Καλημέρα σας
Στο τσακ αποφεύχθηκε ο… κοινοβουλευτικός ακτιβισμός του ΠΑΣΟΚ (και λιγότερο του ΣΥΡΙΖΑ) στη σημερινή ψηφοφορία για την εκλογή του Νικήτα Κακλαμάνη στην προεδρία της Βουλής.
Ειδικά το ΠΑΣΟΚ εξέτασε σοβαρά το σενάριο να καταψηφίσει τον βουλευτή της ΝΔ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κομματική επιλογή Τασούλα που έκανε το Μαξίμου για την προεδρία της Δημοκρατίας.
Τελικά επικράτησαν πιο ψύχραιμες σκέψεις. Όχι μόνο για θεσμικούς λόγους – είθισται να ψηφίζεται για ευνόητους λόγους από ευρεία πλειοψηφία ο πρόεδρος και το προεδρείο της βουλής.
Αλλά και επειδή ο Νικήτας Κακλαμάνης χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης ως πρόσωπο ευρύτερα εντός του κοινοβουλίου.
Θα ήταν κρίμα να πληρώσει εκείνος το… μάρμαρο εξαιτίας του Τασούλα.
Τα… βιλαέτια στο ΠΑΣΟΚ
Το πρόβλημα με το ΠΑΣΟΚ είναι ότι ο καθένας έχει περίπου το δικό του βιλαέτι και κάνει… παιχνίδι.
· Η Άννα Διαμαντοπούλου για παράδειγμα, διατηρεί το μαγαζί με τον υπερφίαλο τίτλο «Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη», κάνοντας μάλιστα συνεχώς εκδηλώσεις, όπως προχθές με διάφορους «Ακροκεντρώους» – υποσυνείδητα φαν του Μητσοτάκη δηλαδή.
· Ο Γερουλάνος συντηρεί το πανελλαδικό δίκτυο υποστηρικτών του και με τη διακριτή παρουσία του σε διάφορες εκδηλώσεις, είναι σαν τους λέει «ετοιμαστείτε για το 2027».
· Ακόμα και ο Γιώργος Παπανδρέου διατηρεί τυπικά εν ζωή το κόμμα του, το λεγόμενο ΚΙΔΗΣΟ – ναι, υπάρχει ακόμα, χωρίς κανείς να έχει καταλαβαίνει το γιατί!
· Φυσικά υπάρχει και η Ανανεωτική Αριστερά συν κάτι άλλες κινήσεις.
Ήτοι, ας γίνει πρώτα ενιαίο κόμμα το ΠΑΣΟΚ και μετά βλέπουμε…
Τα… όμορφα κόμματα του Ανδρέα, όμορφα διαλύονται
Άλλο ένα κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου οδηγείται ταχέως στην… αυτοδιάλυση.
Για όσους θυμούνται, ο Λοβέρδος είχε φύγει από το ΠΑΣΟΚ το 2012 – δεν τον είχε κάνει υπουργό στην τότε κυβέρνηση συνεργασίας ο Ευάγγελος Βενιζέλος – και ίδρυσε τη Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα.
Το 2015 επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ, του οποίου διεκδίκησε ανεπιτυχώς δύο φορές την ηγεσία του. Αφού έμεινε και εκτός Βουλής το 2023 επέλεξε να κάνει και πάλι δικό του κόμμα – τους Δημοκράτες. Οι οποίοι γνώρισαν την απαξία στις ευρωεκλογές, με αποτέλεσμα να χάσει κάθε νόημα η παρουσία τους στην πολιτική σκηνή, με δεδομένο άλλωστε ότι ο ίδιος ο Λοβέρδος σπεύδει με κάθε ευκαιρία να στηρίξει κυβερνητικές επιλογές.
Η αποχώρηση του Θόδωρου Παπαθεοδώρου επειδή διαφώνησε με τη δήλωση Λοβέρδου υπέρ Τασούλα, είναι μάλλον ενδεικτική της διαδικασίας συρρίκνωσης στην οποία έχει μπει το κόμμα αυτό.
