Ο Κωνσταντίνος Τασούλας είναι το πρόσωπο που πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για επόμενο πρόεδρο της Δημοκρατίας, στο σημερινό διάγγελμά του.
Ο Τασούλας γεννήθηκε στα Ιωάννινα, στις 17 Ιουλίου του 1959. Ασκησε το επάγγελμα του δικηγόρου και από το 2000 μέχρι και σήμερα, εκλέγεται αδιαλείπτως βουλευτής Ιωαννίνων.
Σπούδασε νομικά στο Τμήμα Νομικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ιδιώτευσε ως δικηγόρος Αθηνών ενώ την περίοδο 1988-1989 εργάστηκε σε δικηγορική εταιρεία του Λονδίνου.
Διετέλεσε επίσης ιδιαίτερος γραμματέας του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα την περίοδο 1981-1990, ειδικός σύμβουλος στα Υπουργεία Εθνικής Οικονομίας, Εμπορίου και Γεωργίας την περίοδο 1989-1990, καθώς και πρόεδρος του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών (Ο.Π.Ε.) από τον Οκτώβριο του 1990 έως τον Σεπτέμβριο του 1993.
Από το 2013 έως το 2014 ήταν πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Το 1990 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Κηφισιάς και στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1994 έθεσε υποψηφιότητα για τον δημαρχιακό θώκο στον Δήμο Κηφισιάς, θέση στην οποία εξελέγη παραμένοντας δήμαρχος μέχρι και τη λήξη της θητείας του το 1998.
Μετά τη λήξη της θητείας του έθεσε υποψηφιότητα στις εθνικές εκλογές του 2000 στην περιφέρεια Ιωαννίνων, εκλεγόμενος βουλευτής με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας. Επανεξελέγη βουλευτής Ιωαννίνων με τη Ν.Δ. στις εκλογές του 2004, του 2007, του 2009, του Μαΐου 2012, του Ιουνίου 2012, του Ιανουαρίου 2015, του Σεπτεμβρίου 2015 και του 2019 (πρώτος με 12.474 ψήφους).
Υπήρξε, επίσης, Αναπληρωτής Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας (2006-2007) και Γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας (2010).
Έχει διατελέσει διατελέσει Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή (2007-2009) και Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά (2014-2015).
Στις 18 Ιουλίου του 2019, εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων συγκεντρώνοντας 283 ψήφους, τις περισσότερες δηλαδή ψήφους που έχουν συγκεντρωθεί ποτέ σε αντίστοιχη διαδικασία. Το Μάιο του 2023, επανεξελέγη με 270 ψήφους Πρόεδρος της βραχύβιας Βουλής της ΙΘ΄ περιόδου. Μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2023, εξελέγη για μια ακόμη φορά Πρόεδρος της Βουλής της Κ΄ Κοινοβουλευτικής Περιόδου, με 249 ψήφους.
Οι αγωγές για οικόπεδο στη Κηφισιά, η ατάκα για Μπελογιάννη και η απόλυση στο ΕΜΣΤ
Υπάρχουν ωστόσο και σελίδες στην πολιτική του πορεία, για τις οποίες αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης για αρνητικούς λόγους.
Το 1996, ο Βασίλειος Τσαλκιτζής, εργολάβος και ιδιοκτήτης οικοπέδου στην Κηφισιά, ζήτησε από την πολεοδομία να αυξήσει τη δόμηση κατά 300 τ.μ. (από τα 1.200 τ.μ.) στο οικόπεδο που διατηρούσε και για το οποίο είχε εκδοθεί άδεια ανέγερσης εμπορικού κέντρου. Αν και αρχικά έγινε δεκτή η αίτησή του, δύο μήνες μετά, ο νέος διευθυντής της Πολεοδομίας προχώρησε σε ανάκληση αυτής, με αποτέλεσμα ο Τσαλκιτζής να προσφύγει στα δικαστήρια. Τον Νοέμβριο του 2001 ο τελευταίος μήνυσε τον Τασούλα για εκβίαση ισχυριζόμενος ότι σε κατ’ ιδίαν συνάντηση του είχε ζητήσει 70 εκατομμύρια δραχμές προκειμένου, ως δήμαρχος Κηφισιάς, να άρει τον χαρακτηρισμό ως κοινόχρηστου χώρου των 300 τ.μ
Λόγω της βουλευτικής ιδιότητας του Τασούλα η υπόθεση συζητήθηκε στην ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να αποφασιστεί η άρση ή μη της βουλευτικής ασυλίας που απαιτείται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Η Βουλή, με απλή πλειοψηφία, αποφάνθηκε να μην άρει τη βουλευτική ασυλία του Τασούλα καθώς θεωρήθηκε ότι η καθυστέρηση υποβολής της μήνυσης, αλλά και ότι ο Τσαλκιτζής είχε δώσει συνεντεύξεις στα Γιάννενα (εκλογική περιφέρεια του Τασούλα) μαζί με πολιτευτή που δεν είχε καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής, φανέρωναν την πολιτική σκοπιμότητα της κίνησής τους. Σύμφωνα με τον ίδιο τον βουλευτή η καθυστέρηση της υποβολής της μήνυσης αλλά και το περιεχόμενο αυτής αποδεικνύουν ότι αυτή έγινε για λόγους προκλήσεως πολιτικής βλάβης.
