα ήταν μόνο ένα προειδοποιητικό σημάδι, έγραψαν.

«Ακολουθεί την ανάπτυξη MIRV της Κίνας σε ορισμένα από τα DF-5 ICBM της, την προφανή επιδίωξη του Πακιστάν για MIRV για τον πύραυλο μεσαίου βεληνεκούς Ababeel, η Βόρεια Κορέα μπορεί επίσης να επιδιώκει τεχνολογία MIRV και το Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε να αυξήσει το πυρηνικό του απόθεμα που του επιτρέπει να αναπτύσσει περισσότερες κεφαλές στους πυραύλους που εκτοξεύονται από υποβρύχιο».

Υποστηρίζουν ότι περισσότερες κεφαλές MIRV σε μια σειρά από οπλοστάσια του πλανήτη «θα μείωναν δραματικά τη σταθερότητα, παροτρύνοντας τους ηγέτες να εκτοξεύουν γρήγορα τα πυρηνικά τους όπλα σε μια κρίση».

«Ένας κόσμος στον οποίο σχεδόν όλες οι χώρες με πυρηνικά όπλα αναπτύσσουν σημαντική ικανότητα MIRV φαίνεται πολύ πιο επικίνδυνος από το σημερινό γεωστρατηγικό μας περιβάλλον», ανέφεραν.