O οργανισμός Κέντρο Νέων Ηπείρου υποδέχεται και φιλοξενεί εθελοντές από χώρες του εξωτερικού στα πλαίσια του προγράμματος, του Σώματος Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης. Ο Ματίζ (Mathys Cousin) και η Ελίζ (Elise Signo) μοιράζονται τις πρώτες τους εμπειρίες από την πόλη των Ιωαννίνων μέσα από το φωτογραφικό τους φακό και παραθέτουν τις σκέψεις τους.
Οι πρώτες ημέρες δύο Γάλλων εθελοντών στα Ιωάννινα.
”Κάθε καλοκαίρι, τα τελευταία χρόνια, ένας από τους φίλους μας επιστρέφει από ένα ταξίδι στην Ελλάδα. Ο ένας μετά τον άλλο, μας έδειχναν τις εικόνες τους με τη γαλάζια θάλασσα, τα λευκά σπίτια, τα αρχαία μνημεία. Μας λένε πώς πήγαιναν από νησί σε νησί, οτι τους αρέσει το χταπόδι και πώς οι άνθρωποι είναι τόσο ζεστοί και φιλόξενοι. Δεν έχουμε πάει ποτέ μας στην Ελλάδα, γι’ αυτό τους ακούμε με αφοσίωση και προσμονή.
Σήμερα όμως είναι η σειρά μας να φύγουμε! Θα έχουμε 6 μήνες για να ανακαλύψουμε αυτή τη χώρα, αλλά δεν νιώθουμε σαν να προσγειωνόμαστε στην ίδια καρτ ποστάλ.
Το μέρος που πηγαίνουμε λέγεται Ιωάννινα. Η πόλη δεν βρίσκεται στην ακτή, αλλά στην ενδοχώρα, στα βουνά. Θα δούμε.
Θα δούμε. Ανυπομονώ.
Και τι έκπληξη!
Μόλις φτάσαμε στα Ιωάννινα και ανακαλύπτουμε την Ήπειρο κάτω από το χιόνι, κάτι που δεν έχουμε δει ποτέ μας στη Γαλλία! Κρυώνουμε τόσο πολύ που βγήκαμε έξω φορώντας ένα μιλφέιγ ρούχων. Αλλά νιώθουμε ότι βρήκαμε έναν θησαυρό που λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν. Η πόλη είναι ειρηνική, τυλιγμένη από τα βουνά, ποτισμένη από τη λίμνη. Σε όλους τους δρόμους, αρώματα αναδύονται από τα εστιατόρια, καφετέριες και βιοτεχνικά καταστήματα.
Tα χρώματα είναι τόσο μοναδικά – ξεπηδούν μπροστά μας – όλα φαίνονται τόσο όμορφα εδώ. Δεν έχουμε λόγια να περιγράψουμε, γι’ αυτό προσπάθησαμε να αποτυπώσουμε αυτές τις μνήμες, με τη φωτογραφική μας μηχανή.
Όσο παγωμένος κι αν είναι ο άνεμος στο τέλος του χειμώνα, η άνοιξη εδώ υπόσχεται να είναι τόσο γλυκιά.”
Mathys Cousin & Elise Signol
