Το βασικό σημείο που αναδείχθηκε από τις ευρωεκλογές είναι η πολιτική φθορά της κυβέρνησης της ΝΔ. Με απώλειες που ξεπερνούν το 1 εκατ. ψήφους μέσα σε έναν χρόνο, αλλά και τη χαμηλότερη εκλογική επίδοση της ΝΔ στην ιστορία της σε απόλυτο αριθμό ψήφων, η πολιτική κυριαρχία που επικαλούνταν η κυβέρνηση εμφάνισε σοβαρές ρωγμές. Η μαζική εκλογική αποδοκιμασία της οφείλεται στη λαϊκή δυσαρέσκεια λόγω των εφαρμοζόμενων ταξικών πολιτικών της σε βάρος των λαϊκών δυνάμεων προς όφελος της προκλητικής κερδοφορίας του κεφαλαίου και στην έλλειψη οποιασδήποτε θετικής προοπτικής. Όμως, παρά τη φθορά, διατηρεί τη δυνατότητα να εφαρμόζει την πολιτική της, δεδομένου ότι δεν υπάρχει συγκροτημένη – ούτε καν συστημική – αντιπολίτευση.
ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτουν εναλλακτική πρόταση, έστω στα όρια της παλιάς σοσιαλδημοκρατίας. Μετεκλογικά, ασκούνται πιέσεις στα δύο κόμματα και άλλες δυνάμεις να συγκλίνουν σε μία συστημική εναλλακτική στην κυβέρνηση της ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι κράτησε τη δεύτερη θέση, παρουσίασε νέα πτώση. Καθοριστικά στοιχεία για αυτή την επίδοση είναι η μνημονιακή στροφή του, που συνέβαλε στη διάχυση της αντίληψης ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση, και στο συνεχή εκφυλισμό και απαξίωσή του μετά την εκλογή Κασσελάκη. Το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει δυναμική εναλλακτικού κυβερνητικού σχεδίου.
Η πολύ μεγάλη αποχή είναι αρνητικό φαινόμενο, για το οποίο ευθύνονται τα συστημικά κόμματα και το μιντιακό σύστημα, γιατί, με την πολιτική τους οδηγούν σε απογοήτευση, αδιαφορία, έλλειψη εμπιστοσύνης ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάζουν με συλλογική δράση και την ψήφο του λαού και της νεολαίας και, τελικά, στην κοινωνική και πολιτική περιθωριοποίηση. Αρνητικό, επίσης, φαινόμενο ήταν η ακόμα μεγαλύτερη υποκατάσταση της πολιτικής αντιπαράθεσης από την επικοινωνία και το θέαμα, λόγω της προγραμματικής σύγκλισης των συστημικών κομμάτων, που δεν έχουν να αντιπαραθέσουν διαφορετικές προτάσεις.
Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η επικίνδυνη άνοδος της ακροδεξιάς σε Ευρώπη και Ελλάδα. Οφείλεται στις εφαρμοζόμενες πολιτικές διαρκούς λιτότητας, ακρίβειας, φτώχειας, ρατσισμού, ξενοφοβίας των αστικών κομμάτων (νεοφιλελεύθερων, ακροκεντρώων, σοσιαλφιλελεύθερων). Η ακροδεξιά, πλέον, δεν αποτελεί περιθωριακή πολιτική δύναμη, αλλά μια εναλλακτική του συστήματος για σχηματισμό κυβερνήσεων (Μελόνι, Λεπέν κ.α.) με συμμετοχή τους για σκληρότερη διαχείριση του λαού και της νεολαίας.
Στην Ελλάδα, το συνολικό ποσοστό ακροδεξιών κομμάτων έφτασε στα πρωτοφανή επίπεδα του 20%. Η οριοθέτηση της ακροδεξιάς αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για την αριστερά, που, όμως, πρέπει να απαντήσει, γιατί περιορίζεται η δυνατότητα απεύθυνσής της στα φτωχά λαϊκά στρώματα, ενώ σε αυτά διεισδύουν ευκολότερα ακροδεξιές δυνάμεις, και να αναδιαμορφώσει την πολιτική στρατηγική της.
Το ΚΚΕ καταγράφει εκλογική ενίσχυση. Αυτή δεν ανατρέπει το αρνητικό πολιτικό σκηνικό, ιδιαίτερα, όταν την θεωρεί επιβράβευση της στρατηγικής του για παραπομπή στο απώτατο μέλλον λύσεων στα λαϊκά προβλήματα και για την αντιενωτική πολιτική του στην Αριστερά και στους λαϊκούς αγώνες.
Η Ενωτική Πρωτοβουλία ΜέΡΑ25|ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, που συμμετείχε και η ΛΑΕ Ανυπότακτη Αριστερά, δεν πέτυχε να εκπροσωπηθεί στην ευρωβουλή. Ωστόσο, θεωρούμε επιτυχημένη την συγκρότησή της. Συσπείρωσε δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς. Κατέγραψε δυνάμεις, που δίνουν δυνατότητες στήριξης των κοινωνικών αγώνων, αλλά και σταθεροποιήθηκε ως ο μόνος ενωτικός αριστερός πόλος πραγματικής αντιπολίτευσης. Αξιοποιώντας την θετικά αποτιμωμένη εκλογική συνεργασία μας, συνεχίζουμε την ενωτική προσπάθεια μας και καλούμε όλες τις δυνάμεις της ανυπότακτης ριζοσπαστικής αριστεράς και το ανένταχτο δυναμικό, που αντιλαμβάνονται αυτή την ανάγκη, σε κινηματική και πολιτική συνεργασία.
Σε συνθήκες ακραίου νεοφιλελευθερισμού και αυταρχισμού, ανόδου της ακροδεξιάς, μεγάλων κοινωνικών μετώπων, η μόνη διέξοδος για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων είναι ενότητα των αριστερών δυνάμεων. Αυτή δεν μπορεί να χτιστεί πάνω στην αποδοχή ως μονόδρομου της μνημονιακής πολιτικής και της διαχείρισης της λιτότητας με «πιο ανθρώπινο πρόσωπο», η οποία έχει αποδοκιμαστεί σε όλες τις εκδοχές της και έχει συμβάλει στη συντηρητική στροφή του πολιτικού σκηνικού, αλλά σε προγραμματικές βάσεις, οι οποίες δίνουν λύσεις στα άμεσα προβλήματα που μπορούν να κατακτηθούν με κοινωνικούς αγώνες και ανοίγουν το δρόμο για ευρύτερη αμφισβήτηση των συσχετισμών.
Θα ενισχύσουμε την ενεργή συμμετοχή μας στους αγώνες των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων, των ανέργων. Στα κινήματα για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και ενάντια στο φασισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, την έμφυλη βία. Στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο, για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τον ευρωαμερικανικό ιμπεριαλισμό. Δεν θα αφήσουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη να περνάει ανενόχλητα τις αντικοινωνικές πολιτικές της, την ακροδεξιά και τον φασισμό να σηκώσουν κεφάλι. Με πίστη ότι μέσα από τους αγώνες, τα πράγματα θα πάνε αλλιώς!
*Δημήτρης Στρατούλης – Μαριάνα Τσίχλη, Γραμματείς Λαϊκή Ενότητα – Ανυπότακτη Αριστερά
