Μάλλον δικαιωμένοι αισθάνονται στον ΣΥΡΙΖΑ για την επιλογή τους να καταθέσουν την πρότασή τους για Πρόεδρο της Δημοκρατίας πριν από τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού. Ο τελευταίος επικρίνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ ότι έκανε μια στενά κομματική επιλογή στο πρόσωπο του Κώστα Τασούλα με γνώμονα τις εσωκομματικές ισορροπίες στη Ν.Δ. και άρα αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων.
Πλέον αναμένουν τη στάση που θα τηρήσουν απέναντι στην πρότασή τους για τη Λούκα Κατσέλη τα άλλα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης, κατά βάση ΠΑΣΟΚ και Νέα Αριστερά. Η τελευταία συζήτησε το θέμα χθες σε συνεδρίαση του Πολιτικού της Γραφείου, αλλά την ώρα που έκλεινε το φύλλο δεν είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία. Το ΠΑΣΟΚ αποφασίζει σήμερα σε συνεδρίαση του πολιτικού του κέντρου.
Στην Κουμουνδούρου λοιπόν αισθάνονται δικαιωμένοι:
Αφενός γιατί η πρότασή τους για τη Λούκα Κατσέλη θεωρήθηκε μια καλή και αξιοπρεπής πρόταση – έστω και αν δεν ήταν έκπληξη ή δεν προκάλεσε κάποιο μεγάλο «μπαμ». Όπως ανέφερε ξανά χθες ο Φάμελλος, «είναι μία υποψηφιότητα με μεγάλο πολιτικό και κοινωνικό αποτύπωμα και με διεθνή και ακαδημαϊκή εμπειρία» και επομένως «δίνει τη δυνατότητα για ευρύτερη υποστήριξη».
Αφετέρου διότι εμφανίστηκαν να έχουν μια καθαρή στάση, καταθέτοντας μία πρόταση με βάση τα κριτήρια που επιθυμούσαν να πληροί η επιλογή τους για τον συγκεκριμένο θεσμό, χωρίς να «ετεροπροσδιορίζονται» από τις επιλογές Μητσοτάκη, όπως υπογράμμισαν ουκ ολίγες φορές, όλο αυτό το διάστημα. Και, κυρίως, θεωρούν ότι απέδειξαν πως ήταν συνεπείς στην επιλογή να κινηθούν με σοβαρότητα και θεσμικότητα, όπως αρμόζει στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας.
Είναι δε πιθανό στις συγκρίσεις με το ΠΑΣΟΚ να βγουν κερδισμένοι επικοινωνιακά και πολιτικά.
Καθαρή στρατηγική
Και για το ότι πορεύτηκαν με πιο ξεκάθαρη στάση, όπως είπαμε, αλλά και γιατί το ΠΑΣΟΚ που διαχωριζόταν από την Κουμουνδούρου στη βάση της λογικής ότι θέλει να εκλέξει Πρόεδρο και όχι να κάνει καταγραφή, εν τέλει καταλήγει σε ακριβώς αυτό, μια πρόταση καταγραφής, μετά την πρόταση Μητσοτάκη για Τασούλα και όχι Βενιζέλο.
Πλέον διαμορφώνεται ένας «διαγωνισμός» που περιορίζεται στο ποια πρόταση θα καταγραφεί δεύτερη και ποια τρίτη. Αν η Νέα Αριστερά ψηφίσει τελικώς τη Λούκα Κατσέλη, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώνει στην πρότασή του επιπλέον 11 βουλευτές, δηλαδή συνολικά 37, όταν οι ψήφοι του ΠΑΣΟΚ, αν δεν βρει «συνοδοιπόρους» στην πρότασή του, είναι 31.
Όλα αυτά βέβαια θα ξεκαθαρίσουν τις επόμενες ώρες ή μέρες, με τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίζει να τονίζει ότι η υποψηφιότητα Κατσέλη δίνει τη δυνατότητα για ευρύτερη υποστήριξη από τις προοδευτικές δυνάμεις.