– Στην πραγματικότητα μόνο μία ελπίδα έχει ο Λοβέρδος να παραμείνει ενεργός στην πολιτική: Να τον κάνει υπουργό ο Μητσοτάκης. Μάλλον το ξέρει και ο ίδιος ο Λοβέρδος και γι’ αυτό το… προσπαθεί τόσο πολύ.
Ο γρίφος Καραμανλή
Είναι ένα ερώτημα πού το πάει ο Κώστας Καραμανλής. Όσο δεν μίλησε επί σχεδόν 15 χρόνια που έμεινε στο κοινοβούλιο ως απλός βουλευτής μετά την περιπετειώδη πρωθυπουργία του, τόσο έχει μιλήσει τους τελευταίους μήνες.
Ειδικά για τα ελληνοτουρκικά έχει παρουσιάσει ολόκληρη πλατφόρμα, εγκαλεί την κυβέρνηση για τη στάση της (χωρίς κάποιες πολύ συγκεκριμένες αναφορές), επισείει διαρκώς τον κίνδυνο του «τουρκικού επεκτατισμού» για να απορρίψει κάθε διάλογο και γενικά είναι σαν να πήρε το… όπλο του και… ακολουθεί τον Αντώνη Σαμαρά.
Μάλιστα η κίνησή του να επικαλεστεί τον πρώην πρωθυπουργό και διαγραφέντα από τη ΝΔ πρόσφατα, αλλά και τον Πέτρο Μολυβιάτη, καθώς και τον Προκόπη Παυλόπουλο για να επισημάνει ότι τις ίδιες απόψεις έχουν και τα συγκεκριμένα στελέχη, προκάλεσε κάποιες απορίες.
– Έχει ανάγκη ο Καραμανλής να παραπέμπει σε άλλους για να δείξει ότι οι απόψεις του είναι ισχυρές και ευρέως αποδεκτές στο χώρο της κεντροδεξιάς παράταξης; Θέλει να στείλει κάποιο μήνυμα ή γνωρίζει κάτι για επερχόμενες εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά; Διότι ειδικά μετά την επαναχάραξη της κυβερνητικής τακτικής στο μέτωπο αυτό από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έχει υποχωρήσει οποιοδήποτε σενάριο σύγκλισης ή συμφωνίας με την Τουρκία σε οτιδήποτε.
Άρα; Έχει κάποιο στόχο όλη αυτή η κινητικότητα των θιασωτών του δόγματος της αδράνειας ή απλά σε δουλειά να βρισκόμαστε;
Ο Τσίπρας και η ιδέα για Κατσέλη
Ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε χθες με την Λούκα Κατσέλη σε πολύ θερμό κλίμα – είναι γνωστή η αλληλοεκτίμηση.
Κάποιοι λένε ότι η υποψηφιότητα της πρώην υπουργού για την προεδρία της Δημοκρατίας, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, «πέρασε» και από την κρίση του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος ενέκρινε ασμένως – αν δεν ήταν μάλιστα δική του η αρχική ιδέα για τη Λούκα.
Σε κάθε περίπτωση η θερμή στήριξη από Τσίπρα βοήθησε στο να καμφθούν οι όποιες αντιστάσεις υπήρχαν στη Νέα Αριστερά για την υποψηφιότητα της Κατσέλη, η οποία αναμένεται να βρεθεί δεύτερη, πίσω μεν από τον Τασούλα, αλλά με περισσότερες ψήφους από τον Γιαννίτση.
Το όλο σκηνικό θα μπορούσε να έχει και τον εξής τίτλο βέβαια: Μία «μικρή» νίκη στη μάχη της προεδρίας, ένα μεγάλο βήμα για την επανένωση ΣΥΡΙΖΑ με Νέα Αριστερά.
