Καθήλωσε με τον επικήδειό του ο καθηγητής, Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, μετά την εξόδιο ακολουθία του Κώστα Σημίτη, στη Μητρόπολη των Αθηνών.
Δίνοντας προσωπικό τόνο στην ομιλία του, ο επί 60 χρόνια επιστήθιος φίλος του πρώην πρωθυπουργού θύμισε περιστατικά από τις κοινές στιγμές που βίωσαν οι δυο τους, ενώ αποχαιρετώντας τον, αποχαιρετά -όπως τονίζει- «μια ολόκληρη εποχή».
Ο επικήδειος του Κωνσταντίνου Τσουκαλά για τον Κώστα Σημίτη
«Το πιο δύσκολο πράγμα είναι ο αποχαιρετισμός» είπε αρχικά ο καθηγητής Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, αναφερόμενος εκτενώς σε εικόνες της προσωπικής σχέσης τους με τον Κώστα Σημίτη από τα παιδικά χρόνια τους κι έπειτα.
«Ένα θυμάμαι με ακρίβεια, πως όταν σε πρωτογνώρισα Κωνσταντίνε, επίτρεψέ μου να σε αποκαλώ Κώστα όπως σε γνώρισα, ο αδελφικός μου φίλος Νίκος Πουλαντζάς ήρθε και με βρήκε και μου είπε έλα θα παίξουμε ποδόσφαιρο και θα γνωρίσεις ένα εξαιρετικό παιδί, τον Κώστα Σημίτη. Και παίξαμε ποδόσφαιρο στην πλατεία Δεξαμενής και έτσι άρχισα να συναγελάζομαι με τον Κώστα Σημίτη. Αυτό ήταν μια αρχή που δεν οδηγούσε πουθενά. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η υπό δημιουργία παρέα θα διαλύονταν κατά έναν περίεργο τρόπο. Ο μεν Πουλαντζάς αυτοκτόνησε από το σπίτι μου, ο Σημίτης έγινε πρωθυπουργός κι εγώ βρίσκομαι μετά από 50-60 χρόνια να τον αποχαιρετήσω αλλά μαζί και μια ολόκληρη εποχή και έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια» πρόσθεσε.
«Ο Σημίτης στο βάθος ήταν ένας άλλος άνθρωπος, παρέμενε πάντα ένας ιδιωτικός άνθρωπος. Ένας τρυφερός, συναισθηματικός, σεμνός άνθρωπος, που ασχολιόταν με τον περίγυρο και δεν το έδειχνε ποτέ. Αυτόν τον Σημίτη θέλω να αποχαιρετίσω», είπε, στη συνέχεια, εμφανώς συγκινημένος, ενώ μετέφερε στίχους του Τίτου Πατρίκιου.
