Στη μελέτη για την κετογονική διατροφή, που δημοσιεύθηκε στο Cell Reports Medicine, συμμετείχαν 53 υγιείς ενήλικες για διάστημα έως 12 εβδομάδων.
Οι συμμετέχοντες ακολούθησαν είτε μια διατροφή μέτριας περιεκτικότητας σε ζάχαρη (ομάδα ελέγχου), είτε μια διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη (λιγότερο από 5% των θερμίδων από ζάχαρη), είτε μια κετογονική (κέτο) διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες (λιγότερο από 8% των θερμίδων από υδατάνθρακες).
Τι έδειξε η μελέτη
Αυξήθηκε η χοληστερόλη: Η κετογονική διατροφή αύξησε τα επίπεδα χοληστερόλης, ιδιαίτερα στα μικρά και μεσαίου μεγέθους σωματίδια LDL. Η διατροφή αυτή αύξησε επίσης την απολιποπρωτεΐνη Β (apoB), η οποία προκαλεί συσσώρευση πλάκας στις αρτηρίες. Αντίθετα, η διατροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη μείωσε σημαντικά τη χοληστερόλη στα σωματίδια LDL.
Μειώθηκαν τα καλά βακτήρια του εντέρου: Η κετογονική διατροφή άλλαξε τη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου, μειώνοντας κυρίως τα Bifidobacteria, ευεργετικά βακτήρια που βρίσκονται συχνά στα προβιοτικά. Τα βακτήρια αυτά έχουν ευρύτατα οφέλη: παράγουν βιταμίνες β, αναστέλλουν παθογόνους μικροοργανισμούς και επιβλαβή βακτήρια και μειώνουν τη χοληστερόλη. Ο περιορισμός της ζάχαρης δεν επηρέασε σημαντικά τη σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου.
Μειώθηκε η ανοχή στη γλυκόζη: Η κετογονική διατροφή μείωσε την ανοχή στη γλυκόζη, πράγμα που σημαίνει ότι το σώμα των ενηλίκων έγινε λιγότερο αποτελεσματικό στη διαχείριση των υδατανθράκων.
Και οι δύο δίαιτες οδήγησαν σε απώλεια λίπους: Η κετογονική διατροφή οδήγησε σε απώλεια λιπώδους μάζας κατά μέσο όρο 2,9 kg ανά άτομο, ενώ η δίαιτα περιορισμού ζάχαρης ακολούθησε με απώλεια λιπώδους μάζας κατά μέσο όρο 2,1 kg ανά άτομο σε 12 εβδομάδες.
Μεταβολισμός: Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης ότι η δίαιτα κέτο προκάλεσε σημαντικές αλλαγές στο μεταβολισμό των λιπιδίων και στη χρήση της ενέργειας των μυών, μετατοπίζοντας την προτίμηση του οργανισμού σε καύσιμα από τη γλυκόζη στα λίπη.
Επίπεδα σωματικής δραστηριότητας: Τόσο η δίαιτα περιορισμού ζάχαρης όσο και η κετογονική διατροφή πέτυχαν απώλεια λίπους χωρίς να αλλάξουν τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Προηγούμενες μελέτες από το Κέντρο Διατροφής, Άσκησης και Μεταβολισμού έχουν δείξει ότι η παράλειψη του πρωινού ή η διαλειμματική νηστεία προκαλούν μείωση της σωματικής δραστηριότητας.
Ανησυχητικά τα ευρήματα για τη χοληστερόλη
Ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Aaron Hengist υπογράμμισε τα ανησυχητικά ευρήματα για τη χοληστερόλη:
«Παρά τη μείωση της λιπώδους μάζας, η κετογονική διατροφή αύξησε τα επίπεδα των κακών λιπαρών στο αίμα των συμμετεχόντων μας, τα οποία, αν διατηρηθούν επί χρόνια, θα μπορούσαν να έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία, όπως αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και εγκεφαλικών επεισοδίων».
Ο Dr. Russell Davies, επικεφαλής της έρευνας για το μικροβίωμα, εξήγησε τις επιπτώσεις στην υγεία του εντέρου:
«Οι διαιτητικές ίνες είναι απαραίτητες για την επιβίωση των ωφέλιμων βακτηρίων του εντέρου, όπως τα Bifidobacteria. Η κετογονική διατροφή μείωσε την πρόσληψη φυτικών ινών σε περίπου 15 γραμμάρια την ημέρα, δηλαδή στο μισό της συνιστώμενης πρόσληψης από το NHS. Αυτή η μείωση των Bifidobacteria μπορεί να συμβάλει σε σημαντικές μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία, όπως αυξημένος κίνδυνος πεπτικών διαταραχών όπως η νόσος του ευερέθιστου εντέρου, αυξημένος κίνδυνος εντερικής λοίμωξης και εξασθενημένη ανοσολογική λειτουργία».
Ο καθηγητής Javier Gonzalez, ο οποίος επέβλεψε την έρευνα, σχολίασε τα ευρήματα της γλυκόζης:
«Η κετογονική δίαιτα μείωσε τα επίπεδα γλυκόζης νηστείας, αλλά μείωσε επίσης την ικανότητα του οργανισμού να διαχειρίζεται υδατάνθρακες από ένα γεύμα. Μετρώντας πρωτεΐνες σε δείγματα μυών που ελήφθησαν από τα πόδια των συμμετεχόντων, πιστεύουμε ότι αυτό είναι πιθανώς μια προσαρμοστική αντίδραση στην κατανάλωση λιγότερων υδατανθράκων από μέρα σε μέρα και αντανακλά την αντίσταση της ινσουλίνης στην αποθήκευση υδατανθράκων στους μυς. Αυτή η αντίσταση στην ινσουλίνη δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό αν οι άνθρωποι ακολουθούν κετογονική δίαιτα, αλλά αν αυτές οι αλλαγές επιμένουν όταν οι άνθρωποι επιστρέφουν σε μια δίαιτα με περισσότερους υδατάνθρακες, θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 μακροπρόθεσμα».
Καλύτερη η δίαιτα με περιορισμό της ζάχαρης
Υπό το πρίσμα αυτής της νέας έρευνας, οι ακαδημαϊκοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αν σκέφτεστε να κάνετε δίαιτα, μια δίαιτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα θα είναι καλύτερη για τους περισσότερους ανθρώπους. Χρειάζεται περισσότερη δουλειά για να κατανοήσουμε πώς τα άτομα μπορούν να επωφεληθούν από κάθε τύπο δίαιτας.
Ο καθηγητής Dylan Thompson, ο οποίος επέβλεψε τη μελέτη, ανέφερε: «Η κετογονική δίαιτα είναι αποτελεσματική για την απώλεια λίπους, αλλά συνοδεύεται από ποικίλες μεταβολικές και μικροβιομικές επιδράσεις που μπορεί να μην ταιριάζουν σε όλους. Αντίθετα, ο περιορισμός της ζάχαρης υποστηρίζει τις κυβερνητικές κατευθυντήριες γραμμές για τη μείωση της πρόσληψης ελεύθερης ζάχαρης, προωθώντας την απώλεια λίπους χωρίς προφανείς αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία».
Photo By Pixabay
