Με αφορμή την αντιπαράθεση για το μετρό της Θεσσαλονίκης και την φράση του Μάκη Βορίδη πως το ΠΑΣΟΚ είναι κόμμα «ότι να’ ναι», ο Δημήτρης Μάντζος απάντησε με… έξι παραδείγματα που η κυβέρνηση έκανε τελικά αυτό που είχε προτείνει η αντιπολίτευση.
«Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής έχει καταθέσει από 01.11.2024 ερώτηση προς τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών σε σχέση με τα τεχνικά χαρακτηριστικά, τις υπερβάσεις χρονοδιαγραμμάτων, τα πιστοποιητικά ασφαλείας και την ετοιμότητα του έργου, η οποία παραμένει αναπάντητη. Στην ερώτηση εκείνη πράγματι ρωτούσαμε αν τα πιστοποιητικά ασφαλείας έχουν ελεγχθεί και αν έχουν παρασχεθεί οι δέουσες άδειες.
Είκοσι πέντε ημέρες μετά, στις 26.11.2024, τέσσερις μόλις ημέρες πριν από τα εγκαίνια του έργου, η Κυβέρνηση ήρθε με τροπολογία, με την οποία ουσιαστικά ομολογήθηκε ότι δεν είχε προβλεφθεί το νομοθετικό πλαίσιο για τις αναγκαίες αδειοδοτήσεις του αστικού σιδηροδρόμου. Η τροπολογία αυτή εφαρμόστηκε προφανώς βεβιασμένα και είναι απορίας άξιον πότε και πώς ελέγχθηκαν τα πιστοποιητικά ασφαλείας και δόθηκαν οι αναγκαίες άδειες.Οι ερωτήσεις μας και οι ανησυχίες μας πρέπει να απαντηθούν επίσημα από τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών» ανέφερε ο Μάντζος, που χαρακτήρισε από την Βουλή τον προϋπολογισμό πως έναν «προϋπολογισμό χωρίς φορολογική δικαιοσύνη».
Κατά την ομιλία του ο Μ. Βορίδης χαρακτήρισε ως μεγαλύτερη επιτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη την… διάλυση της αριστεράς, με τον Μάντζο να σχολιάζει πως «δεν ακολουθώ τις ιδεολογικές αγωνίες και τα συμπλέγματα του κ. Βορίδη για την “κατανίκηση της Αριστεράς από τη Δεξιά” και τις άλλες ανιστόρητες αναγνώσεις. Θα μείνω σε όσα είπε σε σχέση με τη στάση μας στον προϋπολογισμό. Ο Υπουργός Επικρατείας κ. Βορίδης μας είπε ότι καταψηφίζουμε έναν προϋπολογισμό που σχεδόν μας πάει στη «Γη της Επαγγελίας». Λοιπόν, το γεγονός ότι έχουμε όση ανάπτυξη έχουμε, όσες αυξήσεις μισθών και συντάξεων έχουμε, όση οικονομική πρόοδο έχουμε, είναι αποτέλεσμα θυσιών και πόνου ενός ολόκληρου λαού που του επιβλήθηκαν εξ αιτίας των αφρόνων δημοσιονομικών πολιτικών της ΝΔ, πόνου για τον οποίον το κόστος έπεσε μόνο στην παράταξη του ΠΑΣΟΚ. Αυτή θα έπρεπε να είναι μια κοινή παραδοχή, μια άσκηση συλλογικής αυτοκριτικής και αυτοσυνείδησης, για να μην επαναληφθούν τα λάθη» σχολίασε ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.
Και στη συνέχεια απάντησε στην ατάκα του Μ. Βορίδης για το «αντιπολίτευση του ό,τι να ‘ναι» με έξι περιπτώσεις που η κυβέρνηση πέρασε προτάσεις που έκανε η αντιπολίτευση.
Επειδή, λοιπόν, η πολιτική είναι άθροισμα βιωμένων εμπειριών, θα αναφερθώ σε μια σειρά στιγμιότυπων. Κι επειδή είναι γιορτές, θα προσπαθήσω να το αποδώσω σε πιο λογοτεχνικό ύφος:
Σκηνή πρώτη
Χειμώνας 2022, Ενεργειακή κρίση.
Κόμμα της αντιπολίτευσης μιλά για την ανάγκη ρύθμισης της αγοράς. Ζητά από την Κυβέρνηση να υπολογίσει και να φορολογήσει τα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας. Η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός ο ίδιος λένε πως υπερκέρδη δεν υπάρχουν κι αυτά είναι λαϊκισμός. Όταν εν συνεχεία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η αρμόδια Ρυθμική Αρχή λένε πως υπερκέρδη υπάρχουν, ξαφνικά ο Πρωθυπουργός τα ανακαλύπτει και τελικά τα φορολογεί, έστω και σε μικρή φορολογική βάση έστω και με τον χαμηλότερο διαθέσιμο φορολογικό συντελεστή.
Σκηνή δεύτερη
Επίσης 2022.
