Το να διαβάζει και να προσαρμόζει κανείς την ιστορία στα μέτρα του είναι σύνηθες. Και εκνευριστικό, αν όχι και προσβλητικό.
Αλλά με την ιστορία υπάρχει ένα… «κακό»: Είναι εκεί και υπενθυμίζει.
Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από τα… δόντια της.
Για παράδειγμα, φωνάζουν τώρα και καταδικάζουν πολιτικά από τον Ευάγγελο Αποστολάκη γιατί ανεξαρτητοποιείται και δεν παραδίδει την έδρα.
Μόνο που το 2019 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έκανε τρισχειρότερα από αυτά που καταγγέλλει τώρα.
Σε ένα από τα πολλά επεισόδια κοινοβουλευτικού πέρα δώθε λοιπόν, πρωταγωνίστησε και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος.
Ο οποίος είχε εκλεγεί το 2015 βουλευτής επικρατείας με το ΚΙΝΑΛ -και μάλιστα ο μοναδικός του κόμματος.
Αλλά τον Ιανουάριο του 2019 διαφώνησε με το ΚΙΝΑΛ στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών. Και δήλωσε ότι θα την ψηφίσει, σε αντίθεση με το κόμμα με το οποίο εκλέχτηκε.
Αλλά ο Θανάσης δεν παραιτήθηκε και δεν παρέδωσε την έδρα του. Το ΚΙΝΑΛ φυσικά τον διέγραψε, καθώς παραβίαζε την αποφασισμένη γραμμή του κόμματος –ο ίδιος δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή ότι εκφράζει ως βουλευτής επικρατείας συνολικά το κόμμα του και ότι οφείλει να εκφράζει τη γραμμή του κόμματος και πως χρωστάει την έδρα του στην αείμνηστη Φώφη Γεννηματά που τον τοποθέτησε στη λίστα και εκλέχτηκε χωρίς σταυρό. Όλα αυτά δηλαδή που λένε τώρα για τον Αποστολάκη οι σύντροφοί του.
Η συνέχεια μάλιστα ήταν θεαματική: Όχι μόνο δεν άφησε την έδρα ο Θανάσης – αλίμονο – αλλά συνάντησε τον Αλέξη Τσίπρα και πήρε την… ανταμοιβή του (πολιτική πάντα), καθώς συνέδραμε ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να έχει μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία «κουρελού»: Στις 4 Μαΐου 2019 ανέλαβε υπουργός Τουρισμού στην κυβέρνηση Τσίπρα.
Βέβαια στις βουλευτικές εκλογές του 2019, που ήταν υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να εκλεγεί, αλλά αυτό είναι μία άλλη συζήτηση.
