Οι εργαζόμενες στο σεξ στο Βέλγιο δικαιούνται πλέον επίσημες συμβάσεις εργασίας, οι οποίες περιλαμβάνουν αποδοχές ασθενείας και άδεια μητρότητας, βάσει ενός νόμου οροσήμου που τέθηκε σε ισχύ την Κυριακή.
Σύμφωνα με το νόμο, ο οποίος ψηφίστηκε τον Μάιο, οι εργάτριες του σεξ που υπογράφουν μια τέτοια σύμβαση δικαιούνται επίσης μια σειρά από άλλα δικαιώματα και προστασίες που ισχύουν συνήθως για εργαζόμενους που απασχολούνται σε άλλους κλάδους, όπως ασφάλιση υγείας και επιδόματα ανεργίας.
«Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία υπό την έννοια ότι είναι το πρώτο ολοκληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο που παρέχει ίσα δικαιώματα σε εργαζόμενους του σεξ (με τους άλλους εργαζόμενους) και τους προστατεύει από κινδύνους που είναι εγγενείς στη (δουλειά)», δήλωσε ο Νταν Μπάουενς, διευθυντής της Βελγικής Ένωσης Εργατών του Σεξ στο CNN.
Οι εργαζόμενοι του σεξ που υπογράφουν επίσημη σύμβαση εργασίας έχουν πλέον «κάθε είδους κοινωνική προστασία» όπως η πλειοψηφία των εργαζομένων στο Βέλγιο, σύμφωνα με τον Κουέντιν Ντελτούρ, διευθυντή δημοσίων σχέσεων στο Espace P, μια ομάδα που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των εργαζομένων του σεξ στο Βέλγιο, η οποία βοήθησε σύνταξη του νόμου.
Σύμφωνα με τη νομοθεσία, οι εργαζόμενοι του σεξ έχουν επίσης το δικαίωμα να αρνηθούν να παρέχουν υπηρεσίες σε πελάτη ή να πραγματοποιήσουν μια συγκεκριμένη σεξουαλική πράξη και να σταματήσουν οποιαδήποτε δραστηριότητα ανά πάσα στιγμή.
Ο νέος νόμος απαιτεί από τους εργοδότες των εργαζομένων του σεξ να λάβουν άδεια από την κυβέρνηση. Οι άδειες χορηγούνται μόνο εάν ο υποψήφιος εργοδότης πληροί ορισμένα κριτήρια, συμπεριλαμβανομένου του να μην έχει προηγούμενες καταδίκες για βιασμό ή εμπορία ανθρώπων.
Ο νόμος επιβάλλει επίσης υποχρεώσεις στους εργοδότες των εργαζομένων του σεξ, απαιτώντας από αυτούς να παρέχουν προφυλακτικά, καθαρά κλινοσκεπάσματα και ένα κουμπί συναγερμού έκτακτης ανάγκης στα δωμάτια των εργαζομένων, μεταξύ άλλων καθηκόντων.
Προηγουμένως, είπε ο Ντελτούρ, πολλές εργάτριες του σεξ υπέγραφαν συμβόλαια με τους εργοδότες τους, ή μαστροπούς, αλλά αυτά τα έγγραφα «είχαν μηδενική αξία» επειδή η εργασία ως μαστροπός ήταν παράνομη.
Αυτές οι συμβάσεις ήταν τόσο νομικά έγκυρες όσο αυτές που διευκολύνουν την παράδοση παράνομων ναρκωτικών, εξήγησε. Εάν ένα άτομο υπογράψει μια σύμβαση συμφωνώντας να παραδίδει «ένα κιλό κοκαΐνης κάθε εβδομάδα» και δεν το κάνει, δεν μπορεί να τιμωρηθεί νομικά για παραβίαση αυτής της σύμβασης. «Ο δικαστής θα πει, “Όχι, αυτό το συμβόλαιο δεν έχει καμία αξία», είπε.
Αποποινικοποίηση
Οι εργαζόμενες του σεξ παγκοσμίως αντιμετωπίζουν εκτεταμένες διακρίσεις, βία και άλλες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Ενώ μερικές χώρες έχουν νομιμοποιήσει τη σεξουαλική εργασία – όπως η Γερμανία και η Ολλανδία – στη συντριπτική πλειονότητα των άλλων εθνών, παραμένει παράνομο είτε η αγορά είτε η πώληση σεξ, είτε και τα δύο, σύμφωνα με το Global Network of Sex Work Projects, μια διεθνή ένωση ομάδων εργαζομένων του σεξ.
Ο νέος νόμος στο Βέλγιο έρχεται δύο χρόνια αφότου η χώρα αποποινικοποίησε τη σεξουαλική εργασία και ανέτρεψε νόμους που απαγόρευαν σε τρίτους, όπως ιδιοκτήτες και λογιστές, να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε εργαζόμενους του σεξ.
Αυτοί οι νόμοι κατέστησαν «αδύνατο να εκτελεστεί η εργασία με κανονικό και ασφαλή τρόπο», σύμφωνα με τη Βελγική Ένωση Εργαζομένων του Σεξ. «Οι εργοδότες ποινικοποιήθηκαν επίσης, καθιστώντας αδύνατη τη νόμιμη εργασία σε οίκο ανοχής».
Η αποποινικοποίηση στο Βέλγιο «αφαίρεσε κάθε είδους ποινική κύρωση είτε για τον αγοραστή είτε για τον πωλητή» του σεξ, δήλωσε στο CNN η Έριν Κίλμπραϊντ, ερευνήτρια στο Human Rights Watch, μη κερδοσκοπικό οργανισμό με έδρα τις ΗΠΑ. Αυτό ήταν ένα κρίσιμο βήμα για την προστασία των εργαζομένων του σεξ από τη βία, για παράδειγμα, αλλά δεν τους έδωσε πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση.
«(Η αποποινικοποίηση) σε φέρνει σε ένα σημείο όπου σου επιτρέπεται να ζεις πάνω από το έδαφος χωρίς να φοβάσαι ότι θα πας φυλακή, αλλά αυτό είναι χαμηλός πήχης», είπε. «Οι εργάτριες του σεξ αξίζουν τα ίδια δικαιώματα και ελευθερίες με όλους τους εργαζόμενους και αυτός ο νόμος είναι μια παγκόσμια πρώτη φορά που μας οδηγεί προς αυτή την κατεύθυνση».
Ο νέος νόμος, ωστόσο, δεν καλύπτει όλους τους τύπους εργαζομένων του σεξ. Για παράδειγμα, αποκλείει όσους εργάζονται ανεξάρτητα, διαδικτυακά ή σε πορνογραφικές ταινίες, είπε ο Ντελτουρ.
«Αυτή είναι αδυναμία», είπε. «(Αλλά) τουλάχιστον είναι ένα πρώτο βήμα, η πόρτα είναι ανοιχτή… είμαστε στην πόρτα και τώρα θα αγωνιστούμε για τα δικαιώματα των άλλων».
