Οι αλλαγές στο μισθολογικό καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων αναμένεται να είναι σημαντικές, καθώς σχεδιάζεται ρύθμιση που θα επιδιώξει να αποκαταστήσει τις μισθολογικές αδικίες που προκύπτουν από τις προσωπικές διαφορές και τη στρέβλωση του υπάρχοντος συστήματος.
Η νέα ρύθμιση, που βρίσκεται υπό επεξεργασία από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, αποσκοπεί στην πιο δικαιότερη κατανομή των μισθολογικών πόρων, επικεντρωμένη στους υπαλλήλους που πλήττονται από ανισότητες, κυρίως εκείνους που έχουν χαμηλότερες αποδοχές σε σχέση με τους συναδέλφους τους, ενώ ανήκουν στο ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο.
Βασικός στόχος της ρύθμισης αυτής είναι η άρση των στρεβλώσεων και των αδικιών που προκαλούνται από τον τρόπο υπολογισμού των προσωπικών διαφορών. Η κυβέρνηση επιδιώκει να προστατεύσει τους υπαλλήλους που πλήττονται από μικρές προσωπικές διαφορές, οι οποίες, σε πολλές περιπτώσεις, τους καθιστούν οικονομικά αδικημένους σε σχέση με άλλους συναδέλφους τους, αν και οι συνθήκες εργασίας τους είναι παρόμοιες, καθώς ανήκουν στο ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, ο υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Θάνος Πετραλιάς, επισήμανε ότι η νέα ρύθμιση θα λειτουργήσει ως συμπληρωματικό μέτρο, ενισχύοντας τις αυξήσεις που ήδη έχουν ανακοινωθεί για το δημόσιο τομέα, όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Ο κ. Πετραλιάς αναφέρθηκε στο γεγονός ότι οι υπάλληλοι με χαμηλότερες προσωπικές διαφορές δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο με εκείνους που έχουν σημαντικά υψηλότερες διαφορές, τονίζοντας χαρακτηριστικά: «Δεν μπορεί υπάλληλος με 700 ευρώ προσωπική διαφορά να αντιμετωπίζεται το ίδιο με υπάλληλο που έχει 100 ευρώ».
Για να αποδείξει τις αδικίες που προκαλούνται από το υφιστάμενο σύστημα, ο υφυπουργός παρουσίασε συγκεκριμένα παραδείγματα δημοσίων υπαλλήλων με τα ίδια έτη υπηρεσίας και τα ίδια τυπικά προσόντα, οι οποίοι, ωστόσο, λόγω του τρόπου υπολογισμού της προσωπικής διαφοράς, έχουν σημαντική διαφοροποίηση στις συνολικές τους αποδοχές. Αυτές οι διαφορές δεν αφορούν μόνο την δικαιοσύνη, αλλά έχουν μετατραπεί σε πηγή δυσαρέσκειας και δυσκολιών στον εργασιακό χώρο.
Ενδεικτικά παραδείγματα που παρουσίασε ο Θ. Πετραλιάς περιλάμβαναν υπαλλήλους που ανήκουν στο ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο, αλλά η προσωπική τους διαφορά κυμαίνεται από 100 έως και 1.000 ευρώ, με αποτέλεσμα οι συνολικές αποδοχές τους να διαφέρουν σημαντικά, παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες εργασίας τους είναι παρόμοιες.
Παρακάτω παρατίθεται ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα:
- Παράδειγμα 1: Δύο υπάλληλοι της Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων που βρίσκονται στο 13ο μισθολογικό κλιμάκιο με είκοσι πέντε έτη υπηρεσίας. Και οι δύο λαμβάνουν βασικό μισθό 1.870 ευρώ. Ο ένας έχει προσωπική διαφορά 225 ευρώ και ο άλλος 608 ευρώ. Οι συνολικές αποδοχές του πρώτου είναι 2.095 ευρώ, ενώ του δεύτερου 2.478 ευρώ.
- Παράδειγμα 2: Δύο υπάλληλοι του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης στο 10ο μισθολογικό κλιμάκιο με δεκαεννέα έτη υπηρεσίας. Και οι δύο λαμβάνουν βασικό μισθό 1.693 ευρώ, αλλά ο πρώτος έχει προσωπική διαφορά 203 ευρώ και ο δεύτερος 999 ευρώ. Οι συνολικές αποδοχές του πρώτου είναι 1.896 ευρώ και του δεύτερου 2.692 ευρώ, δηλαδή 42% υψηλότερες αποδοχές.
- Παράδειγμα 3: Δύο υπάλληλοι του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, ο ένας με επτά έτη υπηρεσίας στο 4ο μισθολογικό κλιμάκιο έχει 1.339 ευρώ βασικό μισθό και 486 ευρώ προσωπική διαφορά, σύνολο 1.825 ευρώ. Ο δεύτερος υπάλληλος, με είκοσι τρία έτη υπηρεσίας, έχει βασικό μισθό 1.811 ευρώ και προσωπική διαφορά 92 ευρώ. Και οι δύο υπάλληλοι έχουν συνολικές αποδοχές σχεδόν ίδιες, παρά τη διαφορά στα έτη υπηρεσίας.
Η προτεινόμενη ρύθμιση στοχεύει στην αποκατάσταση των μισθολογικών ανισοτήτων που προκύπτουν από τις προσωπικές διαφορές, διασφαλίζοντας πιο δίκαιες αποδοχές για τους δημόσιους υπαλλήλους. Η αλλαγή αυτή επιδιώκει να εξασφαλίσει ότι οι υπάλληλοι αμείβονται βάσει των προσόντων και της εμπειρίας τους, αντί για τη χρονική στιγμή πρόσληψης ή προαγωγής τους, ενισχύοντας τη διαφάνεια και την αξιοκρατία στο δημόσιο τομέα.
