Αμετανόητος παραμένει ο Άρης Σερβετάλης παρά τον σάλο που προκάλεσαν οι σκοταδιστικές απόψεις του περί αμβλώσεων.
Προσπαθώντας να συμμαζέψει τα… ασυμμάζευτα, ο ηθοποιός επιχείρησε να βρει φράση που να δικαιολογεί τη λέξει «πετάω» που χρησιμοποίησε για ένα παιδί αφού γεννηθεί, ως προτιμότερη λύση από το να γίνει διακοπή κύησης, επικαλούμενος την πρόνοια του Θεού που ακόμα κι αν κάποιος πετάξει ένα παιδί στον δρόμο, Εκείνος θα το «σκεπάσει».
Στη συνέχεια, θεώρησε άτοπη την ερώτηση που του τέθηκε από τους δημοσιογράφους -που ωστόσο ο ίδιος απάντησε-, ενώ τάχθηκε για ακόμα μια φορά κατά των αμβλώσεων, υποστηρίζοντας ότι μάχεται υπέρ του δικαιώματος του εμβρύου να γεννηθεί.
Για το δικαίωμα της γυναίκας, ωστόσο, να επιλέξει τι θα κάνει με το σώμα της, ούτε λόγος…
«Πετάω
Η σκέψη που υπάρχει πίσω από τη φράση “να το πετάξει” είναι ότι ακόμα κι ένα τόσο σκληρό γεγονός όπως το ν’ αφήσει κανείς ένα παιδί στον δρόμο, ή σε κάποιον άλλο ή σε κάποιο ορφανοτροφείο είναι προτιμότερο απ’ το να πεθάνει αυτό το παιδί. Υπάρχει η πρόνοια του Θεού που αναλαμβάνει να το σκεπάζει, δίνεται η ευκαιρία στο παιδί να διαγράψει την δική του διαδρομή στη ζωή. Στην άλλη περίπτωση καταδικάζεται. Ο άνθρωπος έχει ψυχή απ’ την πρώτη στιγμή της σύλληψής του, αυτό είναι το πολυτιμότερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, το έμβρυο δεν είναι ένας αριθμός κυττάρων, είναι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, μια εικόνα Θεού. Η διαφορά είναι πως στην εποχή μας δίνουμε σημασία μόνο στο σώμα, αδιαφορούμε γι΄ αυτήν την ψυχή. Αυτή όμως υπάρχει, φωνάζει.
Είναι μια άποψη που διατυπώνω με αφορμή μια σχετική ερώτηση που μου έγινε έξω από το θέατρο μετά την παράσταση. Με όλον αυτόν τον θόρυβο που προκλήθηκε, αναρωτιέμαι αν αυτός που κάνει την ερώτηση είναι έτοιμος να ακούσει μια απάντηση. αναρωτήθηκα γιατί ενδιαφέρει κάποιον η άποψή μου πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, γιατί να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση έξω από το θέατρο μετά από μια παράσταση, πόσο μπορεί να ενδιαφέρει η άποψη ενός ηθοποιού. Δεν αισθάνομαι ότι η άποψή μου έχει κάποια αξία εφόσον όμως ρωτήθηκα οι πεποιθήσεις μου και αυτά που πρεσβεύω είναι πάνω και πέρα από την ιδιότητά μου και το φύλο μου, δεν χρειάζεται να είμαι γυναίκα για να κρίνω την πράξη της άμβλωσης. Δεν κρίνω το πρόσωπο αλλά την πράξη.
Τέλος, θα ήθελα να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τον μηχανισμό των ΜΜΕ που αναπαράγουν, σχολιάζουν και αφιερώνουν τηλεοπτικό χρόνο και ενέργεια στην απάντηση ενός ανθρώπου με αφορμή μια ερώτηση που διατυπώθηκε έξω από ένα θέατρο, την ίδια ακριβώς μέρα που γίνεται μια μεγαλειώδης συγκέντρωση στο Σύνταγμα και σε όλη την Ελλάδα για μια άλλη χειμωνιάτικη νύχτα χωρίς οξυγόνο, έξω από ένα τούνελ, μέσα σε δύο τρένα, δοχεία μαρτυρίου τόσων ανθρώπων που ζητούν δικαιοσύνη» έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram.