Το ίδιο κόμμα της αντιπολίτευσης και ο Πρόεδρός του θέτουν το ζήτημα της στεγαστικής κρίσης. Λένε όσα λέει η Κεντρική Τράπεζα της χώρας, πως οι τιμές των ακινήτων έχουν αυξηθεί κατά 72% κι έχουν φτάσει σε επίπεδα 2008, προ κρίσης. Και τι λέει αυτή η αντιπολίτευση; Να καταργηθεί η Golden Visa, να ανασταλεί έστω εκεί όπου υπάρχει μεγάλη αύξηση στις τιμές των ακινήτων, και να ρυθμιστεί η βραχυχρόνια μίσθωση. Τι λέει η Κυβέρνηση; «αυτά είναι λαϊκισμός». Και μετά τι κάνει; Παίρνει ημίμετρα, ασθμαίνοντας: τραπεζικά δάνεια, αύξηση του ορίου της Goden Visa με παραθυράκια για τους επιτήδειους, νέες εξαγγελίες μέτρων.
Σκηνή τρίτη
Πάμε πιο πίσω. 2020 πανδημία παντού στον κόσμο.
Το επίμονο αυτό κόμμα της αντιπολίτευσης προτείνει την αυτοτελή φορολόγηση εφημεριών των ιατρών του δημόσιου συστήματος υγείας. Η Κυβέρνηση αρνείται και λέει: «δεν πειράζει, τους χειροκροτήσαμε τους γιατρούς από τα μπαλκόνια». Τέσσερα χρόνια μετά το κάνει, ακριβώς αυτό.
Σκηνή τέταρτη
Ακόμη στο 2020, πανδημία.
Το κόμμα της αντιπολίτευσης προτείνει την ένταξη των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Η Κυβέρνηση το αρνείται ως λαϊκισμό. Μετά παραγγέλνει μελέτη από την αρμόδια επιτροπή που της λέει να προχωρήσει, την παίρνει στα χέρια της και τη βάζει στο συρτάρι. Ο αρμόδιος Υπουργός το υπόσχεται παντού αλλά δεν το κάνει. Τέσσερα χρόνια μετά, μετά από νέα τροπολογία της αντιπολίτευσης, η Κυβέρνηση λέει «αυτή τη φορά ας πάει και το παλιάμπελο, ας το κάνουμε για τους νοσηλευτές». Λαϊκιστές αυτοί που το πρότειναν, μεταρρυθμιστές αυτοί που το κάνουν με τέσσερα χρόνια καθυστέρηση.
Σκηνή πέμπτη
2022, κρίση ακρίβειας.
Αυτό το επίμονο κόμμα της αντιπολίτευσης προτείνει να μειωθεί ο ΦΠΑ σε βασικά καταναλωτικά αγαθά. Εκείνο το άλλο κόμμα που τώρα κυβερνά, πριν από πολλά χρόνια μέσα στη βαθιά κρίση, πρότεινε τη μείωση του ΦΠΑ οριζόντια -όχι μόνο σε βασικά αγαθά. Κι όμως, τώρα, αποκαλεί το κόμμα της αντιπολίτευσης λαϊκιστικό και επικίνδυνο.
Σκηνή έκτη και τελευταία
Επιστροφή στο παρόν, 2024.
Αυτό το ίδιο κόμμα της αντιπολίτευσης, που φωνάζει πολύ, ανοίγει το ζήτημα των τραπεζών. Δύο χρόνια αφ’ ότου η Κυβέρνηση δια του τότε Υπουργού της τραβούσε το αυτί στις τράπεζες για τις απαράδεκτες πρακτικές τους και έκτοτε δεν έκανε τίποτε. Και ζητά με τροπολογίες του να μπει τέλος στις παράνομες καταχρηστικές χρεώσεις και προμήθειες, να επιβληθεί έκτακτη φορολόγηση ως ισχυρό μήνυμα «ως εδώ» με το άνοιγμα των επιτοκίων καταθέσεων – χορηγήσεων, και να εφαρμόζονται δικαστικές αποφάσεις που ορίζουν πως πρέπει να μειώνονται τα επιτόκια δανεισμού όταν μειώνονται τα επιτόκια της ΕΚΤ. Και η Κυβέρνηση τι λέει; «Είστε λαϊκιστές». Και σε λίγο τι θα γίνει; Θα έρθει ο Πρωθυπουργός και θα μας πει τα καλά τα μέτρα για τις τράπεζες όταν τα αποφασίσει.
Και καταλήγει:
«Κύριε Βορίδη,
Σας καλώ για μια στιγμή βγείτε από το κοστούμι του Υπουργού Επικρατείας.
Φανταστείτε ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια άλλη χώρα.
Και πείτε μας: Εσείς σε όλα αυτά τι βλέπετε;
Μια λαϊκιστική αντιπολίτευση, που δεν ξέρει τι λέει; Μια αντιπολίτευση του «ό,τι να ‘ναι», που λέει ό,τι θέλει αρκεί να είναι αρεστή στους πολίτες;
Ή μια Κυβέρνηση που τρέχει να προλάβει τις εξελίξεις και προσπαθεί με μέτρα και ημίμετρα, εντελώς καθυστερημένη και ανεπαρκής, να απαντήσει στα μεγάλα προβλήματα;
Και πείτε μας, όλη αυτή η ιστορία σας θυμίζει κάτι;
Αν ναι, καλώς ήρθατε στην Ελλάδα και καλό είναι να συνηθίσετε που, δυστυχώς για εσάς, αυτή η χώρα κι αυτός ο λαός άρχισαν ξανά να συμπαθούν το ΠΑΣΟΚ.
Αν πάλι, όχι,
Καλά Χριστούγεννα κ. Βορίδη.»
