Ακόμα δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως τι ακριβώς έκανε ο Αλέξης Τσίπρας στο πρόσφατο συνέδριο.
Ο πρώην πρωθυπουργός το έχει ένα θεματάκι με τα συνέδρια του κόμματος, αυτό είναι αλήθεια.
Παλαιότερα είχε βάλει τους συνέδρους να ψηφίσουν ξανά, επειδή θεώρησε ότι δεν κατάλαβαν τι ψήφισαν – αυτό με τη διόρθωση των ψηφοφοριών πρέπει να το δουν γενικότερα εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, έχει εξελιχθεί σε μάστιγα.
Στο συνέδριο του Φεβρουαρίου παρενέβη μισή ώρα πριν την έναρξη για να πει ότι πρέπει να γίνει προσφυγή στις κάλπες – εννοώντας ότι ο Κασσελάκης δεν μπορεί να μένει πρόεδρος.
Και στο τελευταίο συνέδριο παρωδία στο Γκάζι, τηλεφώνησε, σύμφωνα με τη πληροφορία που διέρρευσε 15 μέρες μετά, σε κάποια στελέχη για να τους πει ότι η εικόνα είναι ντροπιαστική και πως πρέπει να αφήσουν τους συνέδρους, αλλά και τον Κασσελάκη να μπει μέσα «κι ας πάρει το κόμμα».
Κατά ένα περίεργο τρόπο, αυτή η τόσο κρίσιμη εκδοχή αυτής της θλιβερής ιστορίας στο Γκάζι, που ουσιαστικά ήταν ένα ρεσιτάλ αντιδημοκρατικότητας από πλευράς Κουμουνδούρου και διέσπασε τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν συζητείται όσο θα αναμενόταν.
Η διαρροή τώρα είναι προφανές ότι αποσκοπούσε στο να απεκδυθεί των όποιων ευθυνών του ο κ. Τσίπρας για τη μαύρη αυτή σελίδα στην ιστορία της Αριστεράς – λογική επιδίωξη με βάση όσα του προσάπτουν στα κοινωνικά δίκτυα και στην επιλογή του καθενός να πιστέψει ό,τι θέλει.
Αλλά επειδή όλο αυτό εκθέτει το λεγόμενο «ιερατείο» της Κουμουνδούρου, μήπως θα έπρεπε να δώσουν περισσότερες εξηγήσεις; Γιατί δεν άφησαν τους συνέδρους και τον Κασσελάκη να μπουν μέσα; Και εφόσον ο Κασσελάκης «θα τους κέρδιζε το κόμμα», τι ακριβώς έγινε και εμφάνισαν κάτι ψηφοφορίες και συσχετισμούς μέσα στο συνέδριο που δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα;
