Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 103 ετών η Στέλλα Γκρέκα, με καριέρα στο ελαφρό τραγούδι, αλλά και τον κινηματογράφο.
Γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Απριλίου του 1922, ένα από τα εννέα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. Το πραγματικό της όνομα ήταν Στυλιανή Λαγκαδά.
Ο πατέρας της ήταν σκηνογράφος και είχε φιλικές σχέσεις με σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, όπως ο Παντελής Χορν. Έτσι, εμφανίστηκε νεαρή στη μουσική σκηνή της πρωτεύουσας και από την ηλικία ήδη των οκτώ ετών ο αθηναϊκός Τύπος είχε αναφερθεί σε αυτήν.
Το 1942 παντρεύτηκε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ορέστη Λάσκο, ο οποίος τη βάφτισε καλλιτεχνικά Στέλλα Γκρέκα, επειδή η ίδια δεν ήθελε να τραγουδά ως Στέλλα Λάσκου. Ηχογράφησε μια σειρά από επιτυχίες γνωστών δημιουργών όπως τα «Πάμε στο άγνωστο», «Χθες το βράδυ», «Γύρισε», «Τι κι αν χαθείς», «Το τραγούδι της Μαρίνας».
Αρνήθηκε να δισκογραφήσει, πάντως, το «Δυο πράσινα μάτια» του 1945, καθώς βρήκε σαχλούς τους στίχους του Κώστα Κιούση (κάτι για το οποίο πολύ μετάνιωσε αργότερα) και το «Λίγες καρδιές αγαπούνε» το 1946, το οποίο ο δημιουργός του Μιχάλης Σουγιούλ πρότεινε στον άγνωστο τότε Τώνη Μαρούδα, και του χάρισε την πρώτη του επιτυχία.
Η δισκογραφική της παρουσία περιορίστηκε, ουσιαστικά, στη διετία 1946-1947. Την ίδια περίοδο τραγουδούσε και στο ραδιόφωνο, με τη συνοδεία του συνθέτη Κώστα Γιαννίδη, σαγηνεύοντας όπως λέγεται με τη φωνή της τον βασιλιά Παύλο. Ο Ορέστης Λάσκος την έπεισε να παίξει στην ταινία του «Ραγισμένες καρδιές» (1945). Αρχικά, η Στέλλα Γκρέκα επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει στα Χειροκροτήματα του Γιώργου Τζαβέλλα, πλάι στον Αττίκ και τον Δημήτρη Χορν, αλλά ο σύζυγός της την απέτρεψε, ώστε να συμμετάσχει στο δικό του φιλμ.
Κατόπιν, έπαιξε στην ταινία «Πρόσωπα λησμονημένα»« (1946) του Τζαβέλλα, στο πλευρό του Αιμίλιου Βεάκη, του Γιώργου Παππά και του Λάμπρου Κωνσταντάρα.
Ο σκηνοθέτης, που εμφανιζόταν σε μια σκηνή του έργου ως οδηγός αυτοκινήτου, αποκήρυξε το δημιούργημα του ως τη μεγαλύτερη του αποτυχία.
Συνέχισε την κινηματογραφική της καριέρα με μια μόνο ακόμη ταινία, τη «Μαρίνα», όπου ανέλαβε πάλι τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία, σε σενάριο των Σακελλάριου – Γιαννακόπουλου και σκηνοθεσία του πρώτου, ήταν μια παραγωγή του κουμπάρου της Φιλοποίμενα Φίνου και προβλήθηκε τον Μάρτιο του 1947.
Η Στέλλα Γκρέκα είχε στο πλάι της τον Δημήτρη Μυράτ και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα.
Ήταν ένα απλό ρομάντζο, που έγινε μεγάλη επιτυχία, λόγω της σκηνοθεσίας του Σακελλάριου και των τραγουδιών που ερμήνευε η Στέλλα Γκρέκα.
Χώρισαν με τον Λάσκο το 1947 ενώ αργότερα μετέβη στις ΗΠΑ όπου παντρεύτηκε τον εφοπλιστή Τζον Αυγερινό με τον οποίο απέκτησαν δύο γιους. Από τότε η παρουσία της στη δισκογραφία ήταν περιορισμένη.
Τη δεκαετία του 80 επέστρεψε στην Ελλάδα.
