Καλημέρα σας
Η είδηση που βγήκε από την επίσκεψη του Γερμανού πρόεδρου στην Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, είναι ότι διεκδικούμε τις γερμανικές αποζημιώσεις, τελεία! Και οι Γερμανοί δεν πρόκειται να τις δώσουν ποτέ. Προφανώς, σωστά όλα τα κόμματα υποστηρίζουν το ελληνικό αίτημα, το καθένα με τη δική του λογική, τρόπο και ένταση. Ε αυτή την ομοφωνία δεν την λες και λίγο.
- Να περάσουμε τώρα στα ενδοκυβερνητικά και να σας πω, ότι «ενθουσιασμένοι» έφυγαν οι βουλευτές που ενημερώθηκαν από τον Νίκο Παπαθανάση για την πορεία των προγραμμάτων ΕΣΠΑ και λοιπά. Ενθουσιασμένοι μπροστά στις κάμερες και στα μικρόφωνα βεβαίως, γιατί στα πηγαδάκια, άστο καλύτερα.
Η επεξεργασία, ο έλεγχος των αιτήσεων για τα προγράμματα και η υλοποίηση τους δεν κινούνται με ρυθμό… οδοντωτού αλλά χελώνας.
Η συνάντηση των 3 και ο προϋπολογισμός
Τώρα στις κόντρες μεταξύ Μαξίμου και Σαμαρά να σας πω ότι και στις δύο πλευρές υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιοι βασιλικότεροι του βασιλέως πουσάρουν την κόντρα.
Όχι ότι δεν υπάρχει δηλαδή αλλά μην περιμένετε να μην ψηφίσει ο Σαμαράς τον προϋπολογισμό και ο Μητσοτάκης από την πλευρά του διαχωρίζει τις αντιδράσεις Σαμαρά -σε όλα τα επίπεδα- όχι όμως και των βουλευτών που συντάσσονται ή θα συνταχθούν στις ψηφοφορίες στη Βουλή.
Αν και σήμερα στην εκδήλωση του ιδρύματος Καραμανλή μην περιμένετε από τον νυν πρωθυπουργό και τους πρώην Καραμανλή και Σαμαρά ούτε αβρότητες αλλά ούτε και τίποτα περίεργες συμπεριφορές.
Πολιτικός πολιτισμός θα υπάρξει, όχι τίποτα άλλο, να μην τρίξουν και τα κόκκαλα του εθνάρχη και ιδρυτή (όπως το λέει ο… λαός και όχι εγώ).
Περί ανασχηματισμού και προεδρικής εκλογής
Στο προσφιλές port του συναφιού μας περί ανασχηματισμού, να σας πω ότι μην ακούτε και διαβάζετε τις μπουρδολογίες πριν τις γιορτές και λοιπά φίδια.
Ανασχηματισμό θα έχουμε μετά την προεδρική εκλογή και για να είμαι ακριβής όχι αμέσως μετά.
Αυτή τη φορά μπορεί να είναι διαφορετικός από τους προηγούμενους. Θα έχουμε εκπλήξεις, αλλά και δομικές αλλαγές ώστε η κυβέρνηση να αποκτήσει «φτερά» όπως έλεγε η παλιά πασοκαρία.
- Μιας και είπα για προεδρική εκλογή, να σας το πω: Ω ρε πλάκα που θα γίνει, όταν έρθει η ώρα, εκείνη η ώρα.
Η σημασία του προεδρείου στο συνέδριο
Το προεδρείο θα έχει τον πιο κρίσιμο, δύσκολο και άχαρο ρόλο στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ.
Κατά τα φαινόμενα εκεί θα διεξαχθεί η πρώτη μεγάλη μάχη, ίσως και καθοριστική.
Αν θα δεχθεί δηλαδή το προεδρείο να ανοίξει θέμα υποψηφιότητας Κασσελάκη – όπως επιβάλλει το καταστατικό – ή θα κρίνει ότι αυτό είναι «κλεισμένο» και «λυμένο» με βάση την απόφαση της κεντρικής επιτροπής, που επέβαλλε τον αποκλεισμό.
Γι’ αυτό προβλέπω ότι η πρώτη ψηφοφορία θα είναι για την ανάδειξη του προεδρείου. Συνήθως στα συνέδρια αυτό είναι μία τυπική διαδικασία.
Αλλά εδώ δεν θα είναι.
Όποιος ελέγχει το συνέδριο θα διαμορφώσει και τη σύνθεση του συνεδρίου.
Και μετά θα ξετυλιχθεί το κουβάρι του δράματος.
Διότι το να μπουν όλοι μαζί στο συνέδριο είναι το εύκολο – κι ας χωράει μόλις 3000 ανθρώπους το μπουζουξίδικο που βρήκαν οι αρμόδιοι.
Το να βγουν όλοι μαζί, την ίδια ώρα και ενωμένοι, είναι το δύσκολο, αν όχι και ακατόρθωτο.
Πάντως δύο πράγματα δεν πολυκαταλαβαίνω αυτές τις μέρες με τους 87:
- Γιατί αποκλείουν και ξανααποκλείουν τον ήδη… αποκλεισμένο Κασσελάκη (έτσι δεν λένε, ότι είναι από καιρό αποκλεισμένος;; Χόμπι το κάνανε;)…
- Γιατί εμφανίζονται σίγουροι ότι θα ελέγχουν το συνέδριο, ενώ ακόμα δεν ξέρουν ούτε ποιοι, ούτε πόσοι θα πάνε να ψηφίσουν για συνέδρους. Το πιστεύουν αλήθεια (που το βλέπω δύσκολο για να είμαι ειλικρινής) ή ετοιμάζονται να το διαλύσουν και θέλουν να ρίξουν την ευθύνη στους άλλους, επειδή τάχατες χάνουν;
