Η ηθοποιός Άννα Παντζέλη μίλησε για την μάχη της με τον καρκίνο, την απόφασή της να δεχθεί τον ρόλο στη σειρά «Λάμψη» το 2004, τις οικονομικές δυσκολίες που ακολουθήσαν και την έκαναν δουλέψει ως παραδουλεύτρα. Όλα σε μια ειλικρινή και συγκινητική συνέντευξη στην εφημερίδα On Time.
Όταν βγήκαν οι εξετάσεις και η ογκολόγος της είπε τα αποτελέσματα λέει ότι έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της. «Πρώτη φορά φοβήθηκα τόσο πολύ. Το πρώτο που σκέφτηκα γυρνώντας από τη γιατρό ήταν πως θα το πω στην κόρη μου. Τότε η Αθηνά τελειοποιούσε τα γερμανικά της, γιατί θα έφευγε για τις μουσικές της σπουδές. Ήθελα να χειρουργηθώ αμέσως. Έλεγα στη γιατρό μου: «Δεν θέλω να τον πιάνω, να τον πλένω, να τον πηγαίνω βόλτα, να ζω μαζί του». Ήθελα να βγει αυτό το πράγμα από μέσα μου. Χειρουργήθηκα και μετά ξεκίνησα χημειοθεραπείες. Μόλις μου είπε ο γιατρός ότι θα μου πέσουν τα μαλλιά μου, μεταξύ πρώτης και δεύτερης χημειοθεραπείας, τα ξύρισα. Προσπαθούσα να κάνω πλάκα ότι είμαι η «φαλακρή τραγουδίστρια. Έτσι το αντιμετώπισα, γιατί δεν ήθελα να δω τα ωραία μου μακριά μαλλιά να πέφτουν. Ευτυχώς, τα κατάφερα. Έκλεισα τεσσεράμισι χρόνια και οι εξετάσεις μου είναι καθαρές. Τον Ιούνιο θα κλείσω πέντε χρόνια και έχω πίστη ότι όλα θα πάνε καλά. Θέλω να πω στις γυναίκες ότι η πρόληψη σώζει. Επίσης, ότι ο καρκίνος παλεύεται. Δεν είναι εύκολο. Κι εγώ μπορεί να έκανα χιούμορ αλλά το βράδυ έκλαιγα στο μπάνιο. Δεν ήθελα να με βλέπουν ο άντρας μου και το παιδί μου που έκλαιγα. Αργότερα, τους το είπα.
Η «Λάμψη» το 2004 και η οικονομική καταστροφή
Η ηθοποιός περιέγραψε την απόφασή της να δεχθεί τον ρόλο στη σειρά «Λάμψη» το 2004, για να είναι πιο κοντά στην οικογένειά της, αλλά η εμπειρία είχε απρόβλεπτες συνέπειες. Παρά το τριετές συμβόλαιο, η σειρά διακόπηκε σύντομα, με αποτέλεσμα να καταφύγει στη Δικαιοσύνη, χωρίς τελικά να δικαιωθεί πλήρως. Όπως περιγράφει: «Στους τέσσερις μήνες υπέγραψα συμβόλαιο για τρία χρόνια στη “Λάμψη”. Έπειτα από λίγο καιρό όμως “κόπηκε” η σειρά. Τους λέω, “μου έχετε βάλει ποινική ρήτρα 160.000 ευρώ αν πάω σε άλλο σίριαλ, απέρριψα αρκετές προτάσεις, έχω πάρει κάποιο δάνειο, τουλάχιστον να απορροφηθώ σε άλλο σίριαλ”. Αρνήθηκαν. Πήγα δικαστικά. Δικαιώθηκα πρωτόδικα, μου επιδίκασαν 200.000 ευρώ, μου έδωσαν 5.000 ευρώ το 2006, δικαιώθηκα και στο Εφετείο, μου έδωσαν ακόμα 2.000 ευρώ. Τελικά, όμως, στον Άρειο Πάγο δεν δικαιώθηκα».
Τότε αρρώστησε
Αυτό είχε και συνέπεια την αρρώστια μου: «Από τη στεναχώρια μου έπαθα καρκίνο. Πιστεύω ότι προέκυψε από όλα αυτά. Τον Απρίλιο του 2020, επειδή συνηθίζω να κάνω ψηλάφηση στο στήθος μου, την ώρα που έκανα ντους, έπιασα στο μαστό κάτι που ήταν σαν τη μύτη της καρφίτσας. Και αρχικά είπα: «Που πάω τώρα μέσα στον κορονοϊό; Εδώ πεθαίνει ο κόσμος». Κάθισα ένα βράδυ κι έγραψα τους στίχους ενός τραγουδιού που έχει τίτλο «Ένας πλανήτης κρίμα». Το έστειλα στην Ερωφίλη, που το μελοποίησε και το τραγούδησε. «Η φετινή μου άνοιξη μ’ άλλη καμιά δεν μοιάζει γι’ αυτό και με τρομάζει. Που είναι τα λουλούδια σου, που είναι τα φιλιά μου, χάνω τα όνειρα μου». Η Ερωφίλη μου είπε ότι έκλαιγε όταν το τραγούδησε, γιατί της θύμισε μια περιπέτεια που είχε περάσει με την υγεία της, αλλά νόμιζε ότι το έγραψα για τον κορονοϊό. Δεν ήθελα να το πω σε κανέναν ότι είμαι άρρωστη. Πέρασα πολύ δύσκολα».
Το σπίτι μας το πήρε η τράπεζα
Η ηθοποιός περιέγραψε τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες με τις οποίες ήρθε αντιμέτωπη η ίδια και η οικογένειά της, όταν έχασαν το σπίτι που είχαν φτιάξει στα Χανιά: «Εμείς δουλεύαμε με τον άντρα μου και καταφέραμε να χτίσουμε ένα σπίτι στα Χανιά, το χαρήκαμε 12 χρόνια, μετά δεν αντέχαμε οικονομικά, το βάλαμε υποθήκη και το χάσαμε, μας το πήρε η τράπεζα. Όλοι μας οι κόποι έκαναν φτερά. Τα χρόνια 2013, 2014 και 2015 ήταν πολύ δύσκολα. Εμείς τρώγαμε μακαρόνια και παίρναμε λίγο κιμά για την κόρη μου, Αθηνά, που γυρνούσε από το σχολείο για να βρει το φαγητό της και να μην το καταλάβει».
Η εργασία ως οικιακή βοηθός
Τελικά, οι οικονομικές δυσχέρειες την οδήγησαν να εργαστεί ως οικιακή βοηθός σε ένα σπίτι για ένα διάστημα. «Θυμάμαι τότε μια γνωστή μου μου είπε: “Η μητέρα μου ψάχνει μια κοπέλα να της κάνει τις δουλειές στο σπίτι. Εσύ είχες παλιά μια κοπέλα, μπορείς να μου δώσεις το τηλέφωνο της;”. Και της απάντησα, “γιατί να μην πάω εγώ μία φορά τη βδομάδα στη μαμά σου;”. Τα ‘χασε. “Τι είναι αυτά που λες; Εσύ είσαι ηθοποιός. Μου κάνεις πλάκα;” μου είπε και της απάντησα, “όχι, καθόλου”. Πήγα παραδουλεύτρα και δεν ντρέπομαι να το πω».
