Μια ενδιαφέρουσα πληροφορία που προέρχεται από το κυβερνών κόμμα λέει ότι τα στελέχη της κυβέρνησης και της Ν.Δ. που προέρχονται από τον – ευρύτερο – χώρο του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτά
που προσπάθησαν μέχρι την τελευταία στιγμή να πείσουν τον Κ. Μητσοτάκη να προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος, μάλιστα, μέχρι πριν από μερικές
ημέρες εμφανιζόταν ως φαβορί για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.
Το βασικό επιχείρημα υπέρ της υποψηφιότητας Βενιζέλου ήταν ότι θα σηματοδοτούσε τη σταθερή πορεία του Μητσοτάκη στο Κέντρο και ουσιαστικά θα υποχρέωνε και το ΠΑΣΟΚ να στηρίξει – πώς θα
μπορούσε, άλλωστε, να μην ψηφίσει έναν πρώην πρόεδρό του; Παράλληλα, όμως, επισήμαιναν και κάτι άλλο: ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχε σταθεί «σπαθί» στην κυβέρνηση Σαμαρά και ότι χάρη σε αυτόν η Ν.Δ. είχε επιστρέψει στην εξουσία.
Ωστόσο φαίνεται ότι ο Κ. Μητσοτάκης είχε πάρει από νωρίς τις αποφάσεις του και κράτησε κλειστά αυτιά στις… σειρήνες του Κέντρου, επιλέγοντας για Πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν παραδοσιακό εκφραστή της παράταξης – με όλα όσα μπορεί αυτό να (συμπαρα)δηλώνει.
