Επιμένει η ελληνική κυβέρνηση, παρά τις τουρκικές σφαλιάρες (του τελευταίου διαστήματος), να προβάλλει την «ανέφελη» συνέχιση της διαδικασίας της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Είχαμε, σ’ αυτό το πλαίσιο, τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των δύο χωρών (Γεραπετρίτη – Φιντάν) στο περιθώριο της συνόδου των ΥΠΕΞ των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις οι δύο υπουργοί επικεντρώθηκαν στην προετοιμασία του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας, που θα πραγματοποιηθεί στις αρχές του επόμενου έτους στην Άγκυρα.
Μάλιστα στο ελληνικό ΥΠΕΞ επισημαίνουν (ως δείγμα ομαλών και θετικών εξελίξεων) ότι η συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν στις Βρυξέλλες έγινε λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση του νέου γύρου των ελληνοτουρκικών επαφών για τα ΜΟΕ, ενώ επιπλέον αμφότεροι θα ξανασυναντηθούν μια μέρα μετά (Πέμπτη) στη Μάλτα, όπου λαμβάνει χώρα η σύνοδος υπουργών Εξωτερικών του ΟΑΣΕ και αναμένεται να εγκριθεί η από κοινού υποψηφιότητα που κατέθεσαν Ελλάδα και Τουρκία για τις θέσεις του γενικού γραμματέα του Οργανισμού (θα δοθεί στον Τούρκο διπλωμάτη Φεριντούν Σινιρλίογλου) και της διευθύντριας του Γραφείου Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για την οποία προαλείφεται η Ελληνίδα Μάνια Τελαλιάν.
Επιπροσθέτως – σύμφωνα με τη λακωνική ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ – «η υφυπουργός Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας, πρέσβειρα Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου και ο υφυπουργός Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Τουρκίας, πρέσβης Mehmet Kemal Bozay, πραγματοποίησαν την 3η συνάντηση του Πολιτικού Διαλόγου στην Αθήνα, στις 3 Δεκεμβρίου 2024…».
Την ίδια, ωστόσο, ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά τα θετικά, η Τουρκία με μία παράνομη NAVTEX δέσμευσε μία περιοχή στο βόρειο Αιγαίο για τις 6 Δεκεμβρίου, ενώ ζήτησε την αποστρατικοποίηση της Καρπάθου με αφορμή ελληνική αεροναυτική άσκηση στις 5 Δεκεμβρίου δυτικά του νησιού, υπογραμμίζοντας έμπρακτα ότι δεν το κουνάει ρούπι απ’ τις γνωστές θέσεις της.
Η επικοινωνιακή «καλή θέληση» της Άγκυρας με τη συντήρηση μιας διαδικασίας (προσέγγισης) που δεν οδηγεί πουθενά (αν η ελληνική κυβέρνηση πράγματι εννοεί ότι δεν συζητά τίποτε άλλο πέρα από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, έχει την εξήγησή της.
Όπως επισημαίνει στο «Ποντίκι» παλιά καραβάνα της ελληνικής διπλωματίας, που στη διαδρομή του πέρασε από όλα τα κρίσιμα πόστα (Τουρκία – ΝΑΤΟ – Ουάσιγκτον), «η Άγκυρα, βλέποντας ότι το ουκρανικό μέτωπο οδηγείται σε πάγωμα, αισθάνεται και πάλι άγχος για επερχόμενες εξελίξεις στο Κουρδικό. Θεωρεί ότι το Ισραήλ θα παίξει με τους Κούρδους για να ελέγξει τους διαύλους επικοινωνίας / συνεργασίας Ιράν – Χεζμπολάχ. Αυτό μπορεί να γίνει με δημιουργία τουλάχιστον αυτόνομης περιοχής των Κούρδων στη Β. Συρία.
Θεωρεί η Άγκυρα ότι οι ΗΠΑ θα συμπλεύσουν και ως αντίδραση / άμυνα ενεργοποίησε τους τζιχαντιστές κατά του Άσαντ, ώστε να αναγκάσει Τεχεράνη και Μόσχα να μπουν στο παιχνίδι. Στόχος της Άγκυρας η αναζήτηση συμμαχίας με Τεχεράνη και Μόσχα για διατήρηση του σημερινού status στη Συρία, δηλαδή αποφυγή δημιουργίας κουρδικής οντότητας στη Συρία. Εμείς βέβαια βαστάμε το φανάρι στην Άγκυρα, ή άλλως η Άγκυρα μας πουλάει “ήρεμα νερά”».
