Για την τηλεόραση, τα νούμερα τηλεθέασης αλλά και τις σκέψεις της για την επαγγελματική της πορεία μίλησε, μεταξύ άλλων, η Φαίη Σκορδά στο ΒΗΜΑgazino.
Η παρουσιάστρια του Mega αποκάλυψε μάλιστα πως το καλοκαίρι που πέρασε σκέφτηκε να εγκαταλείψει τη μικρή οθόνη.
Πριν κάνουμε αυτή τη συνέντευξη αναρωτιόμουν γιατί δεν δίνετε συχνά συνεντεύξεις. Θέλετε να είστε ακριβοθώρητη;
Καθόλου. Όποιος το πιστεύει, μάλλον δεν έχει καταλάβει καλά. Όταν κάνεις για περισσότερο από 20 χρόνια ζωντανή εκπομπή κάθε μέρα, χωρίς να έχεις σταματήσει μια χρονιά, πόσο ακριβοθώρητος μπορεί να πιστεύεις ότι είσαι;
Αλήθεια, έχετε βαρεθεί ποτέ στην τηλεόραση; Να πείτε «δεν θέλω άλλο;»;
Είναι πάνω από εμένα η δουλειά. Είναι επίσης κάτι που αγαπώ πολύ και γνωρίζω καλά, κάτι που έχει ενταχθεί στο DNA μου της καθημερινότητάς μου. Έτσι έχω μάθει να ζω και δεν έχει έρθει η στιγμή ακόμα να πω ότι θέλω να κάνω κάτι άλλο επειδή με ενοχλεί το καθημερινό ζωντανό. Τι είναι το καθημερινό ζωντανό πρόγραμμα για εμένα; Η επικοινωνία με τον κόσμο. Και αυτό μου δίνει χαρά. Μπορεί να σταματήσω, αλλά όχι επειδή δεν θέλω άλλο την επικοινωνία με τον κόσμο.
Σας έχετε φανταστεί ποτέ αλλιώς;
Ναι πρώτη φορά φέτος το καλοκαίρι σκέφτηκα ότι μπορεί να σταματήσω.
Το πρωινό ή την τηλεόραση;
Για εμένα η τηλεόραση είναι το πρωινό. Είναι ταυτισμένα. Αλλά σκέφτηκα να σταματήσω. Γιατί δεν ήξερα αν είναι αυτό που θέλω να κάνω. Ναι, μου αρέσει η επικοινωνία με τον κόσμο, αλλά στο μυαλό μου πάντα η πρωινή εκπομπή ήταν συνώνυμη με την ψυχαγωγία και την προσπάθειά μου να προσφέρω χαρά. Και μέσα από το συναίσθημα, την απλότητα και την αμεσότητα να περνάω και κάποια μηνύματα. Είναι ένας τρόπος κι αυτός και για εμένα ήταν ανέκαθεν σημαντικό.
Τι σας έβαλε στον προβληματισμό;
Ότι αυτό για το οποίο πάλευα στο πρωινό δεν μπορούσε να γίνει λόγω της καθημερινότητας που ζούμε. Όσο και να θέλω να υποστηρίξω τη χαρά, την αισιοδοξία και το γέλιο, τελικά έχει δομηθεί έτσι η πρωινή ζώνη πια που αναγκαστικά δεν γίνεται να μην ασχολείσαι και με πιο «βαρετά» ή «δυσάρεστα» θέματα. Μπορεί να έχει να κάνει και με την ηλικία μου. Όσο μεγαλώνεις αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά τα πράγματα. Αλλιώς έκανα τις εκπομπές όταν ξεκινούσα και αλλιώς τώρα.
Εκείνο που με προβλημάτισε ήταν η δομή που μπορεί να έχει πια μια πρωινή εκπομπή, ιδίως όταν συνειδητοποίησα ότι έχουμε τρεισήμισι ώρες να γεμίσουμε. Σκέφτηκα κάποια στιγμή «αξίζει τον κόπο;». Θα μπορούσα να κάνω ένα τηλεπαιχνίδι και να έχω πάνω κάτω λυμένο το βιοποριστικό μου ζήτημα, με λιγότερο άγχος, προβληματισμό και κούραση. Τελικά κατέληξα ότι υπάρχει τρόπος. Ότι υπάρχει περιθώριο να το παλέψω και να υποστηρίξω τη δική μου άποψη για τις πρωινές εκπομπές.
