Με τυμπανοκρουσίες και μεγάλα λόγια για τη «στήριξη» των γονιών και τη «συμβολή στην αντιμετώπιση του δημογραφικού» συνοδεύτηκαν οι εξαγγελίες των σχετικών κυβερνητικών μέτρων. Το κυβερνητικό «πακέτο» είναι ακόμα πιο «κούφιο» και από τα λόγια των υπουργών που το παρουσιάζουν. Παγιώνει την ατομική ευθύνη των νέων ζευγαριών, που ακριβοπληρώνουν για τις ανάγκες των παιδιών τους, ενώ προσφέρει νέα προνόμια σε μετοχικές-καπιταλιστικές επιχειρήσεις, στο όνομα ότι στηρίζουν τους νέους εργαζόμενους γονείς.
Η ίδια η κυβέρνηση γνωρίζει πόσο άδειο είναι το «καλάθι» των υποτιθέμενων «παροχών». Γι’ αυτό και συνεχώς επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια. Όσες επαναλήψεις και να κάνει η κυβέρνηση, η πραγματικότητα που βιώνουν τα νέα ζευγάρια είναι αμείλικτη. Σε μια περίοδο που τα ενοίκια, το κόστος της ενέργειας, οι τιμές των τροφίμων, οι πληρωμές για την Παιδεία και την Υγεία έχουν εκτιναχθεί και ροκανίζουν το εργατικό-λαϊκό εισόδημα με εντυπωσιακούς ρυθμούς, η κυβέρνηση σερβίρει μέτρα-κοροϊδία για αυξήσεις στα επιδόματα παιδιού, όπως πριν το επίδομα γέννας και άλλα. Πρόκειται για αυξήσεις που όχι μόνο δεν ανακουφίζουν τις νέες μητέρες, τους νέους γονείς, αλλά κυρίως δεν ανατρέπουν τα κύματα της ακρίβειας και τις αιτίες της.
Άλλωστε η όποια αναμενόμενη αύξηση τους επιδόματος παιδιού με το… φοβερό ποσό των 17 ευρώ μόνο για ορισμένες κατηγορίες νέων γονιών, συνοδεύεται από νέους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Στο όνομα του «εξορθολογισμού» και της αντιμετώπισης των «στρεβλώσεων», η κυβέρνηση ετοιμάζεται να βάλει νέο κόφτη στα ζευγάρια που θα το δικαιούνται… με κριτήριο τα περιουσιακά στοιχεία. Λες και ζουν πολυτελή ζωή τα νέα ζευγάρια που μπορεί να έχουν ένα σπίτι ή ένα οικόπεδο ή ένα αυτοκίνητο.
Στο φιάσκο των κυβερνητικών εξαγγελιών προστίθενται οι πανηγυρισμοί για τα voucher για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Μπορεί τα κυβερνητικά στελέχη να επιμένουν να παρουσιάζουν το πρόγραμμα ως «success story», η πραγματικότητα όμως που ζουν χιλιάδες γονείς στην έναρξη μιας ακόμα σχολικής χρονιάς τους διαψεύδει. Τα χορηγούμενα vouchers υπολείπονται δραματικά των πραγματικών αναγκών, ενώ υπερβαίνουν τις διαθέσιμες θέσεις στα βρεφικά τμήματα των δημοτικών σταθμών, με αποτέλεσμα ορισμένα να μένουν αναξιοποίητα. Κι επειδή τα βρεφικά τμήματα είναι… είδος υπό εξαφάνιση, η κυβέρνηση ξαναβγάζει στη βιτρίνα τις «νταντάδες της γειτονιάς», δηλαδή ένα «μπάλωμα» για τη φύλαξη βρεφών. Πρόκειται για μορφή αποσπασματικής και υποβαθμισμένης υπηρεσίας που στηρίζεται σε ένα άτομο με κάποιες πιστοποιημένες δεξιότητες για τη φύλαξη παιδιών, υποκαθιστώντας την επιστημονικά οργανωμένη κοινωνική δομή. Η αυτονόητη ανάγκη των παιδιών στην προσχολική αγωγή και φροντίδα αποτελεί εμπόρευμα, ευκαιριακή παροχή για «λίγους και τυχερούς» ή «κουπόνι ευκαιρίας» με κριτήριο τα επαίσχυντα όρια της φτώχειας. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής της ΕΕ, της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και των άλλων αστικών κομμάτων, που λογαριάζουν ως “κόστος” για το κράτος την κρατική χρηματοδότηση για δημιουργία και λειτουργία αποκλειστικά δημόσιων και δωρεάν βρεφονηπιακών σταθμών.
