Ένα «Αλ τσαντίρι νιούζ» από τα παλιά. Αυτή ήταν το χθεσινοβραδινή σατιρική, επιθεωρησιακού ύφους, εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου.
Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Ενδεχομένως για κάποιους να ήταν μια ανέμπνευστη εκπομπή. Ενδεχομένως ο Λάκης Λαζόπουλος να… σέρβιρε μια από τα ίδια, να θεωρούν κάποιοι.
Όμως ο Λαζόπουλος, στο πρόσφατο προηγούμενο διάστημα, δεν άφησε, έστω, να εννοηθεί ότι επανέρχεται τηλεοπτικώς σαν άλλος αλχημιστής;
Με το τραγούδι «Και αν υπάρχει λόγος» των Πάνου και Χάρη Κατσιμίχα άνοιξε η πρώτη εκπομπή της σεζόν και ο Λάκης Λαζόπουλος έκανε την εμφάνιση του «πάνω» στους στίχους «Λέω να βγω να πάω να μεθύσω/ Να ξαναπαίξουμε για λίγο να χαθούμε/ Να σε σκεφτώ και να σε νοσταλγήσω/Και αν υπάρχει λόγος να γυρίσω», προσθέτοντας εκείνος «να σας τα πώ/να τα υπενθυμίσω/ και αν υπάρχει λόγος να μιλήσω».
Ένας Λαζόπουλος από τα παλιά. Χωρίς να είναι παλιακός. Με διάθεση. Αλλά και με άγχος. Πεντέμιση χρόνια «εμπάργκο» ήταν αυτά. Αλλά ως παλμογράφος της κοινωνίας ήξερε (και ξέρει) που να στρέψει την προσοχή του, τι να παρατηρήσει, που να εστιάσει την ακοή του, σε ποια γεγονότα να επικεντρωθεί.
Είχε τα αστεία του, τα ανέκδοτα του, κάποια «σόκινγκ» – στοιχείο της σάτιρα από αρχαιοτάτων χρόνων – τον αυτοσαρκασμό του, τα δεικτικά σχόλια.
Μέσα σε λίγες λέξεις, για παράδειγμα, έδωσε το πλαίσιο για τα Τέμπη, μέσα σε λίγες λέξεις «γκρέμισε» σαν χάρτινο πύργο, την αήθη επιχειρηματολογία της ευρωβουλεύτριας Ελίζας Βόζεμπεργκ για την Μαρία Καρυστιανού.
Διάλεξε και μετέδωσε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από πρωινάδικα για τα ανεκδιήγητα που εκστομίζονται από ακριβοπληρωμένες τηλεπερσόνες.
Η ακρίβεια ήταν στο κάδρο του «Αλ Τσαντίρι νιούζ» μέσα από το βιντεοσκοπημένο σκετσάκι με την Ελένη Γερασιμίδου λέγοντας (περίπου) πως είναι προτιμότερο κάποιος να βάλει το χέρι στην πρίζα παρά στην φέτα.
Τα δύο σκέτς, εκείνο με τη Γερασιμίδου και το άλλο με την Παρθένα Χοροζίδου, ήταν κάπως χλιαρά, μικρά σε διάρκεια όμως.
Σκληρό το σχόλιο του για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους τέσσερις υποψήφιους για την ηγεσία – συμπτωματικά το debate στο ΕΡΤNews ήταν εκείνη την ώρα στον «αέρα» – αναφέροντας χωρίς περιστροφές πως το κόμμα διαλύεται στα εξ ων συνετέθη. Δεν άφησε επίσης ασχολίαστη την διαγραφή Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία.
Η σύντομη συμμετοχή του Πάνου Βλάχου – είπε δυο τραγούδια – που πήγε στην εκπομπή με τον Σωτήρη Τσαφούλια ενταγμένη στο πνεύμα της εκπομπής.
Στον «αέρα» ο Λαζόπουλος πληροφορήθηκε την είδηση του θανάτου του Μανούσου Μανουσάκη.
Ο Λάκης τον «αποχαιρέτησε» μαζί με το κοινό στο πλατό με ένα ζεστό χειροκρότημα. Ίσως θα μπορούσε να έλεγε δυο κουβέντες για τον δημιουργό μεγάλων, κυρίως, τηλεοπτικών επιτυχιών, τολμηρών για τις εποχές τους, με την τελευταία του «Το δίχτυ» να μεταδίδεται από την ΕΡΤ1.
Κορυφαία στιγμή του «Αλ Τσαντίρι νιούζ» ήταν εκείνη που μοιράστηκε τη σκηνή με τους εποχικούς δασοπυροσβέστες. Φορτίστηκε η ατμόσφαιρα.
Ανάμεσα τους και η αδελφή συναδέλφου τους, Ανδρέα Ανδρεάδη, ο οποίος, όπως είπαν, έπειτα από 37 ώρες στην «πρώτη γραμμή», χωρίς ανάσα, δεν άντεξε ενεπλάκη σε τροχαίο δυστύχημα και εξέπνευσε.
Το καλοκαίρι, όπως και τα προηγούμενα από αυτό, οι εποχικοί δασοπυροσβέστες ήταν ήρωες. Το φθινόπωρο ήταν καταληψίες, προβοκάτορες και «επαναστάτες χωρίς αιτία» κατά κυβερνητικά στελέχη.
Η αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους, με το κοινό, είτε στο πλατό της εκπομπής είτε με εκείνους που παρακολουθούν από το σπίτι, αυτό το «πέστα χρυσόστομε» που κομίζει ο Λαζόπουλος είναι τα δυναμικά στοιχεία του «Αλ τσαντίρι νιούζ». Κάπως έτσι το Μέσο, δια της εκπομπής, γίνεται – έστω γιαλίγο – δίαυλος επικοινωνίας.
Διαβάστε επίσης
Γιώργος Παπαδάκης: Η αποκάλυψη για τον Μανουσάκη και τις ομιλίες στη… Βουλή (video)
Η στιγμή που ο Λάκης Λαζόπουλος ανακοινώνει στο κοινό τον θάνατο του Μανούσου Μανουσάκη (video)
