Ο δεξιός λαϊκιστής πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι, κατηγορείται για λογοκλοπή καθώς μέρος της πρόσφατης ομιλίας του στη γενική συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών προέρχεται από το πολιτικό δράμα The West Wing (Η Δυτική Πτέρυγα).
«Φαίνεται σαν ψέματα, αλλά δεν είναι», ανέφερε την Παρασκευή η αριστερή εφημερίδα του Μπουένος Άιρες Página 12, υποστηρίζοντας ότι ο Μιλέι είχε «αντιγράψει, λέξη προς λέξη, έναν μονόλογο» από τον πρόεδρο της τηλεοπτικής σειρά, Josiah «Jed» Bartlet.
Οι υποψίες για την ομιλία του Μιλέι εμφανίστηκαν αυτή την εβδομάδα όταν ο πολιτικός αρθρογράφος Carlos Pagni επισήμανε τις «εξαιρετικές» ομοιότητες μεταξύ μέρους της ομιλίας του προέδρου και των λέξεων που ειπώθηκαν από τον Bartlet που υποδύθηκε ο ηθοποιός Μάρτιν Σιν 21 χρόνια νωρίτερα. «Δεν το πρόσεξε κανείς άλλος;» έγραψε στην εφημερίδα La Nación, πριν μεταφέρει σε αντιπαραβολή τα λόγια των δύο ανδρών.
Απευθυνόμενος στους παγκόσμιους ηγέτες στις 24 Σεπτεμβρίου, ο πρόεδρος της Αργεντινής με την ατίθαση κώμη είπε: «Πιστεύουμε στην υπεράσπιση των ζωών όλων. Πιστεύουμε στην υπεράσπιση της περιουσίας όλων. Πιστεύουμε στην ελευθερία του λόγου για όλους. Πιστεύουμε στην ελευθερία της λατρείας για όλους. Πιστεύουμε στην ελευθερία του εμπορίου για όλους… Και επειδή σε αυτούς τους καιρούς ό,τι συμβαίνει σε μια χώρα έχει γρήγορα αντίκτυπο σε άλλες, πιστεύουμε ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν ελεύθεροι από τυραννία και καταπίεση, είτε με τη μορφή πολιτικής καταπίεσης, οικονομικής σκλαβιάς ή θρησκευτικήού φανατισμού. Αυτή η θεμελιώδης ιδέα δεν πρέπει να είναι απλά λόγια – πρέπει να υποστηρίζεται με πράξεις: διπλωματικά, οικονομικά και υλικά».
Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου 15 της τέταρτης σεζόν του δράματος στην Ουάσιγκτον, ο Μπάρτλετ λέει στο προσωπικό του: «Είμαστε υπέρ της ελευθερίας του λόγου παντού. Είμαστε υπέρ της ελευθερίας να λατρεύουμε παντού. Είμαστε υπέρ της ελευθερίας να μαθαίνουμε… για όλους. Και επειδή στην εποχή μας, μπορείς να φτιάξεις μια βόμβα στη χώρα σου και να τη φέρεις στη χώρα μου, αυτό που συμβαίνει στη χώρα σου είναι πολύ δική μου υπόθεση. Και έτσι είμαστε υπέρ της ελευθερίας από την τυραννία, παντού, είτε με το πρόσχημα της πολιτικής καταπίεσης… είτε της οικονομικής σκλαβιάς… είτε του θρησκευτικού φανατισμού… Αυτή η πιο θεμελιώδης ιδέα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με την υποστήριξή μας. Πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη δύναμή μας: διπλωματικά, οικονομικά, υλικά».
Η ομοιότητα μεταξύ των δύο ομιλιών δημιούργησε απορίες και αποδόθηκε από μια εφημερίδα στην εμμονή του επικεφαλής στρατηγικής του Μιλέι, Σαντιάγκο Καπούτο στη σειρά. «Φανατικός με τον σεναριογράφο [και τον δημιουργό της σειράς] Άαρον Σόρκιν, ο Καπούτο έχει παρακολουθήσει ολόκληρη τη Δυτική Πτέρυγα επτά έως εννέα φορές», ανέφερε φέτος η La Nación.
Πολλοί παρατηρητές τόνισαν την ειρωνεία ο Μιλέι – ένας ασταθής δεξιός με δεσμούς με τον Ντόναλντ Τραμπ, τον Έλον Μασκ, τον Ζαΐχ Μπολσονάρου και τον Βίκτορ Όρμπαν – να αντλεί έμπνευση από έναν φανταστικό Δημοκρατικό πρόεδρο γνωστό για την άρτια διακυβέρνηση και την προοδευτική του πολιτική.
Ωστόσο, πολιτικοί που ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα φαίνεται να έχουν αναζητήσει έμπνευση από τη σειρά που βραβεύτηκε με Emmy. Η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι αντιμετώπισε παρόμοιες κατηγορίες κατά τη διάρκεια της διάσκεψης του Συντηρητικού κόμματος το 2017, αν και η Ντάουνινγκ Στριτ είπε ότι «δεν τίθεται θέμα λογοκλοπής» και αρνήθηκε ότι το The West Wing ήταν μεταξύ των αγαπημένων εκπομπών της Μέι στις ΗΠΑ.
Το 2020, ένας δημοσιογράφος που παρακολουθούσε το West Wing στην Αυστραλία παρατήρησε ότι μια ομιλία που δόθηκε από τον πολιτικό του Εργατικού Κόμματος Γουί Φόουλς είχε μια ξεχωριστή «μυρωδιά» από Bartlet. «Υπήρχαν μερικές φράσεις που μου φάνηκαν πολύ οικείες… [και] αρκετά σίγουρα όταν τις έβαλα δίπλα-δίπλα κατάλαβα ότι αυτό που νόμιζα ότι είχα ακούσει ήταν αυτό που είχα ακούσει», ο δημοσιογράφος, Τζέιμς Τάλια , υπενθύμισε αργότερα. Είπε στο Newsweek ότι ο Φόουλς είχε παραδεχτεί ότι ήταν «πολύ μεγάλος θαυμαστής της σειράς» και ότι απέτισε «ασυνείδητο φόρο τιμής» στον Σόρκιν, τον οποίο θεωρούσε «έναν από τους μεγαλύτερους πολιτικούς συντάκτες ομιλίας που έχουμε δει ποτέ».
