Θα μπορούσε να είναι και… τρολιά: Σαουδάραβας, γιατρός, κάτοικος Γερμανίας, εξωμότης του Ισλάμ, ψηφοφόρος των ακροδεξιών, της AfD. Αγωνιά ο εν λόγω για την ανοχή της γερμανικής πολιτείας στην «εποίκηση» της χώρας από μουσουλμάνους. Και για να ακουστούν καλύτερα και δυνατότερα οι προειδοποιήσεις του μπουκάρει με το αυτοκίνητό του στην αγορά του Μαγδεμβούργου κι όποιον πάρει ο χάρος.
Και η γερμανική (θα λέγαμε, τηρουμένων των αναλογιών, η ευρωπαϊκή) κοινωνία συγκλονίζεται και δεν ξέρει τι να πιστέψει και από ποιον να φυλαχτεί. Βλέπετε ο Σαουδάραβας γιατρός δεν είναι ο τύπος με το γένι και την κελεμπία που ανυπομονεί να τινάξει την ύπαρξή του στον αέρα – αρκεί να πάρει μαζί του όσους περισσότερους άπιστους μπορεί.
Ο Σαουδαράβας γιατρός που αιματοκύλησε το Μαγδεμβούργο είναι (ή προσπάθησε να είναι) σαν τον μέσο Γερμανό, που ανησυχεί για το «πού πάει αυτός ο τόπος». Και σίγουρα δεν θέλει η Γερμανία να γίνει ένας τόπος σαν αυτόν απ’ όπου έφυγε.
Προφανώς, οι γιατροί θα μας πουν αν τελικά ο Σαουδάραβας σακάτεψε τόσο κόσμο δρώντας υπό την κρίση άγχους και πανικού. Δεν χρειάζεται ωστόσο καμία γνωμάτευση για να αναγνωρίσουμε πως υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί σαν τον Σαουδάραβα, που ζουν πανικόβλητοι από τις τεκτονικές αλλαγές στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Και οι αντιδράσεις τους ποικίλουν. Άλλοι «καίνε» μουσουλμάνους, άλλοι ψηφίζουν τους ναζί και κάποιοι μελαγχολούν με τη συνήθεια των ανθρώπων να αποστρέφονται ό,τι δεν γνωρίζουν και δεν τους μοιάζει.
