Σην επίσκεψη του Φρανκ – Βάλτερ Σταϊνμάιερ στην Ελλάδα και τη συνάντηση του με Σακελλαροπούλου και Μητσοτάκη, όπου τέθηκε το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων αναφέρονται σήμερα τα γερμανιικά ΜΜΕ.
«Ο Πρόεδρος Σταϊνμάιερ βρέθηκε απροσδόκητα αντιμέτωπος με τις ελληνικές απαιτήσεις για τις πολεμικές επανορθώσεις», επισημαίνει η tagesschau. Το ποσό που ζητάει η Ελλάδα για τις πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο που εξαναγκάστηκε να δώσει κατά την περίοδο της Κατοχής στη ναζιστική Γερμανία «κυμαίνεται – αναλόγως τις εκτιμήσεις – από 278 έως 341 δισεκατομμύρια ευρώ».
Όπως προσθέτει το Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δίκτυο, «το ζήτημα των επανορθώσεων για τις καταστροφές και τα εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής αποτελεί επανειλημμένως εδώ και δεκαετίες αιτία για προστριβές ανάμεσα στα δύο κράτη. […] Αφ’ ότου οι διπλωματικές προσπάθειες των τελευταίων ετών έπεσαν στο κενό, η Ελλάδα θα μπορούσε να προσπαθήσει να προβάλει τις αξιώσεις της ενώπιον των διεθνών δικαστηρίων. Οι περισσότεροι ειδικοί διεθνούς δικαίου όμως θεωρούν πως κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο να συμβεί».
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει από την πλευρά της: «Πράγματι, η έκταση της γερμανικής τακτικής εξοντώσεων, όπως και η συμμετοχή της Βέρμαχτ σε αυτήν, ήταν κάτι που αντιμετωπίστηκε μονάχα σταδιακά. Πώς μπορεί να επανορθώσει κάποιος γι’ αυτό; Πέρα από τις διώξεις των δραστών και την υποστήριξη των θυμάτων υπάρχει αδιαμφισβήτητα και ευθύνη βάσει του διεθνούς δικαίου: πίσω από αυτά ήταν η Γερμανία, το γερμανικό κράτος, το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται έως και σήμερα. Το ζήτημα των επανορθώσεων όμως έχει ξεκαθαριστεί εδώ και καιρό. Και ακόμα και αν δεν έχει επιλυθεί, δεν υπάρχει πλέον χώρος για ντιμπέιτ επ’ αυτού.
Όποιος διατυπώνει απαιτήσεις για επανορθώσεις βασιζόμενος σε ιστορικές αδικίες, θα πρέπει να δεχθεί αντιστοίχως και ανταπαιτήσεις. Όχι, δεν πρέπει κανείς να προβαίνει σε συμψηφισμούς. Ωστόσο και τα εγκλήματα κατά των Γερμανών παραμένουν εγκλήματα. Οι διωγμοί και οι δολοφονίες εκατομμυρίων, οι βομβαρδισμοί του άμαχου πληθυσμού, η κακομεταχείριση αιχμαλώτων πολέμου και η απώλεια του ενός τετάρτου της εθνικής επικράτειας – ούτε αυτά μπορούν να υπολογιστούν». Εξάλλου, ο στόχος της ευρωπαϊκής ενοποίησης είναι «να γίνει μία νέα αρχή, η οποία δεν θα συνίσταται στη διατήρηση ξεθωριασμένων λογαριασμών», καταλήγει η FAZ.
Πηγή: Deutsche Welle
