Έχει κάνει τόσες και τόσες παραληρηματικές ακρότητες ο Γρηγόρης Ψαριανός που κάποια στιγμή θα την “πατούσε” άσχημα. Και θα αντιμετώπιζε την αποδοκιμασία και τη χλεύη όχι μόνο από εκείνους τον γνωρίζουν και τον παρακολουθούν χρόνια, αλλά και από την ευρύτερη κοινή γνώμη. Ο κάποτε διαπρύσιος και λαϊκοπνευματώδης, υποτίθεται, κήρυκας της εξοργισμένης ανανεωτικής αριστεράς βρέθηκε για ακόμη μια φορά στο προσκήνιο για τους λάθους λόγους όπως βέβαια μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.
Αλλά αυτή τη φορά ο «γυρολόγος» πολιτικός που αλλάζει πιο συχνά κόμματα απ’ ότι ένας ποδοσφαιριστής ομάδες, επιτέθηκε χυδαία στη Μαρία Καρυστιανού χαρακτηρίζοντάς την ως «χαροκαμένη φίρμα». Ήθελε να απομειώσει τη σημασία που είχαν οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη, όπου εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες απαίτησαν δικαιοσύνη. Και βρέθηκε να τον κράζει όλη η κοινωνία.
Ήταν τόση η μανία που επέδειξε ο Ψαριανός απέναντι στην πρόεδρο του συλλόγου συγγενών θυμάτων των Τεμπών, που κάθισε, πιθανόν να κατάσταση πολιτικής “ημιπαραφροσύνης” προκειμένου να στηρίξει την κυβέρνηση, που έκανε μπαράζ ποστ στα σόσιαλ μίντια. Σε άλλη ανάρτησή του, έγραψε «οι χαροκαμένες το γλεντάνε;» αναφερόμενος και πάλι στη Μαρία Καρυστιανού, έχοντας κάνει repost δημοσίευση άλλου χρήστη, που «κατέβηκε» στη συνέχεια από το Facebook.
Μάλλον, τον ενοχλεί τόσο πολύ που οι συγγενείς των θυμάτων από το έγκλημα των Τεμπών διεκδικούν το αυτονόητο και ζητούν από την κυβέρνηση να μην υπάρξει συγκάλυψη στη σιδηροδρομική τραγωδία που συγκλόνισε τη χώρα.
Η συγκεκριμένη επίθεση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, με αποκορύφωμα τη διακοπή της συνεργασίας του με το ραδιοφωνικό σταθμό Talk Radio 98.9 μετά από απόφαση του Διευθυντή, Τάκη Χατζή.
Να σημειωθεί ότι τα διαδικτυακά σχόλια του κ. Ψαριανού προκάλεσαν και την αντίδραση της διοίκησης του ραδιοφωνικού σταθμού, με τον διευθυντή του σταθμού, να του απαγορεύει να εισέλθει στο στούντιο για την προγραμματισμένη εκπομπή του.
Ο ίδιος προσπάθησε να δικαιολογήσει τα… αδικαιολόγητα με ανάρτησή του στο Facebook, λέγοντας πως δέχεται «επιθέσεις, ύβρεις και άγριες απειλές ανωνύμων, επωνύμων και ψευδωνύμων».
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
Ένας γυρολόγος της πολιτικής χωρίς ταυτότητα
Ο Γρηγόρης Ψαριανός αλλάζει κόμματα σαν τα πουκάμισα, καθώς έχει εκλεγεί βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι, ενώ τον Μάιο του 2019 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις βουλευτικές εκλογές με τη Νέα Δημοκρατία, παρότι δεν εξελέγη.
Αργότερα διορίστηκε ως μετακλητός συνεργάτης στο γραφείο του πρώην αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Παναγιώτη Πικραμμένου.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΕΑΡ και του Συνασπισμού το 1989, ενώ είχε δραστηριοποιηθεί από το 1972 στον παράνομο Ρήγα Φεραίο και στο ΚΚΕ Εσωτερικού, δίπλα στον Λεωνίδα Κύρκο και τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη.
Γνωστός για τις εκπομπές του στο ραδιόφωνο, κινήθηκε γύρω από ιστορικά στελέχη της Αριστεράς, αλλά χωρίς ποτέ να έχει κάποια ιδιαίτερη βαρύτητα ο λόγος του ή να διαθέτει το πολιτικό εκτόπισμα. Μάλλον, το αντίθετο θα λέγαμε.
Παρατηρώντας κανείς τη σελίδα του στο Facebook, θα πέσει πάνω σε έναν ορυμαγδό ύβρεων, σε μια ρηχή και χαοτική ρητορική που δυσκολεύεται κάποιος να βγάλει νόημα. Και αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έχει πει κατά καιρούς.
Οι ακραίες τοποθετήσεις
Ο πρώην βουλευτής έχει προκαλέσει ουκ ολίγες φορές με τη στάση και τις τοποθετήσεις του, καθώς ανά διαστήματα ξεπερνά τα όρια, ενώ επιλέγει σχεδόν πάντα να χρησιμοποιεί σκληρό λεξιλόγιο, ύβρεις και σεξιστικά σχόλια. Είναι σαν να θέλει να τραβάει πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά πάντα με τον λάθος τρόπο.
Από την ανάρτησή του για τους καθηγητές, τους οποίους είχε χαρακτηρίσει «μεγάλα καθάρματα», από την αναφορά του για όσους διαμαρτυρήθηκαν στα γραφεία της Hellenic Train λέγοντας πως είναι «ζώα, σιχαμένοι και κρατικοδίαιτοι χαφιέδες», μέχρι το προκλητικό tweet με τη Μάγδα Φύσσα, αλλά και τις… θετικές επιπτώσεις του κορωνοϊού.
Από την… ενόχλησή του για τον όρο γυναικοκτονία μέχρι το απαράδεκτο ποστάρισμα για τον θάνατο του Βασίλη Μάγγου. Αυτά είναι μόνο μερικά από τα «διαμάντια» του Γρηγόρη Ψαριανού, ενός ανθρώπου που προσβάλει καθημερινά τη νοημοσύνη μας και αποτελεί ένα παράδειγμα προς αποφυγή για την πολιτική ζωή της χώρας.