Η κυβερνητική ατζέντα περιλαμβάνει όμως και μια σειρά προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους, προσφέροντας νέες φοροαπαλλαγές σε όσους δίνουν «οικειοθελώς» voucher στους υπαλλήλους τους για να καλύψουν μέρος του κόστους του βρεφονηπιακού σταθμού. Δε φτάνει που η καπιταλιστική εργοδοσία καταδικάζει χιλιάδες εργαζόμενους γονείς στην ανασφάλεια, στη διάλυση του εργάσιμου χρόνου, στη δουλειά με ημερομηνία λήξης, με βάση το νομοθετικό αντεργατικό οδοστρωτήρα που έχουν χτίσει διαχρονικά οι κυβερνήσεις. Τώρα καλούν τις εργαζόμενες μητέρες να αρκεστούν στις «οικειοθελείς παροχές» που δίνονται και παίρνονται πίσω ανάλογα με τα «κίνητρα» των επιχειρήσεων.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προσφέρει ένα ακόμα «δωράκι» στις ασφαλιστικές εταιρείες, με την κατάργηση του φόρου ασφαλίστρων υγείας για παιδιά ηλικίας έως 18 ετών. Πρόκειται για ένα μέτρο πραγματικής στήριξης, όχι βέβαια της οικογένειας, αλλά των ασφαλιστικών εταιρειών και του ιδιωτικού τομέα της Υγείας. Η κυβέρνηση φροντίζει να επεκτείνει το πελατολόγιό τους με γονείς, έχοντας στρώσει ήδη το έδαφος της τραγικής υποστελέχωσης και εμπορευματοποίησης της παιδιατρικής περίθαλψης.
Σε σχέση με το στεγαστικό πρόβλημα, η κυβέρνηση έχει το θράσος να εμφανίζει το περιβόητο πρόγραμμα «Σπίτι μου ΙΙ» ως πρόγραμμα εξασφάλισης στέγης για νέα ζευγάρια, ενώ στην πραγματικότητα «φυλακίζει» χιλιάδες νέους ανθρώπους στο βραχνά του τραπεζικού δανεισμού, με μια μικρή έκπτωση στο τι θα χρειαστεί να πληρώνουν.
Απέναντι στις κυβερνητικές εξαγγελίες – κοροϊδία και την ολομέτωπη επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα του λαού, το ΚΚΕ έχει καταθέσει ένα σύνολο προτάσεων για την πραγματική στήριξη των νέων ζευγαριών και την προστασία της μητρότητας. Αυτές οι προτάσεις βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από την «κανονικότητα» της ταξικής εκμετάλλευσης, με την «ευελιξία» των εργασιακών σχέσεων και την έλλειψη ελεύθερου χρόνου. Έχουν στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες για παιδιατρική περίθαλψη, προσχολική φροντίδα και αγωγή, δημιουργική απασχόληση. Ανάσα στις αγωνίες των νέων γονιών μπορεί να δώσει η ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, των κατευθύνσεων της ΕΕ, του ίδιου του στόχου της καπιταλιστικής κερδοφορίας, των αντιλαϊκών νόμων, συνολικά αυτού του εχθρικού, σάπιου και διεφθαρμένου κράτους. Αυτό τον ελπιδοφόρο δρόμο για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας καλεί το ΚΚΕ κάθε νέα και νέο εργαζόμενο γονιό να βαδίσουμε μαζί.
* Η Πόπη Ξεκαλάκη είναι μέλος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Ισοτιμία και τη Χειραφέτηση των Γυναικών
