Με νέα επιστολή του προς την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προσπαθεί να… ταρακουνήσει τις Βρυξέλλες, όσον αφορά στο ενεργειακό κόστος, το οποίο διαρκώς αυξάνεται, προκαλώντας νέους «πονοκεφάλους» σε κάποιες από τις κυβερνήσεις των χωρών-μελών της ΕΕ.
Με το φυσικό αέριο να έχει πάρει εκ νέου την… ανηφόρα και τις τιμές του ρεύματος να παρουσιάζουν δραματικές διαφορές από χώρα σε χώρα – και με την Κομισιόν ουσιαστικά να μην έχει κινητοποιηθεί, παρά το γεγονός ότι επιχειρήθηκε να υπάρξει συντονισμός με άλλες βαλκανικές χώρες για το θέμα – είναι προφανές ότι η Αθήνα δεν έχει και πολλά περιθώρια για χρονοτριβή ή για τις γνωστές μακρόσυρτες διαδικασίες της ΕΕ για όλα τα θέματα. Δεν είναι, άλλωστε τυχαίο ότι ο Κ. Μητσοτάκης στην επιστολή του αναφέρει ότι «δεν μπορούμε να έχουμε μία χώρα με τριψήφιες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας ενώ, την ίδια ώρα, μια άλλη χώρα έχει μηδενικές ή αρνητικές τιμές. Αυτό είναι απαράδεκτο σε πολιτικό επίπεδο και πολυδάπανο από οικονομικής πλευράς».
Η στιγμή που αποστέλλεται η επιστολή δεν είναι τυχαία: η διακοπή των ροών ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Ουκρανίας προς την Ευρώπη μπορεί να μην επηρεάζει άμεσα την Ελλάδα (η οποία συνεχίζει να προμηθεύεται φυσικό αέριο μέσω του αγωγού Turkstream), ωστόσο ήδη προκαλεί ανοδικές τάσεις στις τιμές του αερίου, οι οποίες με τη σειρά τους ανεβάζουν ακόμα περισσότερο το ήδη υψηλό ενεργειακό κόστος για πολίτες και επιχειρήσεις, ιδίως, δε, για ενεργοβόρες βιομηχανίες – το παράδειγμα της Γερμανίας, η οποία κυριολεκτικά υποφέρει από τη στιγμή που κόπηκε το φθηνό ρωσικό αέριο, είναι αρκετό για να προκαλέσει συναγερμό στην Αθήνα.
Ωστόσο, θα πρέπει εδώ να υπενθυμιστεί ότι στα μέσα του περασμένου Σεπτεμβρίου ο πρωθυπουργός είχε στείλει ξανά επιστολή στην πρόεδρο της Κομισιόν, με αντικείμενο και πάλι το ενεργειακό κόστος (αφορούσε στην ηλεκτρική ενέργεια και τις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές της το περασμένο καλοκαίρι, ενώ περιέγραφε την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας ως «ένα ακατανόητο μαύρο κουτί – ακόμη και για τους ειδικούς»). Η απάντηση που είχε λάβει από την ίδια την Γερμανίδα πολιτικό, όμως, μάλλον δεν προκαλούσε ενθουσιασμό, καθώς κινήθηκε στη λογική της εξοικονόμησης και των επενδύσεων στις ΑΠΕ, χωρίς να απαντά σε ζητήματα στρεβλώσεων της αγοράς ή προβλημάτων στη διασύνδεση των δικτύων της ΕΕ.
Εν πάση περιπτώσει, είναι προφανές ότι με την επιστολή του ο Κ. Μητσοτάκης επιδιώκει δύο βασικά πράγματα:
- Από τη μία να κινητοποιήσει στο βαθμό του εφικτού την ΕΕ στο να προσπαθήσει να δώσει όσο το δυνατόν πιο σύντομα πρακτικές λύσεις σε υπαρκτά προβλήματα (δεν είναι τυχαίο ότι στην επιστολή υπάρχουν και σαφείς προτάσεις για τα ζητήματα που ανοίγει ο πρωθυπουργός) και
- Από την άλλη να δείξει στους καταναλωτές και τα όρια των δυνατοτήτων παρέμβασης της κυβέρνησης στην ευρύτερη αγορά ενέργειας της χώρας, σε μια στιγμή που η ΝΔ μοιάζει να μειώνει τη δυσφορία των πολιτών, αλλά το κλίμα μπορεί να αντιστραφεί αν, π.χ., τα τιμολόγια της ενέργειας αρχίσουν και πάλι να «δαγκώνουν».
Τι περιμένει η Αθήνα από αυτή την πρωτοβουλία; Όχι και πολλά πράγματα, όπως ομολογούν κυβερνητικές πηγές, οι οποίες θεωρούν ότι είναι δύσκολο να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό η ενεργειακή πολιτική της ΕΕ, ώστε και πιο άμεσες να γίνονται οι απαραίτητες παρεμβάσεις, αλλά και να υπάρχει καλύτερος συντονισμός. Από εκεί και πέρα, η κυβέρνηση αναμένεται να κινηθεί στη λογική «βλέποντας και κάνοντας», δεσμευόμενη, πάντως, ότι όπου μπορεί να παρεμβαίνει ώστε να περιορίζει τα βάρη που καλούνται να σηκώσουν οι πολίτες.
