Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να ικανοποιήσει τη δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας
Τη… σίγουρη λύση του προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα επέλεξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοινώνοντας χθες το πρωί το όνομα του υποψηφίου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, έπειτα από εβδομάδες παρασκηνιακών ζυμώσεων και ακατάσχετης ονοματολογίας.
Στο μήνυμά του προς τους πολίτες ο Μητσοτάκης ουσιαστικά περιέγραψε τους λόγους που τον οδήγησαν στην επιλογή Τασούλα, λέγοντας ότι «κατά το επόμενο διάστημα και σε ένα ταραγμένο διεθνές περιβάλλον, η πατρίδα χρειάζεται Πρόεδρο της Δημοκρατίας με μακρά διαδρομή στα κοινά και με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά».
Από την άλλη, πάντως, ο Μητσοτάκης ουσιαστικά «κατάργησε» τα περί ευρύτερης συναίνεσης στην εκλογή, καθώς, όπως είπε, «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει να διαθέτει υψηλό κύρος, ευρύτερη αποδοχή και, ασφαλώς, εμπειρία, γνώση και έμπρακτο σεβασμό στους θεσμούς. Η ευρύτερη αποδοχή, ωστόσο, δεν σημαίνει αναγκαστικά κάποια πρόταση πέραν της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας. Αντίθετα, σηματοδοτεί ένα πρόσωπο που θα εμπνέει εμπιστοσύνη στην κοινωνία, που θα έχει τη δυνατότητα να συνθέτει και να ενώνει».
Το βλέμμα… δεξιά
Στην ουσία η επιλογή Τασούλα ήταν ένα σαφές «κλείσιμο του ματιού» στη δεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας, η οποία, αν και το τελευταίο διάστημα έχει περιορίσει την κριτική της προς την κυβέρνηση, εντούτοις εξαρχής είχε ζητήσει υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας προερχόμενο από τα σπλάχνα της παράταξης, είχε ταχθεί κατά της νέας υποψηφιότητας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου και είχε καταστήσει σαφές ότι στην ψηφοφορία για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν θα μπορούσε να τεθεί κομματική πειθαρχία.
Στελέχη άλλωστε υπενθύμιζαν ότι και ο ίδιος ο Μητσοτάκης δεν είχε ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο το 2015, παρότι η «γραμμή» της Νέας Δημοκρατίας ήταν υπέρ.
Ταυτόχρονα, η επιλογή Τασούλα θεωρείται ως πιο… ασφαλής σε σχέση είτε με ένα μη πολιτικό πρόσωπο (όπως αυτό της Κατερίνας Σακελλαροπούλου) είτε με ένα πρόσωπο προερχόμενο, ας πούμε, από την Κεντροαριστερά, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Ο Βενιζέλος, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, βρισκόταν μέχρι την τελευταία στιγμή στη short list του Μητσοτάκη, ως επιλογή που θα μπορούσε να απευθυνθεί και στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και ενδεχομένως σε κεντρογενείς ανεξάρτητους βουλευτές.
Σε ό,τι αφορά τον Τασούλα πάντως εκτιμάται ότι το προφίλ του προέδρου της Βουλής συσπειρώνει το σύνολο της Νέας Δημοκρατίας – άρα αποκλείονται «διαρροές» – και ταυτόχρονα θα μπορούσε να… αρέσει και σε κάποιους βουλευτές από τους σχηματισμούς στα δεξιά του κυβερνώντος κόμματος, ενώ συνεχίζει και την προσπάθεια που έχει αρχίσει το Μαξίμου μετά το στραπάτσο των ευρωεκλογών να επικοινωνήσει ότι… έλαβε το μήνυμα της κάλπης και ότι αρχίζει να τονίζει και το «δεξιά» στο «Κεντροδεξιά» το οποίο επιθυμεί να χαρακτηρίζει τη Νέα Δημοκρατία.
