Καλημέρα σας
Αρχίζει και ενοχλείται η κυβέρνηση με τις επιθέσεις Σαμαρά, όπως φαίνεται από τις τελευταίες αντιδράσεις ανώτερων στελεχών.
Ο πρώην πρωθυπουργός ενισχύει μία φιλολογία και φημολογία ότι το Μαξίμου είναι έτοιμο να κάνει υποχωρήσεις.
Υποχωρήσεις στο Κυπριακό, υποχωρήσεις στο Αιγαίο, υποχωρήσεις γενικά στα ελληνοτουρκικά.
Το πρόβλημα που εντοπίζουν οι συνεργάτες του πρωθυπουργού δεν είναι στην ίδια τη στάση του Σαμαρά και μέχρι πού μπορεί να το φτάσει ο Μεσσήνιος – πουθενά δεν μπορεί να το πάει θεωρούν.
Αλλά στο ότι όλη αυτή η ρητορική ενισχύει ουσιαστικά τον Βελόπουλο, την Λατινοπούλου και κάθε περίεργο που κινείται δεξιά της ΝΔ και επενδύει στον λαϊκισμό του εθνικισμού.
Και κει ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Ότι φουσκώνουν τα πανιά διάφορων «υπερδεξιών» και ακροδεξιών σχημάτων. Και ίσως εμφανιστούν κι άλλα πέραν των υπαρχόντων, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.
Καταλαβαίνω ότι θα γίνουν πιο αυστηροί από το Μαξίμου στην κριτική προς τις απόψεις αυτές του Σαμαρά.
Αλλά κρατήστε και το άλλο: Αν είναι να μπαίνουν στη Βουλή μικρά κόμματα με τέτοια υπόσταση, μάλλον θα κάνει την κυβέρνηση να φέρει αλλαγή του εκλογικού νόμου με αύξηση του ορίου για είσοδο στη Βουλή στο 5%.
Τι μάλλον δηλαδή; Για σίγουρο το βλέπω, να σας πω την αλήθεια.
Οι 87 που δεν θέλουν το συνέδριο, ο Πολάκης και οι αναζητήσεις
Παρακολουθώ τις καντρίλιες δίχως τέλος που κυριαρχούν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ουσιαστικά κρίνεται το πότε, το πώς και με τι συσχετισμούς θα γίνει η διάσπαση.
Τέσσερα συμπεράσματα επί του πιεστηρίου, που λένε – δηλαδή των πολύ τελευταίων ημερών:
· Η αντικασσελακική πλειοψηφία ψάχνει να βρει τρόπο να αναβάλει το συνέδριο. Δεν είναι εύκολο, καθώς οι οργανώσεις είναι στα κάγκελα. Πώς θα τους πουν ότι δεν θα γίνει συνέδριο και δεν θα μιλήσει η βάση;
· Η ίδια πλειοψηφία λέει ότι ο Κασσελάκης έχει αποκλειστεί από υποψήφιος αρχηγός, αλλά ξέρει και η ίδια ότι αυτό δεν ισχύει εάν δεν το επικυρώσει το συνέδριο. Χρησιμοποιεί λοιπόν το επιχείρημα του αποκλεισμού για να φθείρει εσωκομματικά τον Κασσελάκη και να αποθαρρύνει τις δυνάμεις του να δώσουν τη μάχη του συνεδρίου, παρά γιατί πιστεύει ότι το συνέδριο θα αποκλείσει τον Κασσελάκη.
· Τρίτον, ο Πολάκης έκανε τόσο σφοδρή και πέραν κάθε ορίου επίθεση στον Κασσελάκη, που φανερώνει πως είτε δεν έχει ελπίδα να κερδίσει την αρχηγία, είτε δεν μπορεί να συγκρατηθεί πια. Πάντως, αν υπήρχε έστω κι ένας φιλοκασσελακικός που θα τον προτιμούσε έναντι των 87, τώρα τον έχασε κι αυτόν.
· Τέταρτον, η λίστα με τους υποψήφιους δεν έχει κλείσει. Ούτε ο Φάμελλος, ούτε ο Φαραντούρης θεωρούνται πανίσχυροι υποψήφιοι για να κερδίσουν τον Κασσελάκη εάν γίνει κανονικά η εκλογική διαδικασία. Γι’ αυτό και ρίχνουν κι άλλα ονόματα στη συζήτηση, όπως αυτό της Ρένας Δούρου. Η οποία Δούρου πάντως ξεκαθάρισε ότι δεν προτίθεται να κατέβει.
Το μήνυμα Γερουλάνου και το σύστημα… κοχύλι του Ανδρουλάκη
Δεν πρόλαβε καν να περάσει η πρώτη εβδομάδα μετά την επανεκλογή Ανδρουλάκη και τα καμπανάκια άρχισαν να ηχούν.
Το πρώτο ήρθε από τον Γερουλάνο.
Ο οποίος δεν κρατιέται.
Εάν είχε εκλεγεί εκείνος αρχηγό, είπε, θα είχε ως μόνη επιδίωξη στις επόμενες εκλογές να γίνει κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και αν αποτύγχανε τότε θα άνοιγε αμέσως θέμα για εκλογή προέδρου, παραδεχόμενος ότι θα έπρεπε να κριθεί με βάση αυτό το στόχο.
Άρα, λέει στον Ανδρουλάκη, με το καλημέρα της επανεκλογής του, ότι θα κριθεί στις επόμενες εθνικές εκλογές από το αν θα κάνει το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση. Τόσο απλά…
Από την άλλη ο Ανδρουλάκης δεν δείχνει να βιάζεται. Σαν τους… Ουισκάδες του Τεννεσί ένα πράγμα είναι η τακτική του.
Και με σύστημα… «κοχύλι»: Επιμένει στην σκληρή και κλειστή ομάδα του.
Δύσκολο σε αυτή τη φάση να ανοιχτεί. Του φαίνεται καλύτερο να απομακρυνθεί όσο γίνεται από την εκλογική διαδικασία για να κάνει τις αλλαγές που θέλει ή του ζητάνε. Να ξεχαστεί όσο γίνεται το 29-20-20-20 του πρώτου γύρου, που παραπέμπει στην ανάγκη αξιοποίησης των αντιπάλων του με μία ισοκατανομή στους ρόλους.