Τον Αύγουστο του 2003 ο Τσαλκιτζής υπέβαλε νέα μήνυση, για την οποία ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου γνωμοδότησε ότι αφορούσε την ίδια υπόθεση χωρίς την προσκόμιση νέων στοιχείων. Εν συνεχεία διαβιβάστηκε στη Βουλή, όπου ο Πρόεδρος της Βουλής, Απόστολος Κακλαμάνης, απέρριψε το αίτημα για άρση της ασυλίας χωρίς σύγκληση της Ολομέλειας. Κατά αυτής της απόφασης ο Τσαλκιτζής προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Παράλληλα προσέφυγε με αγωγή αποζημίωσης στα Πολιτικά Δικαστήρια κατά του Τασούλα, τα οποία, όμως, απέρριψαν τις αγωγές του.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος δίκαιης δίκης (πρόσβαση σε δικαστήριο) θεωρώντας ότι οι καταγγελόμενες πράξεις του δεν συνδέονταν με την άσκηση του κοινοβουλευτικού του έργου.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως υπουργός Πολιτισμού χειρίστηκε επίσης υποθέσεις που αφορούσαν το Μέγαρο Μουσικής, το ΕΜΣΤ καθώς και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Λίγο πριν τα εγκαίνια του ΕΜΣΤ, ζήτησε την παραίτηση της από ίδρυσης διευθύντριας του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Άννας Καφέτση, την οποία -μετά την άρνησή της να παραιτηθεί- απομάκρυνε τοποθετώντας στη θέση της την Κατερίνα Κοσκινά, κίνηση, η οποία προκάλεσε αντιδράσεις από μερίδα του καλλιτεχνικού κόσμου. Όσον αφορά το ΕΚΚ, η απόφασή του να διορίσει στην προεδρία του κέντρου τον Χάρη Παπαδόπουλο (ύστερα, όμως, από πρόταση του Δ.Σ. του ΕΚΚ) δημιούργησε αρκετές αντιδράσεις από μερίδα του καλλιτεχνικού κόσμου με αποτέλεσμα να ανακαλέσει την απόφασή του και να παγώσει τη διαδικασία.
Η απόφασή του αυτή προκάλεσε την αντίδραση του Παπαδόπουλου, ο οποίος κατέθεσε εναντίον του Τασούλα μήνυση για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.
Τον Μάρτιο του 2017 με αφορμή την συμμετοχή του τότε Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στα εγκαίνια της έκθεσης για τον Νίκο Μπελογιάννη, ο Τασούλας από το βήμα της βουλής είπε «…έχει ακουστεί εδώ ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία. Διαφωνώ. Ο θάνατος του Μπελογιάννη ήταν σκληρότατος. Η θανατική ποινή είναι μια σκληρότατη πράξη. Αλλά δεν μπορεί εν ονόματι μιας σκληρότατης πράξης που μπορεί κανείς να την κρίνει, αν ήταν άδικη ή δίκαιη, να θεωρούμε ότι η επιδίωξη επιβολής κομμουνιστικής δικτατορίας συνιστά πράξη υπέρ της Δημοκρατίας.».
Για αυτή του την δήλωση δέχτηκε έντονη κριτική από το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα της αριστεράς.