To στερεότυπο δε θέλει τις παρουσιάστριες θεές και ας πάνε να πνιγούν όλοι οι άλλοι;
Ναι αλλά αναδείξατε ένα άλλο πρόσωπό σας.
Μας δόθηκαν αφορμές και μιλήσαμε. Και προσωπικά, μίλησα από καρδιάς. Η λογική μου σε όλα μου τα χρόνια είναι ότι ανοίγουμε την αγκαλιά μας, αγαπάμε, δε στιγματίζουμε, δε δείχνουμε με το δάχτυλο, δεν αφήνουμε ανθρώπους στο περιθώριο. Αυτό είναι το DNA μου. Έτσι έχω μεγαλώσει. Δεν έγινε με ή για το #metoo.
Εγώ μεγάλωσα με δυο ανοιχτόμυαλους γονείς, μια μαμά που από το δημοτικό με έπαιρνε μαζί της σε φεμινιστικές συγκεντρώσεις, με φιλοσοφικές συζητήσεις στο σπίτι. Και στα 17 μου έτυχε να πάω στη Μπολόνια, μια πολυεθνική και πολυσυλλεκτική πόλη. Ξέρετε ότι μέχρι να πάω στην Ιταλία δεν είχα δει ποτέ άνθρωπο με μαύρο χρώμα;
Kαι λέω μαύρο πολύ συνειδητά γιατί το πρόσημο στις λέξεις το δίνουμε εμείς. Δεν είχα ξαναδεί μαύρο λοιπόν. Το καταλαβαίνετε; Αλλά ήμουν 17 χρονών και διαμορφώθηκα εκεί, μέσα σε μια πολυπολιτισμική πόλη και μια avant garde σχολή. Δε μπορούν όλα αυτά να μη γράψουν μέσα σου. Ακόμα και το γεγονός ότι για ένα διάστημα έμεινα στο περιθώριο λόγω της γλώσσας και μετά έγινα η Greca, η Ελληνίδα, και μετά Bella Grece, η ωραία Ελληνίδα.
Όταν λοιπόν τα ζεις όλα αυτά, μαθαίνεις να πολεμάς. Όχι κουνώντας το δάχτυλο. Συμβαίνει αυθόρμητα. Πηγαία και συναισθηματικά.
Σας άλλαξε την εικόνα ή τη γνώμη που έχετε για τον εαυτό σας ο φακός;
Δεν ήμουν πάντα 100% η δική μου εικόνα στην τηλεόραση. Τι θέλω να πω: Στο σπίτι μου, με την οικογένειά μου, με τους φίλους μου, τους δικούς μου ανθρώπους, τον κόσμο έξω, πάντα ήμουν η αληθινή. Στην τηλεοπτική μου πορεία, δεν έβγαινε πάντα η αλήθεια μου στο 100%, Πολλές φορές αναγκάστηκα να καταπιώ πράγματα.
Και πολλές φορές συνέβαιναν πράγματα στη ζωή που δεν μπορούσα ή δεν ήθελα να τα διαχειριστώ τηλεοπτικά. Το διάστημα που έφυγε ο μπαμπάς μου και τους επόμενους τέσσερις μήνες δε τους θυμάμαι. Ήμουν ένα ρομπότ που απλά πήγαινε στη δουλειά. Έχουν τύχει λοιπόν τέτοιες περίοδοι. Αλλά αυτό που είμαι εγώ δεν έχει αλλάξει.
Νιώθετε πολύ σημαντική που είστε ένα δημόσιο τηλεοπτικό πρόσωπο;
Είμαι σημαντική για τη ζωή δυο παιδιών που ο Θεός το έφερε έτσι που να είμαι η μαμά τους.
Όχι επειδή κάνετε 20% τηλεθέαση κάθε μέρα;
Έχω κάνει και 50% και έχω κάνει και 8%. Ε, και; Δεν καθορίζομαι από τα νούμερα τηλεθέασης. Τι σημαίνει ότι είμαι ασήμαντη όταν δεν κάνω νούμερα, και σημαντική όταν κάνω:
Υπάρχει κάτι για το οποίο μετανιώνετε;
Μετανιώνω για πολλά, αλλά ξέρω ότι με τις επιλογές μου δεν έχω πειράξει και δεν έχω κάνει κακό σε κανέναν.
