Ο Ορφέας Αυγουστίδης μίλησε στο Στούντιο 4 για την καλλιτεχνική του πορεία, τα παιδιά του, ενώ ανέφερε τους λόγους που απέχει από την τηλεόραση.
Ο ηθοποιός εξέφρασε το άγχος του για την τάση του γιου του να υπεραναλύει τα πάντα, τονίζοντας την ανάγκη να αφήνουμε τη φύση να ακολουθεί τον δικό της ρυθμό. Επιπλέον, αναφέρθηκε στους λόγους που απέχει από την τηλεόραση μετά τον «Σασμό», επιλέγοντας να δώσει προτεραιότητα στην οικογένειά του και το θέατρο.
Αναφερόμενος αρχικά, στη νέα γενιά, ο Ορφέας Αυγουστίδης δήλωσε: «Ζούμε μια εποχή που έχει αποφασίσει ότι θα κάνει αυτή τη φασαρία. Υπεραναλύοντας τα πάντα, προσπαθώντας να μην κάνει τα λάθη του παρελθόντος, δημιουργεί χώρο για πολλά καινούρια. Μπαίνουμε σε αυτό το τρικ κι εμείς γιατί συναναστρεφόμαστε με ανθρώπους από την ίδια γενιά πάνω-κάτω, μιλάμε για τα ίδια πράγματα, αντλούμε ιδέες και συμβουλές από τις ίδιες πηγές, που σημαίνει πάλι ανάλυση παράλυση».
Στη συνέχεια, πρόσθεσε: «Θέλει αντίσταση σε αυτό και λίγο να επιτρέψουμε στη φύση να κάνει τη δουλειά της, να πάρει τον χρόνο που πρέπει η διαδικασία, χωρίς να προσπαθούμε να τα προλάβουμε για να μη γίνουν λάθος. Η γενιά μας προσπαθεί να προλάβει κάτι που γίνεται από μόνο του για να λέμε ότι εμείς το διορθώσαμε».
Όπως είπε αργότερα, θεωρεί ότι τα παιδιά θα «φορτώσουν» έτσι κι αλλιώς τα λάθη στους γονείς τους. «Δεν καταλαβαίνουμε ότι τα παιδιά θα γυρίσουν και θα μας “φορτώσουν” ούτως ή άλλως τα λάθη, είναι στη διαδικασία να γυρίζουν και να λένε στον γονιό “ό,τι έκανες είναι λάθος”», κατέληξε.
Ο ηθοποιός εξήγησε επίσης, τους λόγους που επέλεξε φέτος να απέχει από την τηλεόραση. «Ήταν πολύς ο καιρός που έλεγαν για τα επόμενα τηλεοπτικά πρότζεκτ, οπότε είχα κι εγώ πολύ καιρό για να το πάρω μέσα μου και να το σκεφτώ. Πολλούς μήνες. Δεν ήταν μια απόφαση που πήρα σε ένα τηλεφώνημα, ένα ναι ή όχι», εξήγησε.
Συμπλήρωσε επίσης: «Δεν θα πω εύκολα ότι δεν ήταν καλές οι δουλειές ή αν ήταν καλές, θα έκανα. Όχι. Και η πιο καλή δουλειά να ήταν, θα έκανα τα πάντα να γινόταν αργότερα. Ο χρόνος που περνάω με την οικογένειά μου και που συνδέομαι και με εμένα για να δω τι θα κάνω μετά και στο θέατρο και στη δουλειά γενικότερα, ήταν απαραίτητος. Πάμε από τη μία δουλειά στην άλλη από ανασφάλεια».