Από εκεί και πέρα, η χθεσινή ανακοίνωση έδωσε την ευκαιρία στον Μητσοτάκη να ξεδιπλώσει και μια ακόμα πτυχή των σχεδιασμών του για τη συνταγματική αναθεώρηση, καθώς είπε ότι μέσα στα άρθρα που θα τεθούν υπό συζήτηση θα είναι και αυτό που αφορά τη θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας, προτείνοντας πλέον μία και μόνη εξαετή θητεία, αντί για δυνατότητα για δύο πενταετείς θητείες που ισχύει σήμερα. Για την ώρα, η ιδέα αυτή δεν έχει προκαλέσει κάποιες αντιδράσεις, ωστόσο, αναμένεται – όπως όλα δείχνουν – να αποτελέσει και αυτή ζήτημα αντιπαράθεσης με την αντιπολίτευση.
Κάτω από 180 ψήφους
Από την άλλη πλευρά, πάντως, στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι ο Τασούλας κατά πάσα πιθανότητα θα είναι ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που θα εκλεγεί με λιγότερες από 180 ψήφους, καθώς θεωρείται σχεδόν απίθανο να λάβει τη στήριξη από άλλα κόμματα, πλην της Νέας Δημοκρατίας και – αν κανείς πιστέψει τον Βασίλη Στίγκα – των Σπαρτιατών, όσων έχουν απομείνει στο κόμμα δηλαδή, και ενδεχομένως και κάποιων ανεξάρτητων.
Προφανώς η εικόνα αυτή δεν αντέχει σε σύγκριση με την εκλογή της Σακελλαροπούλου, που είχε λάβει 261 ψήφους, ωστόσο, δεδομένου ότι η τελευταία συνταγματική αναθεώρηση αποσύνδεσε τη διάλυση της Βουλής από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτό δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία, παρά μόνο σε επίπεδο εντυπώσεων.
Επίσης η επιτάχυνση της διαδικασίας εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας – η πρώτη ψηφοφορία θα πραγματοποιηθεί στις 25 Ιανουαρίου αντί για τις 13 Φεβρουαρίου που υπολογιζόταν αρχικά – δείχνει ότι η κυβέρνηση μοιάζει να θέλει να… ξεμπερδεύει με την όλη διαδικασία (λογικά ο Τασούλας θα εκλεγεί στις 12 Φεβρουαρίου, κατά την τέταρτη ψηφοφορία).
Ωστόσο όλες οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρόεδρος της Βουλής θα παραμείνει στη θέση του και βουλευτής μέχρι το τέλος της εκλογικής διαδικασίας, ενώ οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι θα αναλάβει καθήκοντα περίπου έναν μήνα μετά, καθώς η θητεία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου λήγει στις 13 Μαρτίου.
Όλα αυτά, ωστόσο, αποτελούν… technicalities, καθώς η πολιτική ουσία παραμένει ότι η εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας ελάχιστα αλλάζει την εικόνα του πολιτικού σκηνικού. Εν ολίγοις, η κυβέρνηση παραμένει πιεσμένη από την κοινωνία και από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει και η… μετακόμιση του Κ. Τασούλα από τη Βουλή στο Προεδρικό Μέγαρο δεν πρόκειται να έχει κάποια ουσιαστική επίδραση σε αυτό.
Αντιθέτως, μάλιστα, σύμφωνα με εκτιμήσεις από το κυβερνητικό στρατόπεδο, η επιλογή ενός εν ενεργεία αμιγώς κομματικού στελέχους για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα μπορεί να προκαλέσει επιπλέον εντάσεις με την αντιπολίτευση.
Προετοιμασία για συγκρούσεις
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι σχεδόν όλα τα κόμματα της Βουλής υπογράμμισαν πως η επιλογή Τασούλα είναι καθαρά κομματική, δεν απευθύνεται σε άλλους χώρους και εκφράζει μια «ιδιοκτησιακή λογική» από πλευράς της κυβέρνησης, όσον αφορά στο κράτος και τους θεσμούς.
Η κυβερνώσα παράταξη, βέβαια, κατηγορεί την αντιπολίτευση για «μικρότητα», ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι οι μόνοι που δείχνουν ευχαριστημένοι από την επιλογή του πρωθυπουργού είναι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και ιδίως όσοι θεωρείται ότι ανήκουν στη δεξιά της πτέρυγα, οι οποίοι εκτιμούν ότι «πέρασε το δικό τους» στο θέμα αυτό.
