Καλημέρα σας
Με… προσοχή το πάνε το θέμα με τις ερωτήσεις προς τους υπουργούς οι γαλάζιοι βουλευτές.
Σε αυτή τη φάση δεν θέλουν να δώσουν την εικόνα πολλών… ομαδοποιήσεων – έχουν καιρό και γι’ αυτό λένε, οι γνωρίζοντες.
Αλλά τις ερωτήσεις τις ετοιμάζουν.
Και ένας «ειδικός» στόχος θα είναι οι εξωκοινοβουλευτικοί υπουργοί.
Οι οποίοι αριθμούν περί τους 20 σε αυτό το κυβερνητικό σχήμα.
Αν καταφέρουν να… «φάνε» τους μισούς στον ανασχηματισμό του Φεβρουαρίου θα είναι μεγάλη επιτυχία.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουν. Αλλά ότι το έχουν στο μυαλό τους, το έχουν!
Στο μεταξύ μαθαίνω ότι ετοιμάζεται μία ερώτηση για το χάος στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Θα αφορά στις λάθος πληρωμές που έγιναν με αποτέλεσμα να καλούν αγρότες να επιστρέψουν χρήματα πίσω.
Πρωταγωνιστεί, λέει ο κοινοβουλευτικός μύθος, στην ερώτηση αυτή, η Φωτεινή Αραμπατζή από τις Σέρρες.
Ο στόχος της δεν είναι ο τωρινός υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Τσιάρας.
Αλλά ο προηγούμενος, ο Λευτέρης Αυγενάκης. Με τον οποίο έχει… ανοιχτούς λογαριασμούς και μία… «ιδιαίτερη αγάπη», καθώς θεωρεί ότι ήταν εκείνος που την «έφαγε» από το υπουργείο.
Το μήνυμα του Προκόπη
Οι ερωτήσεις των βουλευτών της ΝΔ για διάφορα θέματα είναι το ένα μέτωπο που απασχολεί το Μαξίμου.
Το άλλο είναι οι τυχόν συντονισμένες αντιδράσεις για τα εθνικά θέματα.
Από το πρωθυπουργικό επιτελείο δεν πέρασε απαρατήρητη μία παρέμβαση, που έκανε αυτή την εβδομάδα, ο πρώην πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος για τα ελληνοτουρκικά.
Καίριος στις παρεμβάσεις του ο Προκόπης, διαμήνυσε ότι «νομοσχέδιο που θα περιέχει υποχωρήσεις όπως για τις βραχονησίδες ή για το συνυποσχετικό» δεν θα περάσει από τη Βουλή.
Ο πρώην πολιτειακός άρχοντας εκτίμησε ότι θα υπάρξουν διεργασίες ώστε Αθήνα και Άγκυρα θα προσφύγουν στο Δικαστήριο Δικαίου Θαλάσσης του Αμβούργου, ώστε να παρακαμφθεί το Κοινοβούλιο, επειδή εκεί, λέει, δεν απαιτείται συνυποσχετικό!
Κανείς δεν ξέρει τι κουβέντες γίνονται ακριβώς. Αλλά για να στέλνονται τέτοια μηνύματα, όλο και κάποια φωτιά θα καίει κάτω από τους καπνούς…
Προετοιμασία
Μια και είπαμε για τον πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας, να σας πω ότι δεν πέρασε απαρατήρητο από το Μαξίμου και κάτι άλλο: Ένα αφιέρωμα μεγάλης εφημερίδας στον πρόεδρο της Βουλής Κώστα Τασούλα.
Σαν να ετοιμάζεται για κάτι «μεγάλο» ο ανεκδοτολόγος Ηπειρώτης, δεν εξηγείται αλλιώς.
Για την ακρίβεια, σαν να θέλει να φτιάξει προφίλ», που λένε και στα βουνά του Μετσόβου οι φιλομαθείς χιουμορίστες στις παρέες, στις οποίες φιλοτέχνησε το πνευματώδες, με ολίγη από μπρουτάλ αστεϊσμούς, στιλ του ο Τασούλας.
Δεν ξέρω αν θα πάει τζάμπα η προσπάθεια.
Αλλά έχει ενδιαφέρον όλο αυτό το… ριμπράντινγκ του προέδρου.
Ο Σίσυφος και το δίλημμα
Για το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ τα βλέπετε.
Στο πρώτο γίνονται φιλότιμες προσπάθειες να επαναλάβει σε σύγχρονη πολιτική έκδοση το δράμα του Σίσυφου.
Να κοπιάζει διαρκώς με τον ίδιο τρόπο και στο τέλος να έχει το ίδιο – μηδενικό – αποτέλεσμα.
Ο Ανδρουλάκης έχει τον τρόπο του. Βοήθησε να πάει το ΠΑΣΟΚ λίγο πιο πέρα.
Αλλά το ερώτημα εάν μπορεί πράγματι να ξεπεράσει κάποια όρια είναι αδυσώπητο.
Σε συνθήκες διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ και πτώσης, αν όχι κατάρρευσης, της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ έλαβε αριθμητικά σε ψήφους λίγες περισσότερες απ’ όσες είχε αποσπάσει τον Ιανουάριο του 2015 ο χώρος αυτός – συνυπολογίζονται το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ.
Σε συνθήκες συντέλειας τότε τα δύο κόμματα έλαβαν 440 χιλιάδες ψήφους. Και στις πρόσφατες ευρωεκλογές, μία μάχη ιδανικών συνθηκών για επιστροφή ψηφοφόρων στο Κίνημα, η επίδοση ήταν 507 χιλιάδες.
Αυτά καταθέτω κι ουδεμία άλλη αμαρτία έχω…
Στον ΣΥΡΙΖΑ αυτό το σαββατοκύριακο παίζονται όλα για την τύχη του Κασσελάκη.
Το δράμα «τον διαγράφουμε, δεν τον διαγράφουμε, τον αποκλείουμε, δεν τον αποκλείουμε» μάλλον παίρνει τέλος.
Αν δεν μπορέσουν τώρα – αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ διχοτομημένο – δεν θα μπορέσουν ποτέ.
Και τα έφερε έτσι η ζωή, που ο πιο καθοριστικός παράγοντας σε όλο αυτό μπορεί να είναι ο… Παύλος Πολάκης.
