Το ΚΚΕ έχει διαχωρίσει τη θέση του από τα άλλα κόμματα στο θέμα της Προεδρίας της Δημοκρατίας και προβάλλοντας τη διαχρονική κριτική στάση του απέναντι στον θεσμό, ότι δηλαδή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, όποια και να είναι η πολιτική καταγωγή του, εν τέλει επικυρώνει τις αντιλαϊκές πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης, δεν μπαίνει στη διαδικασία της προεδρολογίας και της ονοματολογίας.
Τη σταθερή στάση του ΚΚΕ εξήγησε χθες μιλώντας στον ΣΚΑΪ ο βουλευτής και μέλος της Κ.Ε. του κόμματος Γιάννης Γκιόκας λέγοντας πως, ανεξάρτητα από πρόσωπα, το ΚΚΕ δεν ψηφίζει, ούτε προτείνει ΠτΔ, του οποίου ο ρόλος στο αστικό πολιτικό σύστημα και ανεξάρτητα από το αν δηλώνει «κεντροδεξιός» ή «κεντροαριστερός» έγκειται στην επικύρωση αντιλαϊκών νόμων και αποφάσεων της κάθε κυβέρνησης.
Ο ίδιος υπενθύμισε πως το ΚΚΕ δεν είχε ψηφίσει στην τελευταία συνταγματική αναθεώρηση την αλλαγή του άρθρου του Συντάγματος που προέβλεπε τη διάλυση της Βουλής αν δεν εκλεγόταν ΠτΔ με έναν συγκεκριμένο αριθμό, συμπληρώνοντας ότι «αυτή τη στιγμή ο ΠτΔ είναι ακόμα πιο υποταγμένος στην εκάστοτε κυβερνητική σταθερότητα».
Πάντως, ο Περισσός αξιοποιεί τη δημόσια συζήτηση για να αναδείξει δύο στοιχεία που εξυπηρετούν την τακτική του, αυτή της αποδόμησης των όποιων διαχωριστικών γραμμών μεταξύ των «αστικών» κομμάτων. Έτσι επισημαίνει:
1. Ότι τα αστικά κόμματα επενδύουν στη συζήτηση για τον ΠτΔ προκειμένου να αποπροσανατολίσουν από τα ουσιαστικά προβλήματα της κοινωνίας, ενώ αποκρύπτουν ακριβώς αυτό που στηλιτεύει το ΚΚΕ ότι ρόλος του συγκεκριμένου θεσμού είναι να επικυρώνει τις εκάστοτε αντιλαϊκές κυβερνητικές αποφάσεις, όπως άλλωστε έκαναν «τόσο οι “προοδευτικοί” όσο και οι “συντηρητικοί” Πρόεδροι, με τη στήριξη και εκείνων των κομμάτων, που εξυμνούν τον θεσμό ως “προπύργιο δημοκρατίας”».
Πρόκειται, σημειώνει το ΚΚΕ, «για μια συζήτηση που καμία σχέση δεν έχει με τις αγωνίες και τα προβλήματα του λαού, γι’ αυτό άλλωστε και υπερπροβάλλεται από τα αστικά κόμματα που ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση».
2. Ότι η όλη συζήτηση, παρά τον όποιο πολιτικό ανταγωνισμό που ο Περισσός δείχνει να θεωρεί επιφανειακό, δείχνει και τα περιθώρια που υπάρχουν για συναινέσεις μεταξύ των αστικών κομμάτων. Ειδικότερα, κατά το ΚΚΕ η συζήτηση για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας υπηρετεί «τις διεργασίες αναπαλαίωσης του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος».
Όπως ανέφερε ο Γιάννης Γκιόκας, η συζήτηση αυτή αποτελεί είτε «πρόβα συναινέσεων και συμπράξεων» είτε «πολιτική αντιπαράθεση» για το «ποιος θα αποκτήσει προβάδισμα έναντι ποιου». Τα κόμματα, τόνισε, αξιοποιούν τη συζήτηση για την εκλογή νέου ΠτΔ στην προσπάθειά τους να στριμώξουν το ένα το άλλο, προσθέτοντας πως «τελικά αυτός που στριμώχνεται είναι ο λαός με αποφάσεις που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις και επικυρώνονται από τον κάθε Πρόεδρο».
Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και το μέλος του Π.Γ. Νίκος Σοφιανός, ο οποίος σε συνέντευξή του διαπίστωσε πως «υπάρχει ευρύτατη σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων του αστικού πολιτικού συστήματος στη χώρα μας στις βασικές επιλογές, και αυτό κάνει εύκολο να βρεθεί ένα πρόσωπο ευρείας συναίνεσης για Πρόεδρος της Δημοκρατίας».
