Για τα ρατσιστικά σχόλια που ακούει είτε βρίσκεται στην Ελλάδα είτε στην Τουρκία μίλησε η Μαρία Εκμεκτσίογλου.
«Ναι, αισθάνθηκα ξένο σώμα. Αν πω όχι, θα είναι ψέματα», εξομολογήθηκε. «Και πρόσφατα που ήμουν στην Αθήνα με μια παρέα, άκουσα με το που γύρισα την πλάτη τη λέξη “ο τουρκόσπορος”. Αυτό είναι πολύ προσβλητικό. Όπως και αντίστοιχα στην Τουρκία, δεν είναι όλοι οι άνθρωπο άγιοι, υπάρχουν κάποιοι που θα πουν “είναι γκιαούρης”, η μετάφρασή του να το πω είναι ο “άθεος”. Δεν το χρησιμοποιούν πια. Ίσως είναι πάρα πολύ λίγοι πια που θα πουν αυτή τη λέξη, αλλά και πάλι υπάρχει περίπτωση να την ακούσεις», αποκάλυψε η γνωστή μαγείρισσα.
Η Μαρία Εκμεκτσιόγλου, στη συνέχεια, μίλησε στην εκπομπή «Καλημέρα, Είπαμε;» της ΕΡΤ για την καταγωγή της αλλά και τη μείωση των ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη τα τελευταία χρόνια.
«Το γενεαλογικό δέντρο το έχει φτιάξει ένας προπροπαππούς από το 1613. Ωραία χρόνια και δύσκολα χρόνια βέβαια. Εμείς ήμασταν οι τυχεροί, η γενιά η δική μου, γιατί δεν ζήσαμε αυτά που έζησαν οι γονείς και οι παππούδες μας. Σε όλα τα προβλήματα που υπήρξαν – και ξέρουμε όλοι ποια είναι – ζήσανε και όμορφα χρόνια, χρόνια που είχε πάρα πολλούς Ρωμιούς η Κωνσταντινούπολη. Υπήρξαν και περίοδοι που είχε μέχρι και 200-300 χιλιάδες Ρωμιούς. Χρόνο με τον χρόνο, με τα γεγονότα και με όλα αυτά τα ιστορικά που έχουν γίνει, φτάσαμε στο σήμερα που είμαστε κάπου στις 2 χιλιάδες», ανέφερε.
Τόνισε πως κρατά τις ελληνικές παραδόσεις και τα έθιμα, κυρίως γαστρονομικά. «Εγώ προσωπικά ναι και πάρα πολλοί φίλοι μου. Τα διατηρώ και τα διατηρώ με πάρα πολύ μεγάλο σθένος. Τα πάντα, τις γιορτές, τη φανουρόπιτα, τα κόλλυβα των ψυχών, το Πάσχα, τα τσουρέκια, τη βασιλόπιτα, τα γλυκά, τον μπακαλιάρο, τη σκορδαλιά, που είναι ένα έθιμο ελληνικό. Προσπαθώ να τα διατηρώ όλα και τα δικά μου και τα ελληνικά προσπαθώ να τα βάζω μες την καθημερινότητά μου», είπε.
Όσο για τις διαφορές που έχει εντοπίσει ανάμεσα στην ελληνική και την τούρκικη κουζίνα, ανέφερε:
«Η ελληνική κουζίνα έχει λιγότερα μπαχάρια. Η τουρκική έχει περισσότερα μπαχαρικά. Αυτή είναι η διαφορά μας. Τα παλιά τα χρόνια η τούρκικη κουζίνα είχε πολύ βούτυρο και ακόμα έχει, αλλά η Τουρκία δεν είναι μόνο η Κωνσταντινούπολη, είναι και το Αιγαίο που χρησιμοποιεί ελαιόλαδο, είναι τα βάθη της Ανατολής που δεν έχουν ελιές για να πάρουν ελαιόλαδο, οπότε αναγκαστικά έχουν την κτηνοτροφία, έχουν τα ζωάκια τους, οπότε έχουν το βούτυρο, οπότε θες δεν θες αναγκαστικά θα μαγειρέψεις με βούτυρο. Όπως ας πούμε στον μπακλαβά, η Κωνσταντινούπολη θα κάνει μπακλαβά κωνσταντινουπολίτικο με καρύδια, γιατί δεν έχουμε φιστικιές, ενώ η Ανατολή έχουν φιστικιές οπότε μπακλαβάς με φιστίκι θα γίνει σε εκείνες τις περιοχές. Αλλά καμία Κωνσταντινουπολίτισσα, από όσες ξέρω εγώ, δεν θα βάλουν – και εγώ ακόμα -, δεν θα βάλουμε στον μπακλαβά μας φιστίκι Αιγίνης που λέμε στην Ελλάδα, θα τον κάνουμε με καρύδια, γιατί η Κωνσταντινούπολη ήταν γεμάτη με καρυδιές».
