Πριν από έξι χρόνια, καθώς οι εργαζόμενοι του ολλανδικού κολλεγίου Calvijn άρχισαν να εξετάζουν το ενδεχόμενο να απαγορεύσουν τα τηλέφωνα από τα σχολεία τους, η ιδέα άφησε μερικούς μαθητές άναυδους.
«Μας ρώτησαν αν πιστεύαμε ότι ζούσαμε στη δεκαετία του 1800», είπε ο Jan Bakker, ο πρόεδρος του κολεγίου, του οποίου οι μαθητές κυμαίνονται σε ηλικία από 12 έως 18 ετών, όπως αναφέρει δημοσίευμα του Guardian.
Ενώ η πλειονότητα υποστήριξε την ιδέα, περίπου το 20% των γονέων, των δασκάλων και των μαθητών που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν σθεναρά αντίθετοι, ορισμένοι ήταν γονείς που ανησυχούσαν, ενώ λίγοι καθηγητές υποστήριξαν ότι θα ήταν καλύτερα να αγκαλιάσουμε τις νέες τεχνολογίες παρά να τις αποφεύγουμε.
«Περπατώντας στους διαδρόμους και στην αυλή του σχολείου, θα έβλεπες ότι όλα τα παιδιά ήταν στα smartphone τους. Οι συζητήσεις έλειπαν, τα τραπέζια του πινγκ πονγκ ήταν άδεια», είπε ο πρόεδρος του κολεγίου.
Τέσσερα χρόνια αφότου το Calvijn College έγινε ένα από τα πρώτα σχολεία στην Ολλανδία που δεν χρησιμοποιούν smartphones, δεν είναι πλέον κάτι ακραίο. Καθώς οι μαθητές επιστρέφουν στις τάξεις σε όλη την ηπειρωτική Ευρώπη, ένας αυξανόμενος αριθμός από αυτούς θα αναγκαστεί να αφήσει πίσω τα κινητά τους τηλέφωνα. Στη Γαλλία, 200 σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δοκιμάζουν την απαγόρευση, ενώ τα γαλλόφωνα σχολεία της Βαλλονίας και των Βρυξελλών, στο Βέλγιο, έχουν προχωρήσει επίσης με τους δικούς του περιορισμούς.
Η Ιταλία και η Ελλάδα έχουν υιοθετήσει πιο ήπιες προσεγγίσεις, επιτρέποντας στους μαθητές να έχουν μαζί τους τα τηλέφωνά τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, αλλά απαγορεύοντας τη χρήση τους στις τάξεις.
Για όσους φοιτούν στο Calvijn College, οι αλλαγές είναι εντυπωσιακές. Από τη στιγμή που άρχισαν να απαιτούν από τους μαθητές είτε να αφήνουν τα τηλέφωνά τους στο σπίτι είτε να τα κλειδώνουν κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι υπεύθυνοι του σχολείου παρακολούθησαν την κουλτούρα του σχολείου να αλλάζει.
“Βασικά ό,τι είχαμε χάσει, το πήραμε πίσω”, είπε ο Bakker. “Οι μαθητές παίζουν μεταξύ τους και μιλούν μεταξύ τους. Και πολύ λιγότερες διακοπές κατά την διάρκεια των μαθημάτων.”
Ο αντίκτυπος της απαγόρευσης δημιούργησε ενδιαφέρον και από άλλα σχολεία της χώρας. Τον Ιανουάριο του 2024, η ολλανδική κυβέρνηση «συμμετείχε» στη συζήτηση για τη συγκεκριμένη απαγόρευση, προτρέποντας τα σχολεία να απαγορεύσουν τα κινητά τηλέφωνα, τα tablet και τα έξυπνα ρολόγια από τις περισσότερες τάξεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε όλη τη χώρα. Πρόσφατα επεκτάθηκε και στα δημοτικά σχολεία.
Στα τέλη του περασμένου έτους, καθώς τα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε όλη την Ολλανδία προετοιμάζονται για να ακολουθήσουν τις συστάσεις, οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Radboud άδραξαν την ευκαιρία για να καταγράψουν την κατάσταση πριν και μετά την αλλαγή.
Έκαναν δημοσκοπήσεις σε εκατοντάδες μαθητές και γονείς, καθώς και δεκάδες δασκάλους, σε δύο σχολεία με επικείμενα σχέδια να καταργήσουν τα κινητά τηλέφωνα στις σχολικές εγκαταστάσεις, επισκεπτόμενοι ξανά τα σχολεία τρεις μήνες μετά την επιβολή της απαγόρευσης.
Περίπου το 20% των μαθητών ανέφερε ότι ήταν λιγότερο αποσπασμένοι όταν τα smartphone ήταν εκτός, είπε ο Loes Pouwels, ένας από τους ερευνητές, ενώ οι δάσκαλοι περιέγραψαν τους μαθητές ως πιο προσεκτικούς και επικεντρωμένους στις εργασίες τους στην τάξη. «Οπότε νομίζω ότι όσον αφορά τη γνωστική λειτουργία, συνολικά ήταν ένα θετικό πράγμα».
Πολλοί μαθητές ανέφεραν επίσης περισσότερες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις στην πραγματική ζωή και ότι η ποιότητα αυτών των αλληλεπιδράσεων είχε βελτιωθεί, επίσης, βρήκαν μείωση του διαδικτυακού εκφοβισμού, καθώς οι μαθητές ήταν εκτός σύνδεσης τις περισσότερες φορές.
Τρεις μήνες μετά την απαγόρευση, ωστόσο, δεν είναι όλοι οι μαθητές ένθερμοι με αυτήν. Περίπου το 40% είπε ότι το να μην χρησιμοποιεί τηλέφωνο τους επέτρεψε να απολαμβάνουν καλύτερα τα διαλείμματά τους, ενώ το 37% είπε ότι τους έλειπε τα τηλέφωνά τους. «Αναγκάζομαι να κοινωνικοποιούμαι όταν δεν έχω διάθεση, κάτι που είναι συχνό», είπε στους ερευνητές ένας από τους ερωτηθέντες.
Στο Calvijn College, οι υπεύθυνοι δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι η απαγόρευση ήταν θετική.
«Περάσαμε μια εποχή που οι άνθρωποι έλεγαν ότι δεν ήμασταν ένα σύγχρονο σχολείο, ότι επιστρέφαμε πίσω», είπε ο Bakker.
Σήμερα συμβαίνει το αντίθετο, πρόσθεσε «Είναι σαν μια ωραία επιβεβαίωση ότι το πρόβλημα που περάσαμε δεν ήταν για το τίποτα».
