Το πόσο οριακή είναι η κρίση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν χρειάζεται να το πούμε εμείς. Το λένε μόνοι τους οι εμπλεκόμενοι, πολλοί εκ των οποίων βάζουν ως ζητούμενο στο τέλος «να υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ».
Προφανώς κάποιος ΣΥΡΙΖΑ θα υπάρχει, αλλά το κύριο ερώτημα αφορά τη βιωσιμότητά του – όπως και του άλλου τμήματός του, το οποίο θα αποκολληθεί ύστερα από την προδιαγεγραμμένη οριστική ρήξη μεταξύ των «87» και του Στέφανου Κασσελάκη όταν κριθεί ποιος θα κρατήσει τα κλειδιά της Κουμουνδούρου.
Γιατί η βιωσιμότητα αποτελεί ερώτημα; Διότι, απλούστατα, μέσα σε τέσσερις μήνες το 14,92% των ευρωεκλογών έχει γίνει κάτι μεταξύ 6,5% (πρόθεση ψήφου) και 8% ή 9% (εκτίμηση ψήφου) σε πλήθος δημοσκοπήσεων.
Κάποιοι λένε ότι αυτή είναι μια ψευδής εικόνα και θυμίζουν ότι το μονοψήφιο ποσοστό των δημοσκοπήσεων στο μέσο της θητείας Κασσελάκη έγινε 15% στην ευρωκάλπη. Ορθή η επισήμανση ως προς τους αριθμούς, αλλά εξαιρετικά επισφαλής με πολιτικούς όρους. Γιατί επισφαλής;
● Επειδή τότε ο Κασσελάκης πήρε την ευκαιρία που δικαιούνταν, αλλά τη σπατάλησε με ανόητες συγκρούσεις και αρνητική δημοσιότητα εφ’ όλης της ύλης.
● Επειδή τότε η εσωκομματική αντιπολίτευση διατηρούσε τη σοβαρότητά της, κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα.
● Επειδή τώρα καμιά επιλογή ηγεσίας δεν εμπνέει την αίσθηση ότι θα τα καταφέρει.
● Επειδή κάθε είδους διαδικασία έχει γελοιοποιηθεί.
● Επειδή αυτό το κόμμα έχει να μιλήσει έναν χρόνο για πολιτική.
● Επειδή οι πολίτες δεν αντέχουν αυτό το παρακμιακό θέαμα.
● Επειδή τότε το ΠΑΣΟΚ δεν είχε κατοχυρώσει τη δεύτερη θέση με διπλάσιο σκορ από τον ΣΥΡΙΖΑ.
● Επειδή η σύγκριση με το ΠΑΣΟΚ δεν αφήνει κανένα περιθώριο ανάκαμψης.
● Κυρίως όμως επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκλωβιστεί σε ένα πολυετές καθοδικό σπιράλ, από το οποίο δεν έχει σημειωθεί ούτε στιγμιαία ανάκαμψη.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανακάμψει τώρα – αυτό το τρένο έφυγε και κανείς δεν ξέρει αν θα υπάρξει άλλο δρομολόγιο στο μέλλον.
Το ερώτημα είναι αν η διάσπασή του θα αφήσει πίσω βιώσιμα κομμάτια. Και αν η βιωσιμότητά τους ενδιαφέρει κι άλλους πέρα από τους ίδιους – άλλες συγγενείς κοινωνικές ή πολιτικές δυνάμεις.
Το ΠΑΣΟΚ έχει μια μεγάλη ευκαιρία: Αν καταφέρει το επόμενο διάστημα να προσελκύσει δυνάμεις από το Κέντρο και δώσει την αίσθηση ότι μπορεί να χτυπήσει στα ίσα τη Ν.Δ., τότε και οι εξ αριστερών ενδιαφερόμενοι θα οδεύσουν προς τη Χαριλάου Τρικούπη.
Αν την αξιοποιήσει, το ερώτημα περί εκλογικής βιωσιμότητας θα γίνει υπαρξιακό για… τους (έναν, δύο, πολλούς) ΣΥΡΙΖΑ.
