«Οι δεξιοί λαϊκιστές κερδίζουν επειδή τα άλλα κόμματα αποτυγχάνουν» έγραψε η γερμανική εφημερίδα «Berliner Zeitung» για τη μεγάλη επιτυχία της ακροδεξιάς AfD σε δύο ανατολικογερμανικά κρατίδια.
Και δεν έχει άδικο. Παρά τις διάφορες θεωρίες που κυκλοφορούν εδώ κι εκεί, το ίδιο ακριβώς έχει συμβεί και σε κάθε άλλη περιοχή του δυτικού κόσμου όπου τέτοια σχήματα κερδίζουν εκλογές και, συχνά, σχηματίζουν κυβερνήσεις ή συμμετέχουν ως αναγκαστικοί εταίροι.
Αυτό ακριβώς είναι το κλειδί για την ερμηνεία τέτοιων φαινομένων: η αποτυχία των αστικοδημοκρατικών κομμάτων και της Αριστεράς και έχει επίσης δίκιο η «Thüringer Allgemeine» να λέει ότι «κανένας από τους πολιτικούς ηγέτες δεν μιλά πλέον στις καρδιές των ανθρώπων ούτε εμπνέει σεβασμό και εμπιστοσύνη». Άλλες δύο σημαντικές έννοιες: σεβασμός και εμπιστοσύνη.
Το γερμανικό αποτέλεσμα στη Θουριγγία και τη Σαξονία είναι ένα σπουδαίο μάθημα για τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και σε άλλες χώρες της Ευρώπης – και φυσικά στη δική μας, όπου εσχάτως ούτε η εμπιστοσύνη ούτε ο σεβασμός προς τις πολιτικές δυνάμεις και τους θεσμούς περισσεύει.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. αναπολεί με νοσταλγία τις μέρες της παντοδυναμίας της και, καθώς εισπράττει την οργή πολλών άλλοτε ψηφοφόρων της για την κάθετη πτώση του επιπέδου ζωής τους, αφήνει πίσω την αφ’ υψηλού θεώρηση των πραγμάτων και την αλαζονεία για τους… αναξιοπαθούντες πολιτικούς αντιπάλους της και πλέον προσπαθεί να χτίσει μια Γραμμή Μαζινό για να οχυρωθεί.
Θεμιτή προσπάθεια, αρκεί η άμυνά της να μην έχει την τύχη της γαλλικής Γραμμής Μαζινό, την οποία οι Γερμανοί προσπέρασαν το 1940 και κατέλαβαν τη Γαλλία χωρίς καν να πολεμήσουν.
Η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, καιρό τώρα, προσφέρει μόνο θυμηδία, απογοήτευση και αποστροφή στους περισσότερους από τους πάλαι ποτέ ψηφοφόρους της, καθώς διαλύεται αυτογελοιοποιούμενη σε δημόσια θέα, σπαρασσόμενη από ηγεσία και στελέχη χωρίς αίσθημα αυτοσυντήρησης και συνείδησης του κινδύνου.
Το έργο κόβει τα τελευταία του εισιτήρια, καθώς, μετά το επόμενο συνέδριο, είναι αμφίβολο αν θα υπάρχει κοινό πρόθυμο να παρακολουθήσει τα επόμενα επεισόδια της παρωδίας.
Στο ΠΑΣΟΚ ουδείς καταλαβαίνει τι ακριβώς κάνουν, αφού καιρό τώρα μάλλον δεν κάνουν και πολλά. Θεώρησαν μικρό κατόρθωμα το ότι έφτασαν από το 8% στο 13% χωρίς να αναρωτηθούν τι είδους κόμμα είναι πλέον και τι εκπέμπουν στους ψηφοφόρους.
Η επόμενη κομματική ηγεσία, που θα αναδειχτεί στα μέσα Οκτωβρίου, θα δοκιμαστεί πολύ σκληρά και θα έχει το μικρότερο τράτο από κάθε άλλη. Αν δεν δώσει αέρα στα πανιά του ακινητοποιημένου σκάφους, ίσως φύγει πριν καταλάβει ότι ανέλαβε.
Και κάτι τελευταίο: Ο σεβασμός και η εμπιστοσύνη των πολιτών δεν απονέμονται. Κερδίζονται.
