Οι Έλληνες καλούνται να πληρώσουν σχεδόν τα διπλάσια σε ποσοστό του εισοδήματός τους για στέγαση σε σχέση με τον μέσο Ευρωπαίο πολίτη, καθώς καταναλώνουν το 35,2% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για την κάλυψη των στεγαστικών τους αναγκών. Αντίστοιχα, ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μόλις το 19,7%. Αυτή η τεράστια διαφορά καταδεικνύει την εξαιρετικά υψηλή πίεση που δέχονται τα ελληνικά νοικοκυριά λόγω των αυξημένων στεγαστικών εξόδων, και αναδεικνύει την Ελλάδα στην πρώτη θέση της Ε.Ε. ως προς το ποσοστό του εισοδήματος που δαπανάται για τη στέγαση.
Η υπερβολική αυτή επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού έχει σοβαρές κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία. Η ανάγκη για υψηλές δαπάνες σε στέγαση περιορίζει τη δυνατότητα των πολιτών να καλύψουν άλλες βασικές ανάγκες, όπως η εκπαίδευση, η υγειονομική περίθαλψη και η αποταμίευση, ενώ ταυτόχρονα μειώνει τις ευκαιρίες για κοινωνική άνοδο και ευημερία. Η νέα γενιά, σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, αντιμετωπίζει αξεπέραστες δυσκολίες στην εξεύρεση προσιτής στέγης, γεγονός που οδηγεί πολλούς νέους είτε στο να παραμείνουν περισσότερο στο οικογενειακό σπίτι είτε να αναζητήσουν καλύτερες ευκαιρίες σε άλλες χώρες της Ε.Ε., αναζητώντας συνθήκες διαβίωσης και επαγγελματικής ανέλιξης.
Άλλες χώρες, όπως η Δανία (25,9%) και η Γερμανία (25,2%), καταγράφουν υψηλά ποσοστά σε σχέση με τον μέσο όρο της Ε.Ε., αλλά παραμένουν σημαντικά χαμηλότερα από τα επίπεδα της Ελλάδας, που καθιστούν τη χώρα μας τη μεγαλύτερη «έκπληξη» στην κατηγορία αυτή. Χώρες όπως η Σουηδία (23,9%), η Ολλανδία (22,9%) και η Τσεχία (22,1%) καταγράφουν επίσης υψηλότερα ποσοστά, ωστόσο παραμένουν σε πολύ πιο χαμηλά επίπεδα από την Ελλάδα. Αντίθετα, χώρες με πιο προσιτό κόστος στέγασης, όπως η Κύπρος (11,6%), η Μάλτα (12%) και η Σλοβενία (13,8%), δείχνουν ότι είναι εφικτό να διασφαλιστεί προσιτό στεγαστικό κόστος για τους πολίτες, κάτι που στην Ελλάδα παραμένει ανέφικτο για πολλά νοικοκυριά.
Η κατάσταση αυτή έχει εκτεταμένες συνέπειες στην κοινωνία και την οικονομία της Ελλάδας. Η υπερβολική πίεση του στεγαστικού κόστους εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες, εμποδίζοντας τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα να επενδύσουν σε άλλες ζωτικές ανάγκες. Επιπλέον, αναγκάζει πολλούς πολίτες να στραφούν σε ενοικιαζόμενα ακίνητα ή άλλες οικονομικές λύσεις, περιορίζοντας τις δυνατότητές τους για αποταμίευση και δυσχεραίνοντας τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Η νέα γενιά πλήττεται ιδιαίτερα, καθώς η αδυναμία απόκτησης ανεξάρτητης κατοικίας καθυστερεί την προσωπική τους ανέλιξη και απομακρύνει πολλούς από την αγορά εργασίας ή τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων. Έτσι, το φαινόμενο της «εκροής εγκεφάλων» συνεχώς εντείνεται, με πολλούς νέους να αναζητούν καλύτερες ευκαιρίες στο εξωτερικό.
Η ανάγκη για άμεση και αποτελεσματική πολιτική δράση κρίνεται επιτακτική, έτσι ώστε να μειωθεί η πίεση στο στεγαστικό κόστος και οι πολίτες να εξασφαλίσουν την πρόσβαση σε οικονομικά προσιτή και ποιοτική στέγαση. Η λύση του στεγαστικού προβλήματος είναι θεμελιώδης για την κοινωνική συνοχή και την οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Σε μια περίοδο που η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια από τις πιο δύσκολες οικονομικές φάσεις της σύγχρονης ιστορίας της, η εξεύρεση λύσης στο στεγαστικό πρόβλημα μπορεί να αποτελέσει τον κρίσιμο παράγοντα για τη συνεχιζόμενη πρόοδο και ευημερία της χώρας.
