Ένας ποιητικός ιστός διακλαδώνει το έξοχο έργο του Γιάννη Καλαβριανού «Η Πύλη της Κόλασης», που αναμοχλεύει την έννοια του χρόνου, τον έρωτα ως κινητήριο δύναμη αλλά και ως δηλητηριώδη ουσία, τις κοινωνικές συμβάσεις που υποδουλώνουν τις ψυχές, την πατριαρχία, τη δύναμη της τέχνης, τα ίχνη, εν τέλει, που αφήνουμε πίσω μας.
Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης εμπνεύστηκε το κείμενό του αντικρύζοντας την ομώνυμη αριστουργηματική σύνθεση του Ογκίστ Ροντέν: μια τεράστια μπρούντζινη πόρτα, που συνδιαλέγεται με τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη, και σχηματοποιώντας την ιδέα της Κόλασης εμπεριέχει 180 φιγούρες, ανάμεσά τους και το περίφημο «Φιλί», το οποίο αντικατοπτρίζει τον καταδικασμένο έρωτα του Πάολο Μαλατέστα με τη Φραντσέσκα ντε Ρίμινι.
Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας αυτού του έργου ο σπουδαίος γλύπτης βιώνει ταυτόχρονα τον θυελλώδη αλλά ατελέσφορο έρωτά του με τη νεαρή γλύπτρια Καμίλ Κλοντέλ.
Ο Καλαβριανός, διακρίνοντας τα κοινά στοιχεία των δύο ιστοριών (παρότι η μία εξελίσσεται τον 13ο αιώνα και η άλλη τον 19ο), παραδίδει μια ευαίσθητη παράσταση για το αναπόφευκτο αδιέξοδο του ερωτικού συναισθήματος. Και έχοντας βαθιά γνώση του αντικειμένου του, συνδέει ιστορικά γεγονότα με φιλοσοφικούς στοχασμούς.
Το πόνημά του, πρωτίστως εικαστικό, συνδυάζει τα αφηγηματικά με τα διαλογικά μέρη, ενώ τα πρόσωπα, μεταμορφωμένα σε σάρκινα γλυπτά, ανακαλούν στάσεις γνωστών αγαλμάτων του Ροντέν.
Στην επιτυχία του εγχειρήματος συμβάλλει καθοριστικά η εξαιρετική επιμέλεια κίνησης της Μαριάννας Καβαλιεράτου. Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζουν τα «μεταφυσικά» κοστούμια της Βάνας Γιαννούλα, οι ακατέργαστοι όρκοι μαρμάρου που παραπέμπουν στο πρωταρχικό υλικό έργων τέχνης (σκηνικό της Μαρίας Καραθάνου), οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί της Εβίνας Βασιλακοπούλου και η εύστοχη μουσική του Θοδωρή Οικονόμου.
Ωστόσο η ελάχιστη σκηνική δράση σε συνδυασμό με τον θαυμάσιο ποιητικό λόγο του Καλαβριανού δημιουργούν την αίσθηση ότι το κείμενο προορίζεται περισσότερο για να διαβαστεί παρά να παιχτεί.
Τέσσερις ηθοποιοί σκιαγραφούν τους χαρακτήρες αυτής της λεπτοδουλεμένης δραματικής παρτιτούρας.
Ο Γιώργος Γλάστρας υποδύεται στιβαρά τον ταλαντούχο αλλά επηρμένο γλύπτη.
Η Λυγερή Μητροπούλου είναι η έκπληξη της βραδιάς. Ερμηνεύοντας την Καμίλ Κλοντέλ δονείται από ψυχική ένταση που οδηγεί στην τρέλα. Και μέσα από τον εξαιρετικό δραματικό μονόλογό της αποκαλύπτει τη σχέση της με τον τοξικό και πατερναλιστικό Ροντέν.
Η Χριστίνα Μαξούρη μεταδίδει πειστικά τον παθιασμένο έρωτα της Φραντσέσκα. Και ο Κωνσταντίνος Ζωγράφος ενσαρκώνει με αμεσότητα τον παράνομο εραστή της, Πάολο.
