Η μητέρα ενός 12χρονου κοριτσιού ΑμεΑ στην Ικαρία χρειάζεται να διανύει κάθε ημέρα μια απόσταση 70 χιλιομέτρων για να πάει το παιδί της σε προσβάσιμο σχολείο.
Η κόρη της, η οποία πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, έχει ημιπληγία και παρουσιάζει κινητικά προβλήματα, δεν μπορεί να πάει στο κοντινό Γυμνάσιο καθώς αυτό δεν έχει τις κατάλληλες υποδομές.
«Τόσα χρόνια πήγαινα σε ένα δημοτικό σχολείο με κάποια σκαλοπάτια, λίγα, που μπορούσε να τα κατεβαίνει. Φέτος έπρεπε να πάει Γυμνάσιο. Το σχολείο έχει 86 (!) σκαλοπάτια, το παιδί δεν μπορεί να τα ανέβει. Έχω ζητήσει από τον δήμαρχο, έχω κάνει αίτηση, αν μπορεί να γίνει κάποια πρόσβαση του παιδιού. Ράμπα δεν χρειαζόμαστε. Βάλαμε έναν μηχανικό για να το μελετήσει. Καμία απάντηση δεν έχω πάρει ακόμα γραπτώς, πάντως η απάντηση από όσο γνωρίζω είναι αρνητική γιατί το κτίριο είναι παλιό και χίλια δυο», είπε η μητέρα της 12χρονης Σοφίας στο MEGA.
Όπως ανέφερε η ίδια, ακόμη και ένα κάγκελο από το όποιο θα μπορούσε να κρατηθεί με τα δύο χέρια το παιδί για να μπορέσει να ανέβει τα σκαλιά, πιθανόν να επαρκούσε.
«Για να μπει ένα κάγκελο μου είπαν ότι χρειάζεται έγκριση από το κράτος και είναι μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία» πρόσθεσε η μητέρα.
«Πηγαίνουμε σε ένα άλλο σχολείο, λίγο πιο μακριά. Από τον Σεπτέμβρη μέχρι τώρα το παιδί το πηγαίνω εγώ στο σχολείο. Είναι 17 χλμ. να το πάω και 17 χλμ. να γυρίσω πίσω στο σπίτι. Ίδια απόσταση κάνω και το μεσημέρι για να πάω να την πάρω».
«Η απόσταση αυτή είναι τεράστια. Κανένας οδηγός ταξί δεν θέλει να αναλάβει αυτήν τη δουλειά. Το δρομολόγιο βγήκε κανονικά με τον νόμο. Εγώ κάθε μέρα πληρώνω τη βενζίνη αυτήν, είμαστε 4μελης οικογένεια δεν γίνεται να δουλεύουμε μόνο για βενζίνες, πρέπει και να φάμε», συμπλήρωσε.
«Το μόνο που ζητάω να γίνεται μεταφορά του παιδιού τουλάχιστον στο σχολείο που πάει τώρα» πρόσθεσε.
«Της λείπουν οι φίλοι της από το προηγούμενο σχολείο, κάθε φορά στην αρχή έβγαινε από το αμάξι με τα μάτια κλαμένα. Αναρωτιέμαι αν δεν ήξερα εγώ να οδηγώ, τι θα γινόταν;» κατέληξε η μητέρα του κοριτσιού.
«Δεν έχει βρεθεί ενδιαφερόμενος…»
Από την πλευρά του, ο έπαρχος Ικαρίας, Κωνσταντίνος Μαρκάκης, σημείωσε: «Εμείς αυτό που κάνουμε σαν διαδικασία είναι να βγάλουμε διαγωνισμό, να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για τα δρομολόγια. Το έχουμε βγάλει τρεις φορές το δρομολόγιο, δεν έχει βρεθεί ενδιαφερόμενος. Θα ξαναβγάλουμε άλλη μία φορά. Δεν τους ενδιαφέρει αυτό το δρομολόγιο. Κάνουμε ό,τι μπορούμε, καταλαβαίνουμε το πρόβλημα και την απόσταση. Συμπάσχουμε όλοι».
«Όλα αυτά που ακούμε είναι λόγω της υποχρηματοδότησης που υπάρχει παντού», είπε από την πλευρά του ο Νίκος Κοτσαμπάς, πρόεδρος Ενωσης Γονέων σχολείων Ικαρίας.
«Γνωρίζουμε ότι ο δήμος έστειλε μηχανικό και ότι δεν μπορεί να μπει μπάρα και κάγκελα γιατί εμποδίζουν την προσβασιμότητα στις διπλανές κατοικίες (!). Είναι ένα ζήτημα που καλό είναι να κοιταχτεί αν μπορεί να γίνει το οτιδήποτε άλλο, αν μπορεί η Περιφέρεια ή το κράτος να κάνει κάτι. Είναι ντροπή τρεις μήνες να μην έχει βρεθεί λύση για αυτό το παιδί. Αν τα λεφτά είναι λίγα για τον ταξιτζή, να δώσουν περισσότερα. Δικά μας λεφτά είναι έτσι κι αλλιώς, δεν μας ρωτάνε όταν παίρνουν Rafale και φρεγάτες, να τα δώσουν εκεί που πρέπει. Ούτε η μάνα ούτε το παιδί φταίνε να τραβάνε αυτό που τραβάνε… Υπάρχει κι άλλο παιδί που πάει στο ειδικό Νηπιαγωγείο, που ούτε αυτό μεταφέρεται. Υπάρχει παιδί που δεν έχει πάει μια μέρα σχολείο γιατί οι γονείς δεν δύνανται να το μεταφέρουν…» είπε ο Νίκος Κοτσαμπάς.
