Καλεσμένη του Γρηγόρη Αρναούτογλου στην εκπομπή, «The 2Night Show», βρέθηκε η Έλενα Παπαρίζου και μίλησε για όλους και για όλα.
«Έχω πάντα μακροχρόνιες σχέσεις με τους ανθρώπους. Κάθε φορά που σταματάει μια συνεργασία ή όταν τελειώσει η σεζόν είναι σαν να βιώνεις ένα μικρό θάνατο. Όχι απώλεια όπως χάνουμε έναν άνθρωπο από τη ζωή μας αλλά είναι μια μικρή απώλεια».
«Η τηλεόραση έχει μπει μέσα μου στο κομμάτι που κάνω. Σε μια πρωινή εκπομπή θα μου ήταν δύσκολο γιατί λειτουργώ αυθόρμητα. Πρέπει να υπάρχει μια στρατηγική! Με τόσα σαρδάμ που θα κάνω, Παναγία μου!».
«Μετά την Eurovision έγινε update γιατί είχα μπει στα σπίτια όλων και μετά όταν πήρα την απόφαση για να παντρευτώ. Δεν το περίμενα ποτέ στη ζωή μου γιατί είμαι πιο σουηδικό μοντέλο. Θεωρώ ότι κι ένα σύμφωνο συμβίωσης γάμος είναι αλλά ο καθένας κάνει αυτό που θέλει. Ας μικρό παιδί όταν πήγαινα Δημοτικό, όλοι οι συμμαθητές μου συζούσαν, ήταν “χωρισμένοι” συγκάτοικοι.
Πλέον οι χωρισμοί έχουν γίνει ψωμοτύρι γιατί μια ζωή έχουμε και δεν πρέπει να υπάρχουν εντάσεις. Τα ζευγάρια τώρα χωρίζουν πιο εύκολα, δεν το παλεύουν το ίδιο. Επειδή στην Ελλάδα συνεχίζει να υπάρχει το ταμπού να πάει σε ψυχολόγο. Ένα ζευγάρι μπορεί να πάρει εργαλεία και να λειτουργήσουν.
Έχω πάει σε ψυχολόγο και με βοήθησε πάρα πολύ. Όπως σου είχα πει και παλιότερα, όταν χώρισα από την πολύ μεγάλη μου σχέση έπεσα σε κατάθλιψη, έφυγα και πήγα στη Σουηδία, και πήγα εκεί σε ψυχολόγο. Και άλλες φορές έχω πάει, και τώρα κάποιες φορές πάω σε ψυχολόγο»
Σε άλλο σημείο σημειωσε ότι: «Θέλω να παίρνω αυτό που δικαιούμαι, δεν θέλω κάτι παραπάνω. Παλιότερα δεν διεκδικούσα, έσκυβα το κεφάλι μου και προχωρούσα. Τα παθήματα γίνονται μαθήματα. Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια δεν χρειάζεται να διεκδικήσω. Κάποια στιγμή μπορεί να μη γίνεται, το συζητάω και μπορεί να γίνει την επόμενη φορά».
Όσο για το αν την ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων;
«Δεν διαβάζω τα σχόλια που γράφονται για εμένα. Δεν θα ασχοληθώ αν κάτι δεν είναι προσωπικό. Μικρή ήμουν πολύ ενοχική. Ήμουν καλή μαθήτρια μικρή αλλά πέρασα και τις φάσεις μου, ήμουν άτακτη. Επηρεάστηκα κιόλας πολύ γιατί είχα μεγάλους φίλους.
Κάποια στιγμή όλα τα παιδιά μπορούν να μπλέξουν αλλά δοξάζω τον αδελφό μου σε αυτό. Όταν έχασα τον θείο μου έπαθα κατάθλιψη, έμπλεξα με κακές παρέες. Ο αδελφός μου μού είπε “μπορείς να είσαι το πιο κουλ παιδί και ταυτόχρονα καλή μαθήτρια”. Και έτσι έπιασα πάλι τα βιβλία και μπήκα στη σχολή που ήθελα. Όλη η οικογένειά μου με “κυνηγούσε”, η μητέρα μου με πήρε από πίσω όταν έτρεχα με τους hip hopάδες να ηχογραφούμε σε υπόγεια».
