Μηχανισμοί στα πολιτικά κόμματα υπάρχουν, υπήρξαν και θα υπάρχουν. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανένας. Το να υποστηρίζουν όμως στελέχη, δημοσιογράφοι και αναλυτές ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές μόνο λόγω αυτών των «μηχανισμών», εκτός από άδικο προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ είναι και προσβλητικό προς τους ψηφοφόρους.
Το 2017 ο Ανδρουλάκης για τις εκλογές στο Κίνημα Αλλαγής ήρθε δεύτερος απέναντι στη Φώφη Γεννηματά. Το 2021 ο ίδιος κέρδισε απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου. Φέτος, το 2024 είχε πάρα πολύ ισχυρούς αντιπάλους και κατάφερε στον 1ο γύρο να βγει πρώτος. Αναλυτές, αντίπαλοι και δημοσιογράφοι απέδωσαν αυτήν τη νίκη σε «μηχανισμούς».
Αρχικά, αν ο Ανδρουλάκης έχει τέτοιους μηχανισμούς, τότε του αξίζουν συγχαρητήρια. Δηλαδή αν μπορεί και επηρεάζει 90 – 95.000 πολίτες χωρίς το ΠΑΣΟΚ να έχει προοπτική διακυβέρνησης, τότε μιλάμε για «παίχτη» στα περί των οργανωτικών. Ο Νίκος Ανδρουλάκης υποτιμάται διαρκώς και αυτό έχει πολλαπλή εξήγηση. Κατ’ αρχάς δεν έχει λαμπερές σπουδές στο εξωτερικό. Προέρχεται από την περιφέρεια, αλλά ακόμα και η προφορά του ενοχλεί.
Ιστορικά και πανευρωπαϊκά έχει φανεί ότι η σοσιαλδημοκρατία έχει στο πυρήνα της ιδεολογίας της την κοινωνική κινητικότητα, γι’ αυτό και ο Ανδρουλάκης έφτασε στην κορυφή της κομματικής ιεραρχίας της παράταξης. Ότι έχει κάνει λάθη το έχουμε πει πολλάκις, στo χέρι του είναι να τα διορθώσει αν κερδίσει την Κυριακή. Αν πάλι χάσει, τότε θα πρέπει να σταθεί δίπλα στον νέο αρχηγό και να εγγυηθεί την ενότητα της παράταξης.