Από εκεί και πέρα το επόμενο στοίχημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αφορά τον εκλογικό νόμο και τη θεσμοθέτηση της επιστολικής ψήφου για τους αποδήμους και για τις εθνικές εκλογές, ρύθμιση που εκτιμάται ότι σύντομα θα πάρει τον δρόμο για τη Βουλή, όπου και θα χρειαστεί 200 ψήφους προκειμένου να περάσει. Στην κυβέρνηση εκφράζεται αισιοδοξία ότι η κίνηση αυτή θα τύχει ευρύτερης διακομματικής υποστήριξης, καθώς αφορά στον απόδημο ελληνισμό, αν και πάντα υπάρχει ο κίνδυνος τα κόμματα «να τα σπάσουν», ακόμα και για μικροκομματικούς λόγους.
Εν πάση περιπτώσει, η συγκεκριμένη πρωτοβουλία θεωρείται ότι θα αποτελέσει το πρώτο τεστ για το πώς θα κινηθεί το πολιτικό κλίμα για το επόμενο διάστημα και πώς θα (ανα)διαμορφωθούν οι σχέσεις της κυβέρνησης με τις δυνάμεις τόσο στα δεξιά της όσο και στα (κεντρο)αριστερά της.
Εντούτοις το Μαξίμου θεωρεί ότι ειδικά μετά τον προϋπολογισμό έχει αναλάβει εκ νέου την πρωτοβουλία των κινήσεων και τον καθορισμό της πολιτικής ατζέντας, κάτι που θα επιδιώξει να διατηρήσει και κατά το επόμενο διάστημα, είτε μέσω νομοθετικών πρωτοβουλιών είτε μέσω κινήσεων που θα επικεντρώνονται στην καθημερινότητα.
Τα μεγάλα προβλήματα
Άλλωστε αυτό είναι και το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης, καθώς, παρά τη βελτιωμένη εικόνα της που αποτυπώνουν οι πρώτες δημοσκοπήσεις της νέας χρονιάς, ζητήματα όπως η ακρίβεια, η κατάσταση στο ΕΣΥ, το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, η απονομή της δικαιοσύνης, εν ολίγοις όλα όσα ταλανίζουν τους πολίτες σε καθημερινή βάση, παραμένουν στην κορυφή των προβλημάτων που οι μετρήσεις καταγράφουν και που παραμένουν άλυτα. Μάλιστα, είναι εντυπωσιακό ότι, έπειτα από καιρό, επανέρχεται στο προσκήνιο και ο προβληματισμός για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, καθώς υπάρχει ανησυχία για «θερμό» επεισόδιο μέσα στο 2025.
Το ενδιαφέρον είναι ότι παρουσιάζοντας την υποψηφιότητα Τασούλα ο Μητσοτάκης υπογράμμισε το «ταραγμένο διεθνές περιβάλλον», καθώς η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι οι διεθνείς εξελίξεις θα βαρύνουν σημαντικά στο εσωτερικό της χώρας κατά το επόμενο διάστημα: οι νέες αυξητικές τάσεις στο ενεργειακό κόστος, οι απειλές Τραμπ για δασμούς και στην Ε.Ε., η συνεχιζόμενη αναταραχή στη Μέση Ανατολή και ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι… δύσκολες σχέσεις της Δύσης με την Κίνα, όλα αυτά θα μπορούσαν να προκαλέσουν μείζονες αναταράξεις στην ευρωπαϊκή και (προφανώς) την ελληνική οικονομία.
Στο πλαίσιο αυτό το μήνυμα που έρχεται από την κυβέρνηση είναι ότι η συνετή πολιτική θα συνεχιστεί με σημειακές παρεμβάσεις όπου κρίνεται απαραίτητο, αλλά και με προσοχή στα δημόσια οικονομικά, προκειμένου η Ελλάδα να είναι προετοιμασμένη, αν τα πράγματα χειροτερεύσουν ή αν υπάρξει κάποιο απρόοπτο. Ωστόσο, υπογραμμίζεται ότι ουδείς θα μείνει αβοήθητος αν παραστεί ανάγκη.
Διαβάστε επίσης
Επιλογή Τασούλα: Πώς η πίεση από τα δεξιά και οι απώλειες των ευρωεκλογών «βγάζουν» πρόεδρο
