Για την περιπέτεια που πέρασε με τον καρκίνο και το πώς αντιμετώπισε τη μεγάλη αυτή πρόκληση μίλησε η Αθηνά Παππά.
Για την περιπέτεια που πέρασε με την υγεία της όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού μίλησε η Αθηνά Παππά, αναφερόμενη -μεταξύ άλλων- στις αλλαγές- που έφερε στη ζωή της αυτή η δοκιμασία.
Μιλώντας στο περιοδικό Grace, η ηθοποιός συγκλονίζει, περιγράφοντας τη στιγμή που πήρε στα χέρια της τη διάγνωση.
«Η ημέρα που κατάλαβα ότι κάτι είχα ήταν η ημέρα που έγινε το lockdown στα θέατρα. Κατέβαινε η παράσταση που έπαιζα κι εγώ κάτι ένιωθα. Πήγα στον γιατρό και, μετά από λίγες ημέρες, φάνηκε ότι είχα πρόβλημα. Ήταν Φεβρουάριος του 2020. Η τελική διάγνωση ήρθε τον Απρίλιο. Όταν την πήρα, αισθάνθηκα να παγώνει όλο το κεφάλι μου» είπε, επισημαίνοντας ότι η στήριξη του συντρόφου της έπαιξε σπουδαίο ρόλο στην ψυχολογία της ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές.
«Ο σύντροφός μου μού είπε μια απλή φράση, γεμάτη δύναμη, που δεν θα ξεχάσω ποτέ: εγώ είμαι εδώ. Μου τη λέει ακόμη, είναι πάντα εδώ και μου κρατά το χέρι. Ποτέ δεν με έκανε να νιώσω άρρωστη, να νιώσω άσχημη όταν έπεσαν τα μαλλιά μου και ήμουν σαν γλόμπος. Έμαθα να φοράω τουρμπάνια και το έκανα προσωπικό στυλ» τόνισε.
Στη συνέχεια, η Αθηνά Παππά υπογραμμίζει ότι τα πιο επώδυνα στάδια της νόσου, την έκαναν, τελικά, πιο δυνατή.
«Ο καρκίνος του μαστού έχει έναν συμβολισμό στην απώλεια: πρώτα έχασα το στήθος μου, το σύμβολο της γυναίκας, μετά τα μαλλιά μου, που κι αυτός είναι ένας ευνουχισμός, ένας ακρωτηριασμός. Αυτή η αρρώστια με έκανε να αναθεωρήσω πολλά. Βρήκα δύναμη λέγοντας στον εαυτό μου: έζησες, χάρη και στο στήθος σου έκανες δυο παιδιά, τα θήλασες, έζησες και ερωτικά και είσαι γεμάτη, χορτάτη, και τώρα θα πρέπει να το αποχωριστείς, αφού το ευχαριστήσεις, για να ζήσεις παραπάνω και να απολαύσεις τα παιδιά και τα εγγόνια σου» είπε και πρόσθεσε:
«Με δυνάμωσε ο καρκίνος, με άλλαξε. Κατάλαβα την αξία της ζωής, τώρα ξυπνώ διαφορετικά. Η ευχή “καλό ξημέρωμα” έχει άλλο νόημα για μένα. Όταν ήμουν μικρή, δεν την αντιλαμβανόμουν. Τώρα ξυπνώ και λέω: “είμαι ζωντανή”. Δεν μου φτάνει ο χρόνος για να κάνω αυτά που θέλω. Συγχωρώ πιο εύκολα, γιατί η ζωή είναι μικρή, αύριο μπορεί να μη ζω εγώ. Είναι ανόητο να κρατώ κακία»