«Δεν είναι καταγραφή»
Απορρίπτουν δε εμφατικά το επιχείρημα της Χαριλάου Τρικούπη περί «καταγραφής», σημειώνοντας ότι η Λούκα Κατσέλη ήταν υπουργός του ΠΑΣΟΚ – από το οποίο διαγράφηκε – και όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Και πως τα χαρακτηριστικά της και οι πολιτικές με τις οποίες έχει συνδεθεί, ειδικά όσον αφορά την προστασία της πρώτης κατοικίας, επιτρέπουν τη στήριξη από τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις.
Περαιτέρω, στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι η πρότασή τους είναι αυτοτελής, όπως αρμόζει σε μια πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση, που δεν βασίστηκε στο τι θα κάνει ο Μητσοτάκης. Σε αυτό το πλαίσιο, συνεχίζουν να ασκούν κριτική στη στάση του ΠΑΣΟΚ λέγοντας ότι η στρατηγική του εγκλωβίστηκε στη στρατηγική Μητσοτάκη, τον οποίο περίμεναν να προτείνει μια προσωπικότητα από τη δική τους παράταξη. Και θα συνεχίζουν ώς την ύστατη ώρα να καλούν να προσέλθει στη στήριξη της δικής τους πρότασης.
Χαρακτηριστική είναι η ανάρτηση του Κώστα Ζαχαριάδη στο «Χ»: «Μετά την πρόταση Μητσοτάκη για Τασούλα, ελπίζω να κατάλαβαν οι φίλοι μου στο ΠΑΣΟΚ πόσο άστοχη ήταν η επιλογή τους να δώσουν όλη την πρωτοβουλία των κινήσεων στον πρωθυπουργό και να τοποθετηθούν εχθρικά στη συνθετική πρόταση του Σωκράτη Φάμελλου για τη Λούκα Κατσέλη. Θέλω να πιστεύω ότι στο και πέντε θα επικρατήσει η λογική και θα υπάρξει στήριξη της Λούκας Κατσέλη και όχι μια λύση ενός ‘‘πράσινου Τασούλα’’».
Μονοκομματική επιλογή
Σε ό,τι αφορά την επιλογή Μητσοτάκη να προτείνει τον Κώστα Τασούλα, από τον ΣΥΡΙΖΑ στέκονται στα εξής:
– Ότι είναι μια καθαρά μονοκομματική επιλογή, που εξυπηρετεί τις εσωκομματικές ανάγκες και ισορροπίες στη Νέα Δημοκρατία. Επομένως, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός «υποτάσσει τον ανώτατο πολιτειακό θεσμό στα εσωκομματικά του θέματα και προβλήματα», εργαλειοποιεί τον θεσμό. Η μονοκομματική επιλογή αποτυπώνεται ιδιαίτερα στο ότι επέλεξε να προτείνει έναν εν ενεργεία βουλευτή του κόμματός του, «σε αντίθεση με το πνεύμα του Συντάγματος και τις παραδόσεις της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας».
– Ότι διαψεύδει και αναιρεί τον ίδιο του τον εαυτό, καθώς προ τριμήνου υπερασπιζόταν δημόσια (σε συνέντευξή του στο Mega) τη λογική μιας υπερκομματικής υποψηφιότητας: «Είναι σημαντικό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μπορεί να έχει υπερκομματικά χαρακτηριστικά. […] Δεν νομίζω ότι το πνεύμα του Συντάγματος είναι να επιλεγεί ένας Πρόεδρος ο οποίος να έχει μόνο αμιγώς κομματικά και όχι και θεσμικά χαρακτηριστικά».
– Ότι δεν έδωσε εξηγήσεις για ποιο λόγο δεν προτείνει τη νυν Πρόεδρο Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Σε ό,τι αφορά επιχειρήματα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίζει τον Κώστα Τασούλα ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ τον ψήφισε ως πρόεδρο της Βουλής, από τον ΣΥΡΙΖΑ σημειώνουν πως πρόκειται για πολύ διαφορετικές περιπτώσεις. Στον βαθμό που ο πρόεδρος της Βουλής είναι πάντα βουλευτής από την κυβερνητική πλειοψηφία και επομένως ψηφίζεται από όλα τα κόμματα που δεν έχουν περιθώρια επιλογής, ενώ η παράδοση για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι διαφορετική, με βάση και το πνεύμα του Συντάγματος για ευρύτερες συναινέσεις.
