Αίσθηση έχει προκαλέσει στη Γερμανία η επιλογή του ισχυρού άνδρα της Συρίας Άχμεντ αλ Σάρα να μην χαιρετήσει δια χειραψίας την υπουργό Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ (Πράσινοι).
Η κυρία Μπέρμποκ και ο γάλλος ομόλογός της Ζαν-Νοέλ Μπαρό ήταν οι πρώτοι ευρωπαίοι υπουργοί Εξωτερικών που μετέβησαν στη Συρία μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ.
«Όταν έφθασα στη Συρία, μου ήταν ήδη σαφές ότι δεν θα υπήρχαν οι συνήθεις χειραψίες, αλλά ήταν εξίσου σαφές ότι τόσο εγώ όσο και ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών δεν συμμεριζόμαστε αυτήν την άποψη», δήλωσε η κυρία Μπέρμποκ σε δημοσιογράφους στη Δαμασκό. Ήδη κατά την υποδοχή της στο αεροδρόμιο, οι δύο άνδρες της εθιμοτυπίας δεν της έδωσαν το χέρι τους. Αργότερα, κατά τη συνάντηση στο πρώην προεδρικό μέγαρο, ο Άχμεντ αλ Σάρα αντί χειραψίας ακούμπησε το χέρι του στο στήθος του σε ένδειξη σεβασμού, ενώ αμέσως μετά το έτεινε, αντιθέτως, προς το μέρος του κ. Μπαρό σε μια – πολύ χαλαρή – χειραψία. Πηγές ωστόσο της γερμανικής αντιπροσωπείας δήλωσαν σε γερμανικά ΜΜΕ ότι ο νέος ηγέτης της Συρίας έδωσε το χέρι του στην κυρία Μπέρμποκ στο τέλος της συνάντησής τους.
Μαζί με τον Ζαν-Νοέλ Μπαρό «καταστήσαμε πολύ σαφές ότι το ζήτημα των δικαιωμάτων των γυναικών δεν αφορά μόνο τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά αποτελεί μέτρο του πόσο ελεύθερη είναι μια κοινωνία. Ήταν λοιπόν σημαντικό για εμάς να καταστήσουμε σαφές ότι ως Ευρωπαϊκή Ένωση είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι οι άνθρωποι στην Συρία μπορούν επιτέλους να ζήσουν και πάλι ελεύθερα. Μιλήσαμε για αυτό το θέμα επί μακρόν και πάρα πολύ ξεκάθαρα. Και στο τέλος μια χειραψία μπορεί να μη φαίνεται τόσο δύσκολη όσο στην αρχή της συζήτησης», δήλωσε η κυρία Μπέρμποκ.
Σχολιάζοντας το θέμα, ο υπουργός Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ (Πράσινοι) δήλωσε ότι «είναι σημαντικό το γεγονός ότι η Αναλένα Μπέρμποκ ήταν η πρώτη υπουργός Εξωτερικών της ΕΕ που ταξίδεψε στην Συρία. Με αυτό το ισχυρό μήνυμα της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής καθιστά κανείς σαφή την στήριξή του στην χώρα», δήλωσε ο κ. Χάμπεκ στην BILD και τόνισε ότι «εάν συναντιόμασταν μόνο με κυβερνήσεις με τις οποίες ταυτίζονται οι απόψεις μας, θα ήμασταν σχεδόν μόνοι».
