Για τη σχέση που διατηρεί με τον χρόνο μίλησε η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, επισημαίνοντας ότι προσπαθεί να συμφιλιωθεί με τις αλλαγές που παρατηρεί στον εαυτό της όσο περνούν τα χρόνια.
Σε συνέντευξή της στο περιοδικό Gala, η ηθοποιός τόνισε ότι νιώθει ώριμη, ενώ όπως λέει και στον τελευταίο της μονόλογο στο θέατρο, έχει συνειδητοποιήσει ότι το «τώρα» είναι αυτό που έχει σημασία.
«Προσπαθώ να αποδεχθώ τις αλλαγές που έχει φέρει και να συμφιλιωθώ με τη νέα μου εικόνα και τη συγκεκριμένη φάση της ζωής μου. Έχω γίνει και λίγο πιο ώριμη, ελπίζω. Όπως λέει στον τελευταίο της μονόλογο η Βήτα, η ηρωίδα που υποδύομαι στις “Τρεις γυναίκες”: “Η πιο ευτυχισμένη στιγμή; Το τώρα. Αυτή πρέπει να είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή. Στη μέση της ωριμότητας σου, με τα υπόλοιπα χρόνια μπροστά σου”. Άλλωστε το τώρα είναι ο μόνος υπαρκτός χρόνος κι αυτός είναι τόσο ρευστός που δεν προλαβαίνεις να πεις “τώρα” και η στιγμή χάθηκε, έγινε ήδη παρελθόν. Μεγαλώνοντας συνειδητοποιείς πως όλα περνούν και χάνονται κι αυτό που έχει σημασία είναι οι αξίες, η αγάπη, η μάχη για το καλό» είπε.
Ερωτηθείσα πώς ήταν η Καρυοφυλλιά στην ηλικία των 15 ή των 35, η ηθοποιός απαντά:
«Στα 15, ή μάλλον καλύτερα στα 16, επειδή είναι ακριβώς 50 χρόνια πριν, αλλά κι επειδή τότε ήταν η χρονιά – ορόσημο που σημάδεψε τις ζωές μας: η χρονιά της Μεταπολίτευσης, η εποχή της επανάστασης των μεγάλων αλλαγών, της ελπίδας και των ονείρων. Στην εφηβεία μας ανακαλύπταμε τους απαγορευμένους ποιητές, τα απαγορευμένα βιβλία και τραγούδια, τις απαγορευμένες ταινίες. Χαμογελούσαμε στη ζωή και μας χαμογελούσε κι εκείνη. Στα 36 ήμουν πια ηθοποιός, πάντα με πυξίδα την ποιότητα και ήδη με σπουδαίες συνεργασίες με ανθρώπους που με επηρέασαν βαθιά. Ζούσα τη ζωή με πάθος για την τέχνη, για τον έρωτα, για έναν καλύτερο κόσμο».
Όσο για το σήμερα, η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη νιώθει πιο ώριμη από ποτέ, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή στη ζωή και κάθε άνθρωπο που έχει δίπλα της.
«Σήμερα νιώθω ευγνώμων που είμαι ακόμα ζωντανή, υγιής και δραστήρια, που έχω δίπλα μου ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν. Έχω βιώσει στο έπακρο την οδύνη της απώλειας και τη διάψευση της υπόσχεσης για τον καλύτερο κόσμο. Παρ’ όλα αυτά, δεν θέλω να χάνω την πίστη μου στον άνθρωπο και στη δύναμη της αντίστασης. Είναι ό,τι μας απομένει» ανέφερε, μεταξύ άλλων.
